تشخیص | نورالژی

تشخیص

تا زمان تشخیص نورالژی ساخته شده است ، بیمار اغلب ابتدا مراحل مختلف تشخیصی را انجام می دهد. اول از همه ، سایر علل دیگری که می توانند مسئول آن باشند درد در منطقه مورد نظر مستثنی است. برای این منظور ، هر دو معاینه عصبی و جسمی و همچنین روش های تصویربرداری مانند اشعه ایکس ، CT یا MRI انجام می شود.

حساسیت و قدرت عضلانی ، واکنش و درد احساس آزمایش می شوند. مورد دوم با کمک پرسشنامه ها و نقاشی ها انجام می شود ، بدین وسیله ارزیابی قابل عینی پیچیده است. آنچه این کار را دشوارتر می کند این است که دامنه یک تغییر آسیب شناختی لزوماً با ذهنی ارتباط ندارد درد احساس یک بیمار

درد احساسی است که تحت تأثیر تجربیات و شخصیت هر بیمار قرار می گیرد. نورالژی همانند شکستگی استخوان قابل تشخیص نیست. بسیاری از عوامل مختلف در اینجا جمع می شوند ، اما وقتی با هم ترکیب می شوند تصویری نسبتاً قابل اعتماد ارائه می دهند. بنابراین معاینات هدفمند می تواند به یافتن درمان مناسب حتی برای تشخیص بیماری پیچیده کمک کند نورالژی.

چه علائمی در زمینه نورالژی رخ می دهد؟

نورالژی با یک علامت شناسی درد مشخص مشخص می شود. درد فقط در ناحیه تأمین شده توسط عصب آسیب دیده رخ می دهد و همچنین توسط آن ایجاد می شود. علامت گذاری درد می تواند به صورت درد دائمی یا تشنج رخ دهد و اغلب با احساس و حساسیت به فشار عضلات اطراف همراه است.

هیپرستزی ، یعنی حساسیت بیش از حد به درد ، به ویژه معمول است و در موارد نادر ، آلودینیا نیز وجود دارد. این به درک درد در پاسخ به محرکهای غیر دردناک مانند لمس اشاره دارد. شکلی که در آن درد در نورالژی رخ می دهد معمولاً به روش مشابهی توسط بیماران مختلف توصیف می شود.

اولین چیزی که بیماران گزارش می کنند یک تجربه درد غیرطبیعی قوی است که تجربه آن قبلاً هرگز تجربه نشده است. اصطلاح پزشکی "درد تخریب" اغلب به عنوان مترادف برای این بدترین محرک درد ممکن استفاده می شود. اگر علائم در درجه اول از درد دائمی تشکیل شده باشد ، غالباً اینگونه درک می شوند سوزش یا حفاری

قله های درد به احتمال زیاد در موارد تشنج مانند گزارش می شوند درد عصب. این حملات ناگهانی درد به عنوان الکتریسیته و خنجر زدن توصیف می شود. بیماران از درد غافلگیر می شوند و در لحظه شدیدترین درد اغلب قادر به انجام هیچ کار دیگری نیستند.

به دلیل علائم اصلی درد ، علائم ثانویه ممکن است بروز کند. اینها به دلیل عصب کشی ایجاد نمی شوند ، اما در روند بیماری به طور فزاینده ای ایجاد می شوند. علائم جانبی کلاسیک اختلالات تمرکز و خستگی است.

به دلیل درد ، که ممکن است در شب نیز رخ دهد ، بدن استراحت مورد نیاز خود را دریافت نمی کند. از یک طرف ، این باعث دائمی شدن می شود خستگی از طرف دیگر ، مشکلات بیماران غلظت ، که به هر حال به دلیل درد شدید ، وجود دارد ، تشدید می شود. یک عارضه جانبی بیشتر ، اغلب جدی است افسردگی. به دلیل فشار دائمی رنج و کاهش کیفیت زندگی ، که اغلب ناشی از علائم درد است ، افراد مبتلا می توانند به یک دوره افسردگی مبتلا شوند ، که قطعاً باید مشاهده و درمان شود.