به دلیل تشخیص بالینی مشخص و سیر خفیف ، تشخیص آزمایشگاهی در بیشتر موارد لازم نیست.
پارامترهای آزمایشگاهی مرتبه 1 - تست های آزمایشگاهی اجباری.
- تشخیص ویروس با استفاده از انتروویروس PCR (5 NC-NCR) از نمونه مدفوع ، سواب گلو یا محتویات وزیکول: از مدفوع ، تشخیص پاتوژن در 1-2 هفته اول بیماری در حدود 80٪ موارد موفقیت آمیز است.
- در صورت لزوم ، تشخیص بیشتر برای تایپ مولکولی: PCR در منطقه VP1 با پروتئین ، با توالی بعدی.
پارامترهای آزمایشگاهی مرتبه دوم - بسته به نتایج تاریخچه ، معاینهی جسمیو غیره - برای شفاف سازی تشخیص افتراقی.
- CSF پنچر شدن (مجموعه ای از مایع مغزی نخاعی توسط سوراخ شدن کانال نخاعی) برای تشخیص CSF - در علامت گذاری CNS.
