بی اختیاری مدفوع: آزمایش های تشخیصی

اختیاری تشخیص دستگاه پزشکی - بسته به نتایج تاریخ ، معاینهی جسمی, تشخیص آزمایشگاهی، و واجب تشخیص دستگاه پزشکی - برای شفاف سازی تشخیص افتراقی.

  • پروکتوسکوپی (معاینه کانال مقعد و پایین رکتوم) - در صورت لزوم ، افتادگی مخاط ، افتادن (افتادن) بواسیر.
  • پروکتوسکوپی پویا (اقدام به اجابت مزاج / اقدام به اجابت مزاج) - برای رد کردن افتادگی رکتوم (پرولاپس).
  • ایلئوکلونوسکوپی (معاینه آندوسکوپی از روده بزرگ (روده بزرگ ، روده بزرگ (پیوست: قسمت اولیه انتهای کور روده بزرگ است) و ایلئوم انتهایی (قسمت آخر کیسه بیضه)) با نمونه برداری مرحله ای (نمونه برداری) / میکروبیولوژی مدفوع - در صورت التهاب یا واقعی اسهال/ اسهال (توصیه های احتیاطی باید رعایت شود!).
  • آندوسونوگرافی مقعدی (آندوسکوپی) سونوگرافی (EUS) ؛ معاینه سونوگرافی از داخل انجام می شود ، به عنوان مثال ، سونوگرافی پروب در تماس مستقیم با سطح داخلی قرار می گیرد (در این مورد: رکتوم) توسط آندوسکوپ (ابزار نوری)). - برای ارزیابی یکپارچگی ریخت شناسی دستگاه اسفنکتر (دستگاه اسفنکتر) [طلا استاندارد]
  • دفوگرافی (نمایش رادیولوژیکی فرآیند دفع مدفوع / اجابت مزاج) / پویا تصویربرداری رزونانس مغناطیسی کف لگن (MRI) روند تخلیه و آناتومی به خوبی نشان داده می شوند - به ظن افتادگی آنورکتال ، انسداد حاملگی (تسخیر قسمتی از روده در قسمت غیراخلاقی زیر روده) ، سلس ("برآمدگی") ، کف لگن اسپاستیک.
  • ام آر آی sellink /انما کنتراست/ سی تی کولوگرافی - برای مشکوک به انتروسل (برآمدگی (افتادگی) بخشی از روده) ، سندرم کول د کیسه.
  • مانومتر آنورکتال - اندازه گیری خصوصیات فشار اندام قاره در شرایط استاتیک و دینامیکی. از جمله ، اندازه گیری یا تعیین می شود:
    • فشار استراحت اسفنکتر
    • سطح و زمان نگه داشتن فشار خرج کردن
    • انطباق رکتوم
    • اجابت مزاج (حرکات روده) و درد
    • رفلکس سرفه
    • فشار دادن متناقض

    توجه: هیچ ارتباط مستقیمی بین علائم بالینی ، عملکرد قارچ مدفوع و اندازه گیری مانومتری وجود ندارد.

  • مطالعات فیزیولوژی مغز و اعصاب مانند الکترومیوگرافی (EMG) عضله اسفنکتر ani externus.
  • EMG سطح کانال مقعدی - برای تمایز دادن فشار متناقض.
  • در صورت لزوم ، تشخیص نوروفیزیولوژیک: سرعت انتقال عصب پودنال توسط الکترود سطحی یا سوزن الکترومیوگرافی اسفنکتر مقعدی خارجی (EAS) و عضله پوبورکتالیس - برای مشکوک به آسیب عصب کشی (آسیب ناشی از قطع مسیرهای عصبی) ، نوروپاتی (بیماری های محیطی) اعصاب) ، میوپاتی (بیماری های عضلات).