رفلکس خلفی تیبیالیس یک بازتاب ذاتی عضله پشتی تیبیالیس است (عضله پشت استخوان درشت نی) که مسئول آن است فتنه، ارتفاع لبه داخلی پا. رفلکس با یک ضربه کوچک با چکش رفلکس درست در بالای یا زیر ملافه داخلی تحریک می شود. قوس رفلکس توسط عصب درشت نی ، یک شاخه اصلی از ، کنترل می شود عصب سیاتیک. خرابی رفلکس ممکن است مشکلات مهره L5 را نشان دهد.
رفلکس خلفی تیبیالیس چیست؟
رفلکس خلفی تیبیالیس یک بازتاب ذاتی عضله پشتی تیبیالیس است (عضله پشت استخوان درشت نی) که مسئول آن است فتنه، ارتفاع لبه داخلی پا. رفلکس خلفی تیبیالیس یک رفلکس ذاتی است که در صورت تحریک باعث کج شدن کف پا به صورت جانبی به سمت داخل می شود. لبه داخلی پا به سمت بالا کشیده می شود و همزمان لبه خارجی پا به سمت پایین حرکت می کند ، یک حرکت کج معمولی به سمت داخل است (فتنه) ، که در هنگام به اصطلاح پیچ خوردن پا نیز به شکل کشیده شده اتفاق می افتد. از آنجا که این یک رفلکس ذاتی است و توسط همان اندامی که محرک می رسد تحریک می شود ، زمان واکنش بسیار کوتاه است. مدار عصبی و کنترل رفلکس فقط از طریق یک یا چند گانگلیون نخاعی انجام می شود. رفلکس خلفی تیبیالیس با یک ضربه کوچک با چکش رفلکس روی تاندون عضله خلفی تیبیالیس ، یعنی عضله پشت استخوان درشت نی، درست در بالا یا پایین ملاقه داخلی. عضله گزارش کشش ناگهانی به نخاع از طریق الیاف آوران عصب تیبیا. تکانه به طور مستقیم پردازش می شود و انقباض رفلکس عضله از طریق رشته های حرکتی اعصاب آغاز می شود. تحریک مصنوعی رفلکس عمدتا برای نشان دادن عملکرد محل های عبور عصب در منطقه L5 ستون فقرات استفاده می شود.
کارکرد و وظیفه
رفلکس خلفی تیبیالیس یک رفلکس کششی است که در گروه ذاتی قرار دارد واکنش زیرا عضله آسیب دیده در این حالت عضله پشت استخوان درشت نی است و پیام کششی را به ستون فقرات ارسال می کند گانگلیون در نخاع از طریق الیاف آوران و پس از آن باعث انقباض کوتاه مدت غیرارادی عضله از طریق فیبرهای حرکتی آوران می شود. کش آمدن واکنش رفلکس های عضلانی غیر ارادی هستند که به طور داوطلبانه قابل کنترل نیستند و برخلاف رفلکس های بیرونی ، نمی توانند آموزش ببینند یا اصلاح شوند. زیرا پردازش درک حسی کشش عضله توسط دوک های عضلانی مستقیماً در ستون فقرات اتفاق می افتد گانگلیون در نخاع و با دستور انقباض مناسب به آن پاسخ داده می شود ، رفلکس بسیار سریع است. زمان از محرک تحریک کننده رفلکس تا سیگنال حرکتی ورودی برای انقباض عضله فقط حدود 30 تا 50 میلی ثانیه است. پردازش قبلی در مراکز موتور مرکزی سیستم عصبی (CNS) به طور قابل توجهی بیشتر زمان می برد. قوس رفلکس کوتاه از محرک محرک تا عمل برای محافظت از عضله در برابر کشش بیش از حد است. با این حال ، پیام حسی تحریک کننده رفلکس نه تنها به ستون فقرات ارسال می شود گانگلیون، بلکه به طور موازی (وثیقه) با عضله آنتاگونیست نیز وجود دارد. این اطمینان می دهد که مورد دوم مهار شده و نمی تواند همزمان تنش کند. ضربه تحریک کننده با چکش رفلکس روی تاندون عضله پشتی تیبیا ، بلافاصله در بالا یا پایین عضله مچ پا، فقط در اندکی نتیجه می گیرد اما بسیار سریعتر کشش از کل عضله ، به طوری که عملاً تمام اسپیندل های عضله ، کشش سریع عضله را به عنوان یک پیام حسی به گانگلیون نخاع گزارش می کنند. گانگلیون نخاعی بدون مشورت قبلی با CNS بلافاصله پاسخ داده و دستور انقباض را برای محافظت از عضله ارسال می کند. مزیت زمان پاسخ سریع با این نقص جبران می شود که رفلکس بنا به میل خود نمی تواند تحت تأثیر قرار گیرد. رفلکس خلفی تیبیالیس حتی پس از تکرارهای سریع بسیار عمل می کند. مانند سایر کشش های عضلانی واکنش، فرسوده نمی شود بنابراین یک بازتاب ذاتی ، غیر قابل تغییر ، بدون قید و شرط است.
بیماری ها و اختلالات
شایعترین مشکلات و شکایات مربوط به رفلکسهای ذاتی عضلانی و رفلکس خلفی تیبیال از اختلالات هدایت عصبی ناشی می شود. این امر نه تنها باعث ضعف و یا شکست کامل رفلکس می شود ، بلکه مشکلات حسی و حرکتی معمولاً در مناطق خاصی از بدن وجود دارد. تحریک مصنوعی رفلکس خلفی استخوان درشت نی با چکش رفلکس می تواند نشانه ای از مشکلات در ناحیه آن باشد. مهره کمر L5 اگر رفلکس ضعیف شده باشد یا قابل فعال سازی نباشد. اغلب ، مشکلات هدایت عصبی ناشی از نیروهای مکانیکی است که بر روی آنها تأثیر می گذارد اعصاب. از پیش تعیین شده برای چنین مکانیکی آسیب عصبی نقاط عبور از اعصاب روی ستون فقرات در ناحیه دیسک های بین مهره ای. یک رفلکس عضلانی کاهش یافته می تواند سو an ظن اولیه وجود دیسک در مهره خاصی را ایجاد کند. با این حال ، در مورد رفلکس خلفی تیبیال ، احتیاط لازم است ، زیرا رفلکس حتی در افراد سالم گاهی اوقات ضعیف است و در برخی افراد وجود ندارد. بنابراین ، انجام رفلکس در هر دو پا برای مقایسه مهم است. اساساً ، رفلکس های عضلانی با ضعف یا تقویت یک طرفه معمولاً نشان می دهند آسیب عصبی. بعد از یک ضربه، یک رفلکس عضلانی تقویت شده اغلب می تواند در عضله فلج تشخیص داده شود. در موارد نادر ، کلونوس بعد از a اتفاق می افتد ضربه. این یک ریتمیک است انقباض عضله فقط پس از یک محرک. انقباضات ظاهراً توسط موتور تحریک می شوند اعصاب منشا CNS.
