پلاسموسیتوما: آزمایشات تشخیصی

رادیوگرافی از جمجمه، قفسه سینه (سینه رادیوگرافی در دو صفحه) ، لگن ، اسکلت (در اینجا: استخوان بازو / بازو) استخوان ها و استخوان ران /ران استخوان) ، و در صورت لزوم از استرنوم (جناغ) و دنده؛ ستون فقرات در 3 بخش ، هر کدام در 2 صفحه - برای جلوگیری از استئولیز (انحلال یا تخریب بافت استخوانی به لحاظ فضایی) [جمجمه تصویر "جمجمه شات" معمولی را نشان می دهد. در مراحل اولیه گاهی اوقات غیر قابل توجه] توجه: ماده کنتراست-تمام بدن آزاد توموگرافی کامپیوتری در حد کم-مقدار”تکنیک برتر از مرسوم است اشعه ایکس تصویربرداری از نظر حساسیت و ویژگی.

اختیاری تشخیص دستگاه پزشکی - بسته به نتایج تاریخ ، معاینهی جسمی و پارامترهای آزمایشگاهی اجباری - برای شفاف سازی تشخیص افتراقی.

CT ، MRI و PET-CT نسبت به تصویربرداری معمولی برتر هستند:
- توموگرافی کامپیوتری (CT): CT کل بدن (CT با دوز کم) ؛ علائم:
  - بررسی دقیق استخوان ها برای تشخیص زودهنگام استئولیز ، ارزیابی خطر پایداری استئولیز یا افتراق شکستگی تشخیص توجه: تقریباً 20٪ از بیمارانی که از نظر قابل توجه نیستند اشعه ایکس در حال حاضر نیاز دارد درمان به دلیل استئولیز در CT.
  - برای برنامه ریزی رادیوتراپی
- تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) از ساختارهای مغز استخوان. علائم:
  - در موارد مشکوک مغز استخوان نفوذ و / یا فشرده سازی مغز استخوان.
- در صورت لزوم ، توموگرافی انتشار پوزیترون / توموگرافی کامپیوتری (PET-CT) ؛ روش تصویربرداری پزشکی هسته ای ترکیبی (PET) و رادیولوژی (CT) که در آن می توان الگوی توزیع مواد رادیواکتیو (ردیاب: در اینجا: 18-fluorodeoxyglucose (18F-FDG)) را می توان با استفاده از تکنیک های تصویربرداری مقطعی به طور دقیق ترجمه کرد) توجه:
  - حساسیت PET و MRI عمدتا قابل مقایسه است ، اما به نظر می رسد MRI در تشخیص درگیری منتشر مزیت دارد.
  - PET ممکن است ضایعات مثبت کاذب را نشان دهد ، که ممکن است التهابی ، عفونی یا بعد از عمل باشد.
  - PET همچنین می تواند در نارسایی کلیه انجام شود.

یادداشتهای بعدی

اسکلتی خط نگارشی برای تشخیص تظاهرات استخوانی مناسب نیست زیرا کانونهای پلاسماسیتومای استخوانی ("متعلق به استخوان") نشانگرهای رادیواکتیو را ذخیره نمی کنند.
در زمان تشخیص پلاسماسیتوما (مولتیپل میلوما) ، MRI و PET-CT (نگاه کنید به بالا) یافته های قابل مقایسه ای را ارائه می دهند (MRI: 95٪ ؛ PET-CT: 91٪). در شروع تعمیر و نگهداری درمان، PET-CT در 62٪ بیماران عادی سازی نشان داد ، در حالی که MRI فقط در 11٪ عادی سازی را نشان داد. نتایج بیشتر مطالعه نشان می دهد:
- نرمال سازی در PET-CT در طی دوره بعدی درمان نشان دهنده یک متغیر مهم پیش آگهی است.
- بیماران با یافته های MRD منفی و PET-CT نرمال قبل از درمان نگهدارنده ، سیر بیماری به ویژه مساعدی دارند.