گیلاس پرنده: عدم تحمل و آلرژی

این میوه از ابتدا بسیار مورد توجه پرندگان قرار گرفته است به طوری که کل درخت به نام آنها "Prunus avium" نامگذاری شده است. گلهای سفید درخشان آن در ماه های آوریل و مه در سراسر کشور می درخشند. وقتی در تابستان میوه های آن رسیده و شیرین تلخ برداشت می شود ، با موفقیت بسیاری از موانع را پشت سر گذاشته اند. در طول دوره شکوفه شکوه ، ممکن است هنوز باران شدید یا اواخر یخبندان وجود داشته باشد که بسیاری از شکوفه ها را از بین می برد. تگرگ ، خشکسالی و آفات نیز دشمن شکوفه های ظریف در این مدت هستند. گیلاس پرنده ، مادر همه گیلاس های شیرین در سال 2010 به عنوان درخت سال انتخاب شد.

این همان چیزی است که باید در مورد گیلاس پرنده بدانید.

گیلاس پرنده مواد ارزشمند زیادی برای ارائه دارد. علاوه بر مهم مواد معدنی اهن, پتاسیم و کلسیم، بدن نیز به اندازه کافی جذب می شود اسید فولیک, ویتامین C، پروویتامین A ، آنزیم ها و تانن هنگام خوردن گیلاس. گیلاس پرنده درخت گیلاس برگریز است که تا 30 متر ارتفاع رشد می کند و بیش از 10,000 هزار سال بومی اروپای مرکزی است. گودال های گیلاس که در لبه شمالی کوه های آلپ یافت می شوند می توانند مربوط به دوران سنگ باشند. از اوایل قرن 4 قبل از میلاد ، گیلاس پرنده در مناطق اطراف دریای سیاه کشت می شد. سپس ، از طریق امپراتوری روم ، به سرعت در سراسر اروپا گسترش یافت و امروز برداشت تقریبی سالانه 2 میلیون تن گیلاس کشت شده وجود دارد. در منطقه ما ، شکل وحشی گیلاس از مدت ها قبل وجود داشته است ، اما کسی به فکر پرورش گیلاس پرنده نبود ، که توسط ساکنان منطقه مدیترانه تصرف شد. اکنون دو زیرگونه با میوه های بزرگتر و حتی شیرین تر وجود دارد. در ردیف های تزئینی طولانی ، گیلاس های Vogel اکنون اغلب در باغ های داخلی یافت می شوند. در حال رشد وحشی ، در سراسر اروپا تا آسیای صغیر ، قفقاز ، کریمه و شمال غرب آفریقا گسترده است. گیلاس پرنده عاشق خاک غنی از مواد مغذی ، لومی و خیلی خشک نیست. این گیاه اغلب در لبه جنگلهای مختلط و برگریز در حال رشد است ، جایی که ارتفاع آن تا 30 متر می رسد. در حومه روباز تا 20 متر ارتفاع ، 150 سال عمر می کند و دارای یک تنه است که از ریشه ها به ضخامت یک متر می رسد. میوه ها از شکل وحشی بسیار کمتر از گیلاس های کشت هستند. در شکل کروی آنها فقط 1 سانتی متر ضخامت دارند ، ساقه های آنها بسیار بلند است و معمولاً رنگ آنها براق و قرمز سیاه براق نیست. گیلاس های شیرین در باغ ها همه توسط تولید می شوند پیوند شاخه های انتخاب شده بر روی گیلاس پرنده پیوند زده می شود. این امر هنوز به راحتی در تنه گیلاس کشت شده قابل مشاهده است ، زیرا دارای ضخیمتی غده ای در حدود 2 متر ارتفاع تنه است ، مکان هایی که درخت پیوند زده شده است. پوست گیلاس پرنده دارای یک سطح صاف و براق قرمز تیره است که به صورت افقی از تنه در نوارهای پارچه ای چوب پنبه ای حلقه می زند ، شبیه به توس. مانند توس، گیلاس پرنده نیز پوست ایجاد نمی کند و ریشه های آن به طور یکسان در عرض و عمق رشد می کنند. در درختان کهنسال ، اغلب ریشه های بزرگی وجود دارد که در امتداد تنه بالا رفته و جوانه های جدیدی را از طریق اصطلاحاً "جوانه ریشه" ، نزدیک درخت مادر تولید می کنند. گیلاس پرنده مانند تقریباً همه گونه های درختان میوه که به زیبایی گل می دهند ، از خانواده گل رز است. بسته به منطقه ، در آوریل یا مه شکوفا می شود و با هزاران و هزاران گل ظریف معطر پنج شاخه گل پوشانده شده است. شاخه های کامل درخت با سفید معطر پوشیده شده و به وضوح از دور می درخشد. با این حال ، درختان تزئینی فقط برای یک هفته شکوفا می شوند و اگر حتی تا پنج روز خیلی خشک باشد. آنها یک درخت حیات وحش مهم به عنوان یک چراگاه زنبور عسل و محل تودرتو برای پرندگان هستند. گیلاس پرنده دارای یک تاج زیبا و گرد و پهن است ، برگهای ساقه آن دندانه دار و دارای رنگ سبز تازه ای است. در زیر برگ انتهای ساقه دو تا سه غده شهد قرمز وجود دارد ، آنها مورچه ها و حشرات درنده ای را که آفات می خورند جذب می کنند. در دوره بیدرمایر ، چوبهای مایل به قرمز و ارزشمند آن برای ساخت مبلمان ، به ویژه منبت کاری بسیار محبوب بود. امروزه تجدید حیات را تجربه می کند و دوباره برای مبلمان مخصوصاً با کیفیت بالا مورد استفاده قرار می گیرد. آدامس گیلاس یا احمق طلا نامی است که به رزین خروجی آن داده می شود ، که برای سفت شدن کلاه های نمدی استفاده می شد یا به عنوان محلول در شراب حل می شد سرفه شربت. گیلاس پرنده در ماه جولای برداشت می شود ، زمانی که میوه های کوچک تیره به بالاترین سطح رسیده و عطر کامل خود با شیرین تلخ رسیده اند طعم.

