محصولات
آمیگدالین در بسیاری از کشورها به عنوان دارو تایید نشده است. موسسه فدرال آلمان برای مواد مخدر و تجهیزات پزشکی (BfArM) آن را به عنوان "داروی نگران کننده" طبقه بندی می کند.
ساختار و خواص
-آمیگدالین (سی20H27نه11، Mr = 457.4 گرم در مول) یک گلیکوزید سیانوژنیک است که در غلظت های نسبتاً زیاد در دانه های بسیاری از میوه های هسته ای یافت می شود. اینها شامل تلخ است بادام ها، گیلاس ، زردآلو تلخ ، هلو ، آلو و سیب. بذرها در هسته سنگی میوه یافت می شوند.
اثرات
با اختلال در یکپارچگی سلول ، آمیگدالین به صورت آنزیمی به اسید هیدروسیانیک (سیانور) تبدیل می شود که سمی است. وقتی از راه خوراکی تجویز می شود ، ماده توسط روده متابولیزه می شود باکتری. طبق ادبیات ، آمیگدالین هیچ خاصیت ضد توموری ندارد و به عنوان یک عامل ضد سرطان نامناسب است. آمیگدالین را ویتامین B17 نیز می نامند ، اما ویتامین نیست.
علائم استفاده
از آمیگدالین و هسته زردآلو تلخ به عنوان یک ماده ضد سرطان طبیعی نام برده می شود. با این حال ، این به دلیل سمیت به شدت دلسرد می شود.
مقدار مصرف
طبق اداره ارزیابی فدرال آلمان (BfR) ، بزرگسالان نباید بیش از دو هسته تلخ زردآلو در روز مصرف کنند. کودکان باید از مصرف آنها خودداری کنند.
عوارض جانبی
دانه های حاوی آمیگدالین و آمیگدالین می توانند باعث مسمومیت شدید و مرگ شوند:
- اختلالات
- آسیب کبدی
- اختلالات راه رفتن ، نوروپاتی
- تب ، سردرد ، سرگیجه
- استفراغ ، حالت تهوع
- فشار خون پایین
- گیجی
- پریشانی تنفسی ، سیانوز، فلج تنفسی کشنده.
- اغماء
