Compressio Spinalis: علل ، علائم و درمان

Compressio spinalis یا نخاع کوفتگی ، شدیدترین شکل از سه درجه ممکن است از شدت آسیب نخاعی باشد. این معمولاً در نتیجه یک ناپایدار اتفاق می افتد بدن مهره شکستگی ناشی از یک تصادف یا به دلیل یک آسیب دیدگی دیسک حنجره. نخاع فشرده سازی شامل آسیب عصبی برگشت ناپذیر است ، در نتیجه نقص حسی و حرکتی مداوم ایجاد می شود که با توجه به وضعیت فعلی پزشکی مغز و اعصاب قابل اصلاح نیست.

compressio spinalis چیست؟

نخاع فشرده سازی اصطلاحی است که برای توصیف آسیب نخاعی استفاده می شود و در آن آسیب برگشت ناپذیری به اعصاب در نتیجه فشرده سازی حاد یا مزمن اعصاب نخاعی رخ می دهد. این شدیدترین نوع از سه دسته فشرده سازی نخاع است. از کمپرسیون نخاع به کوفتگی نخاع نیز یاد می شود. عملاً ، شدیدترین حالت فشرده سازی نخاع به معنی از دست دادن کامل توانایی های حسی و حرکتی در نواحی از بدن است که توسط آسیب دیده و فشرده عصب کشی می شود اعصاب. این بدان معناست که فلج عضله و از دست دادن کامل احساس در مناطق آسیب دیده نتیجه است. چنین صدمات جدی نخاعی می تواند در نتیجه حوادث ناشی از انقباض مهره ها یا فتق شدید دیسک (افتادگی دیسک) رخ دهد. فشرده سازی دائمی ، شدید اعصاب نخاع نیز می تواند در نتیجه فضا اشغال شود کبودی یا تومور

علل

فشرده سازی نخاع می تواند در اثر اثرات خارجی یا داخلی ایجاد شود. اثرات خارجی معمولاً در اثر ترافیک ، ورزش و حوادث خانگی ناشی از مهره شدید و ناپایدار ایجاد می شود شکستگی یا دررفتگی مهره ها ، در نتیجه خرد شدن نخاع (مدولا اسپینالیس ، میلون). در موارد شدید ، مین زدایی بدن مهره ها به دلیل پوکی استخوان یا سایر بیماری ها می توانند باعث مهره ای ناپایدار شوند شکستگی حتی بدون هیچ دلیل مشخصی اثرات خارجی مانند ترومای بلانت می تواند باعث فشرده سازی اسپینالیس بدون a شود شکستگی مهره. به عنوان مثال ، ممکن است خونریزی در یا اطراف آن وجود داشته باشد کانال نخاعی، در نتیجه فشرده سازی شدید از اعصاب نخاعی به دلیل فضایی فشار. فضایی فشار که باعث فشرده سازی شدید نخاع می شود نیز می تواند ناشی از تومور باشد. از دیگر دلایل کوفتگی نخاع می توان به فتق شدید دیسک یا به ندرت عارضه ناخواسته یک روش پزشکی اشاره کرد.

علائم ، شکایات و علائم

compressio spinalis حاد با اختلالات شدید عصبی همراه است. نقص حسی به صورت بی حسی در مناطق آسیب دیده بدن علامت دار است. نارسایی حرکتی قسمت های عضلانی آسیب دیده به همان اندازه معمول است. عدم فعالیت نواحی عضلانی به دلیل کمبود تکانه های عصبی خیلی زود منجر به آتروفی عضلات ، تجزیه سلولهای عضلانی انقباضی می شود. تجزیه بافت عضلانی زمانی طبیعی است که عضله مورد استفاده استفاده نشود یا به دلایل عصبی یا دلایل دیگر قابل استفاده یا حرکت نباشد. به طور معمول ، کوفتگی نخاع بسته به محل ضایعه منجر به نقص عصبی بخشی می شود. پاراپارزی یا حتی تتراپارازی اغلب فلج شدن پاها یا هر چهار اندام را نشان می دهد. همچنین علائم یک واکنش رفلکس آسیب دیده در برخی محافظ ها است واکنش زیرا نورونهای حرکتی که برای تنظیم خود بازتابها کار می کنند شکست خورده اند. در این زمینه ، علائم دستگاه هرمی به طور خاص قابل توجه است و می تواند توسط یک سری پاسخ های معمولی بازتاب شناسایی شود.

