زخم باز: درمان

اقدامات کلی

  • توجه: در مراقبت های اولیه از زخم، از داروهای خانگی مانند آرد استفاده نکنید ، عسل, پودر، و غیره. اینها می توانند بیش از سود آنها آسیب برسانند.
  • درمان زخم باید روش زیر را دنبال کند:
    • در مورد آسیب عروقی ، تمرکز اصلی متوقف کردن خونریزی است. اعمال فشار بر روی زخم معمولاً برای این منظور کافی است. در موارد خونریزی تهدید کننده زندگی در بازوها یا پاها (به عنوان مثال ، پس از انفجار یا شلیک گلوله) زخم) ، از تورنیکت برای جلوگیری از خونریزی استفاده می شود. تورنیکت یک سیستم تورنیکت است که اجازه می دهد خون بسته به فشار موجود در رگها و رگها ، جریان قطع یا متوقف می شود.
    • بازرسی (مشاهده) - برای تشخیص آسیب های عمیق عضلات ، عروق, اعصاب, استخوان ها.
    • تمیز کردن زخم (ترجیحاً با دستکش یکبار مصرف) - اجسام بزرگتر خارجی را خارج کرده ، سپس زخم را با مایعات فراوان بشویید. یک محلول نمکی (NaCl 0.9٪) مناسب است ، اما ضربه بزنید آب نیز کافی است.
    • ضد عفونی - مخصوصاً برای کثیف شدن زیاد زخم. در اینجا ، ویژه است ضد عفونی کننده (به عنوان مثال ، محلول 1٪ آلی) باید استفاده شود.
    • اگر صدمات عمیق تری وجود داشته باشد ، ابتدا باید این موارد تأمین شود ، در غیر این صورت از بین بردن (توالت زخم ، یعنی برداشتن بافت مرده (نکروزه)).
    • بسته شدن اولیه زخم / بسته شدن پوست (استثنائات زخم های ناشی از گزش ، خراشیدن و سوراخ شدن) باید در 6 ساعت اول پس از آسیب دیدگی انجام شود - با در نظر گرفتن اندازه ، عمق ، آسیب همزمان بافت و محل:
      • گچ های معمولی: برای زخم های کوچک و سطحی (بعد از تمیز کردن و ضد عفونی) استفاده شود. آنها از اجسام خارجی جلوگیری می کنند و میکروب ها از ورود بعد از 48 ساعت ، گچ قابل حذف است زخم به اندازه کافی جرم گرفته است.
      • پلاسترهای اسپری: برای کوچک ، خشک و تمیز استفاده شود پوست صدمات. اینها مستقیماً روی زخم پاشیده می شوند. این یک فیلم خوب و انعطاف پذیر است که شفاف ، ضد آب و قابل تنفس است. پس از خشک شدن ، باید دو یا سه بار دیگر دوباره اسپری شود تا فیلم تقویت شود. موارد منع مصرف: زخم های بزرگ ، عمیق ، مستعد عفونت یا از قبل آلوده.
      • مشت گچ: فقط برای زخمهای کوچک و کم شکاف که محیط اطراف آنها سالم است استفاده شود (نگه داشتن دائمی گچ منگنه باید امکان پذیر باشد). مزیت در مقایسه با بخیه معمولی: بسته شدن زخم تروما ("غیر آسیب رسان"). موارد منع مصرف: مناطق بسیار مودار ، زخم های گریان ، آسیب دیدگی همزمان به بافت اطراف.
      • چسب زخم: برای زخم های تمیز ، ضد عفونی و دیگر خونریزی دهنده با لبه های صاف زخم استفاده شود. لبه های زخم تطبیق داده می شوند (تنظیم می شوند) و چسب به آنها داده می شود. پس از حدود 3-4 دقیقه ، زخم مهر و موم شده است آب- و میکروب تنگ است. پس از فرایند ترمیم ، چسب خود به خود از بین می رود (به خودی خود). موارد منع مصرف: زخم های بزرگتر از 5 سانتی متر ، زخم در قسمت های حرکتی ، به عنوان مثال مفاصلتوجه: چسب بافتی در زخمهای نزدیک چشم.
  • در آغاز تب (بلافاصله به پزشک اطلاع دهید!).
  • نیکوتین محدودیت (خودداری از تنباکو مصرف) - استعمال دخانیات آسیب می زند التیام زخم.
  • محدود شده الکل مصرف (مردان: حداکثر 25 گرم الکل در روز زنان: حداکثر 12 گرم الکل در روز)
  • جلوگیری از آلودگی محیط زیست:
    • نور مستقیم خورشید نباید به جای زخم تازه بتابد. اشعه ماورا بنفش به بافت اسکار آسیب می رساند.

واکسیناسیون

واکسیناسیون زیر ممکن است لازم باشد:

معاینات منظم

  • معاینات پزشکی منظم برای کنترل زخم.