اهمیت برای سلامتی

محتوای بالا از آنتوسیانین در گیلاس پرنده ادرار آور ، قابض ، خونساز ، خلط آور و اثرات ضد التهابی. در زمان های گذشته از پوست ، برگ و ساقه نیز برای مصارف دارویی استفاده می شد. امروزه ، مانند گذشته ، دانه های میوه ذخیره می شود ، در کیسه های کتانی دوخته می شود و سپس گرم می شود ، به عنوان پد گرم کننده استفاده می شود ، که به درد, کمری, پاهای سرد و روماتیسم. ستایش شده ، به ویژه توسط حساسیت مبتلایان ، خواب آرام روی بالش گیلاس. از ساقه های گیلاس پرنده یک چای شفابخش در برابر لجبازی تهیه می شود سرفه. این باعث شل شدن مخاط می شود که می توان آن را به راحتی سرفه کرد. کسانی که از آن رنج می برند کم خونی و بنابراین ضعیف هستند ، با چای گیلاس پرنده کمک می کنند.

مواد لازم و ارزشهای غذایی

عدم تحمل و آلرژی

توس آلرژی گرده افراد مبتلا ممکن است هنگام خوردن گیلاس مرغی رنج بکشند ، زیرا ممکن است آلرژی متقابل رخ دهد. مصرف گیلاس های پرورشی یا گیلاس های پرنده ای پرورشی ، غالباً منجر می شود نفخ و در شکم غرغر می کند. این پدیده های ناخوشایند با میوه هایی که از درختان وحشی می آیند اتفاق نمی افتد. برای افراد با معده مشکلات ، گیلاس پرنده به عنوان یک کمپوت مناسب تر است ، نفخ رخ نمی دهد ، زیرا هضم آنها آسان تر است.

نکات خرید و آشپزخانه

گیلاس پرنده بندرت برای فروش در غرفه های بازار عرضه می شود ، بیشتر در باغ های خانگی وجود دارد و از آنجا مصرف می شود. اگر مشخص باشد که درختان میوه جذاب در کجا وحشی هستند ، فقط باید گیلاس های رسیده را برداشت کرد ، زیرا آنها رسیده نمی شوند. همچنین این مدت زمان نگهداری آنها را به حداکثر یک هفته در یخچال محدود می کند. هنگامی که در بازار ارائه می شود ، باید اطمینان حاصل شود که ساقه خوب و سبز و صاف است تا بتوان یک میوه واقعا تازه را مصرف کرد.

نکات آماده سازی

این واقعیت که شاخ و برگ سبز گیلاس پرنده نیز برای مصرف مناسب است ، تا حد زیادی ناشناخته است. با آن طعم of بادام ها و گیلاس ، بسیار مغذی و افزودنی خوبی برای سالاد است. گل های گیلاس پرنده نیز خوراکی هستند و از ویژگی های روشن سالادها هستند. گیلاس پرنده هرچند از نظر جثه کوچک است و به راحتی چاله نمی شود ، اما هنوز هم به طور عمده مربا درست می شود و برای تقطیر کنیا از آن استفاده می شود. با یک آبمیوه گیری بخار ، آنها به طرز شگفت انگیزی تبدیل به آب میوه ای خوشمزه می شوند یا ژله ای معطر پخته می شود.