معرفی
رباط داخلی پاره شده در مفصل زانو معمولاً برای تثبیت آن نیاز به آتل زدن این مفصل است. این نوع آسیب معمولاً در حین فعالیتهای ورزشی در ترکیب با حرکت بیش از حد بدن رخ می دهد مفصل زانو.
آتل به عنوان مفهوم درمانی برای پارگی رباط داخلی زانو
اگر هیچ ساختار دیگری در زانو آسیب نبیند و مفصل زانو پایدار است ، یک درمان محافظه کارانه با بی حرکتی و آتل زدن کاملاً کافی است. این امر در ابتدا تحرک مفصل زانو را محدود می کند و بنابراین از اضافه بار یا بارگذاری نادرست به دلیل عدم تثبیت ناشی از رباط داخلی آسیب دیده جلوگیری می کند. شعاع حرکت را می توان با درجه فعلی بهبودی مفصل زانو تنظیم کرد.
هدف اصلی جلوگیری از خم شدن بیش از حد مفصل زانو در ابتدا است. در دوره بعدی درمانی و همراه با اقدامات فیزیوتراپی ، می توان حداکثر درجه خم شدن مجاز توسط آتل را افزایش داد. مفاهیم درمانی مختلفی برای این منظور وجود دارد ، اما به عنوان یک راهنما می توان حداکثر 60 درجه خم شدن را در ابتدا و بعد از چند هفته حداکثر 90 درجه را فرض کرد.
بعد از حدود شش هفته و با مشورت پزشک معالج ، می توان آتل را جدا کرد. اما حتی پس از درمان آتل ، خاص است تمرینات عضله سازی برای اطمینان از ثبات دائمی زانو باید انجام شود. فقط در صورت وجود آسیب های همراه یا عدم ثبات در مفصل زانو ، باید جراحی انجام شود.
شب آتل بپوشید
اگر آتل توسط پزشک در زمینه پارگی رباط داخلی تجویز شده باشد ، باید آن را در شب نیز استفاده کرد. به خصوص در شب ، بسیاری از حرکات کنترل نشده اتفاق می افتد که در طی آن زانو می تواند بسیار نامطلوب حرکت کند. آتل به منظور محدود کردن دامنه حرکات خم شدن مفصل زانو طراحی شده است.
با این حال ، این امر اغلب به خودی خود در هنگام خواب انجام می شود و سپس می تواند بر روند بهبودی تأثیر منفی بگذارد. اگر احساس می شود آتل در شب آزار دهنده است ، ممكن است بالشتك اضافی با پنبه جاذب یا لباس نرم در زیر آتل تا حدی تسكین دهد. اگر اقدامات درمانی به طور مداوم دنبال شود ، زمان بهبودی کوتاه می شود.