تشخیص و دوره

هنگامی که compressio spinalis در اثر یک حادثه ناشی از خشونت باشد ، معمولاً با آسیب های جسمی بیشتری مانند شکستگی ، بیهوشی و علائم مشابه همراه است. تشخیص معمولاً فقط با در نظر گرفتن سایر آسیب ها امکان پذیر است. مهمترین علائمی که ممکن است نشان دهنده کوفتگی عصب نخاعی باشد ، از دست دادن توانایی های حسی و حرکتی است ، به عنوان مثال در پاها. البته بررسی توانایی ها فقط در صورت آسیب دیدگی دیگر بیمار که معمولاً در آن است ، انجام می شود شوک، اجازه دهید در بیشتر موارد دیگر ، توسعه کمپرسیون اسپینالیس به تدریج انجام می شود ، به طوری که مراحل کم جدی اسپینالیس و کانتسیو اسپینالیس ابتدا طی می شود. این دو پیش ماده خرد شدن عصب نخاعی توسط علائم عصبی ضعیف قابل توجه است که به تدریج بر اساس شدت آنها افزایش می یابد دلیل.

عوارض

عوارض بسیار شدید و جدی با فشرده سازی عصب نخاعی رخ می دهد. این موارد معمولاً برگشت ناپذیر بوده و قابل درمان و ترمیم نیستند. به دلیل آسیب به نخاع ، دیگر حرکات معمولی برای بیمار امکان پذیر نیست و مهارت های حرکتی محدود است. کیفیت زندگی به دلیل محدودیت ها به شدت کاهش می یابد و در بسیاری از موارد فرد مبتلا به کمک افراد دیگر وابسته است. در بسیاری از موارد ، زوال عضلات نیز وجود دارد. اینها را می توان به صورت جزئی یا دیگر منتقل کرد. پاها و بازوها نیز فلج هستند ، به طوری که بیمار از محدودیت های حرکتی شدید رنج می برد و معمولاً به صندلی چرخدار نیز وابسته است. Compressio spinalis همچنین می تواند باعث ناراحتی روانی شود که می تواند رهبری به افسردگی یا افکار خودکشی به ویژه جوانان به دلیل محدودیت ها تحت تأثیر مشکلات روانی قرار می گیرند. درمان فشرده سازی اسپاینالیس از نظر پزشکی امکان پذیر نیست ، بنابراین فرد مبتلا باید تا پایان عمر با محدودیت هایی زندگی کند. برای بسیاری از بیماران ، مراقبت های روانپزشکی ضروری است. اگر هیچ عارضه دیگری با علت compressio spinalis رخ نداده باشد ، امید به زندگی کاهش نمی یابد.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

اگر بی حسی و سایر علائم کمپرسیون اسپینالیس در ارتباط با a مشاهده شود شکستگی مهره یا فتق شدید دیسک ، باید فوراً در همه موارد به دنبال مراقبت های پزشکی فوری باشید. در صورت نقص حرکتی برخی از قسمتهای عضلانی ، فرد آسیب دیده نیز باید فوراً تحت درمان قرار گیرد یا باید مستقیماً به نزدیکترین بیمارستان منتقل شود. اگر شکایات در اثر تصادف رخ دهد ، معمولاً آسیب های جسمی بیشتری مانند شکستگی یا پارگی وجود دارد که باید فوراً درمان شوند. خود قربانی یا اولین پاسخ دهندگان در صحنه باید با خدمات فوریت های پزشکی تماس بگیرند. مشایعت کمک های اولیه باید برای فرد آسیب دیده تجویز شود. پس از معالجه اولیه compressio spinalis ، معمولاً مدت طولانی تری در بیمارستان نشان داده می شود. بسته به شدت آسیب ، در بسیاری از موارد فرد مبتلا به کمک دیگران وابسته است. درمان فیزیوتراپی معمولاً و نیز پزشکی نزدیک ضروری است نظارت بر از آسیب دیدگی در صورت وجود علائم روانشناختی ، باید از مشاور درمانگر نیز استفاده شود.

درمان و درمان

برای هرگونه فشرده سازی عصب نخاعی ، هدف اصلی از بین بردن فشار فشاری سلولهای عصبی است ، در صورت اجازه آسیب های دیگر. هدف درمانی صرف نظر از شدت فشرده سازی اعمال می شود. نمی توان پیشینی تشخیص داد که آیا ضایعات اعصاب برگشت پذیر هستند یا غیر قابل برگشت. برای قرار گرفتن در سمت امن ، ابتدا باید فرض شود که آسیب قابل برگشت است. اطمینان در مورد اینکه آیا آسیب عصبی حداقل تا حدی قابل برگشت است ، اغلب برای مدت طولانی وجود ندارد. در مواردی که فشرده سازی نخاع به کندی ایجاد می شود ، فرصتی برای پاسخ به علائم اولیه وجود دارد. علائم اولیه معمولاً از علائم غیر اختصاصی مانند کاهش حساسیت ، گهگاه مورچه زدن و اختلال عملکرد حرکتی تشکیل می شود. از این دست علائم باید به عنوان فرصتی برای تشخیص دقیق علل مشکلات استفاده شود تا در مراحل اولیه بتوان آنها را برطرف کرد. این بدان معناست که علائمی را که نشان دهنده فشرده سازی عصب نخاعی هستند نیز می توان شاخص های اولیه یک زمینه خاص دانست شرط و امکان درمان به موقع بیماری زمینه ای تشخیص داده شده را باز کنید.

