آنتوسیانین ها

آنتوسیانینها به گروه فلاونوئیدهااست. مانند آب- رنگدانه های گیاهی محلول ، آنها به گلها و میوه ها رنگ قرمز ، بنفش یا آبی می بخشند. به عنوان مثال ، آنتوسیانین مسئول رنگ آمیزی شاخ و برگ قرمز در پاییز است. آنها در پادشاهی گیاهان گسترده هستند ، اما در حیوانات ، گیاهان آبزی یا میکروارگانیسم ها یافت نمی شوند.

پیش ماده در بیوسنتز آنتوسیانین است پروانتوسیانیدین های الیگومریک (OPC)

حدود 250 آنتوسیانین شناخته شده وجود دارد. از آنتوسیانین ها در صنایع غذایی برای رنگ آمیزی مربا ، شیرینی جات ، بستنی و سایر غذاها استفاده می شود.

آنتوسیانین ها را می توان به قندآنتوسیانیدین های آزاد (آگلیکون ها) و بقایای قند متصل به گلوکوزید (گلیکوزیدها).

آنتوسیانیدین ها جز component رنگ دهنده آنتوسیانین ها هستند و دارای آن هستند آنتی اکسیدان اثرات.

از میان آنتوسیانیدینهای فراوان در طبیعت می توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • اورانتینیدین
  • کپنسینیدین
  • سیانیدین
  • دلفینیدین
  • یوروپینیدین
  • فیستیندین
  • گیبورتیندین
  • هیرسوتیدین
  • 6-هیدروکسی دلفینیدین
  • مالویدین
  • پلارگونیدین
  • پئونیدین
  • پتونیدین
  • پولچلیدین
  • کوئرستاگتینیدین
  • رابینتینیدین
  • روزینیدین

تحت شرایط آزمایشگاهی ، آنتوسیانین ها قدرت بالایی از خود نشان می دهند آنتی اکسیدان فعالیت - محافظت در برابر اکسیداتیو فشار - که می تواند بسیار بیشتر از ویتامین C و ویتامین E. با این حال دسترسی به زیستی هنگامی که با غذای معمولی مصرف می شود فقط حدود 1٪ است. علاوه بر این ، آنتوسیانین ها می توانند رادیکال های آزاد را ببندند ، و به محافظت از DNA کمک می کنند ، لیپیدها و پروتئین ها از آسیب.