چشم انداز و پیش آگهی

Compressio spinalis پیش آگهی نامطلوبی دارد. این بیماری صدمات جبران ناپذیری ایجاد می کند ، بنابراین می توان با گزینه های پزشکی فعلی ، درمان را رد کرد. عملکرد سایر اعصاب آسیب دیده را نمی توان بازیابی کرد یا توسط سایر رشته های عصبی تحویل گرفت. اختلالات حرکتی ایجاد می شود ، که منجر به زوال عضله می شود استحکام. از آنجا که بسیاری از ماهیچه ها دیگر فعال نمی شوند ، دچار آتروفی می شوند و عقب می روند. رفاه عمومی کاهش می یابد و اغلب بیمار در زندگی روزمره به صندلی چرخدار یا کمک وابسته است. Compressio spinalis باعث تغییرات زیادی در زندگی فرد مبتلا می شود. علاوه بر تغییرات جسمی ، مشکلات اجتماعی یا شغلی نیز اغلب رخ می دهد. این وضعیت عمومی را بدتر می کند سلامت. اگر بیمار موفق شود خود را با شرایط وفق دهد و زندگی خود را به خوبی بازسازی کند ، دوباره رفاه افزایش می یابد. زندگی خوب و راضی با این بیماری پس از آن امکان پذیر است. در غیر این صورت ، علاوه بر نقص بیشتر جسمی ، خطر اختلالات روانشناختی نیز وجود دارد. خطر ابتلا افسردگی یا مالیخولیا بسیار افزایش می یابد. غالباً افکار خودکشی پدیدار می شوند و معنای زندگی از بین می رود. با توجه به این موانع ذهنی ، احتمال بهبود وضعیت کلی کاهش می یابد. اگر بیمار با وجود خوشبینی با زندگی روبرو شود ، پیش آگهی بسیار بهتری دارد.

پیشگیری

پیشگیری مستقیم معیارهای که برای جلوگیری از فشرده سازی اسپینالیس مناسب خواهد بود فقط به میزان محدودی امکان پذیر است. پیشگیرانه مشروط معیارهای به عنوان مثال ، محافظت غیرفعال از حوادث با استفاده از کیسه های هوا ، لباس محافظ (به عنوان مثال ، محافظ پشت) و سایر سیستم های ایمنی را شامل شود. آموزش ایمنی در فعالیتهای شغلی و ورزشی ، که فعالیتهای حادثه خیز هستند ، نیز می تواند از جمله موارد پیشگیری غیرمستقیم باشد معیارهای، زیرا خطر تصادف و خطر صدمه جدی به ستون فقرات به حداقل می رسد.

در اینجا کارهایی است که می توانید خودتان انجام دهید

اگر compressio spinalis وجود داشته باشد ، اقدامات خودیاری محدود می شود. در زندگی روزمره ، دستورالعمل ها و دستورالعمل های پزشک باید دنبال شود. حرکات آهسته و آرام حامی روند بهبودی هستند. فشار جسمی باید کنترل شود و نباید خیلی زیاد باشد. از حالت های نادرست یا فشار یک طرفه نیز باید خودداری شود. این اقدامات بلافاصله علائم موجود را تسکین نمی دهند ، اما از افزایش آنها جلوگیری می کنند و در نتیجه باعث اختلال بیشتر می شوند. اگر فرد مبتلا وزن خود را در محدوده وزن طبیعی نگه دارد ، مفید است. بودن اضافه وزن یا چاقی فشار وارد می کند استخوان ها و به کمبود اعصاب کمک می کند. در مورد کوفتگی های موجود ، به محض اینکه وزن بدن بیش از حد باشد ، روند بهبودی کند می شود. از آنجایی که این بیماری غالباً با از دست دادن شادی زندگی ، کاهش احساس بهزیستی و در نتیجه افزایش شکایات روانشناختی همراه است ، فرد مبتلا باید برای رسیدن به ثبات عاطفی و حفظ یک محیط اجتماعی پایدار تلاش کند. خوش بینی و اطمینان به حفظ رفاه کمک می کند. برنامه های روزمره باید تغییر یافته و متناسب با فرصت های موجود سازگار شوند. در صورت امکان ، این کار باید با نگرش مثبت و همکاری نزدیک با افراد در محیط نزدیک انجام شود.