توسعه مهارت های حرکتی ناخالص و خوب | رشد اولیه کودکی

توسعه مهارت های حرکتی ناخوشایند و خوب

نوزاد تازه متولد شده می تواند خود را تبدیل کند سر. با این حال ، این حرکت کاملاً کنترل نشده اتفاق می افتد. این کنترل نشده است سر چرخش با 3 ماهگی زندگی به تدریج به یک حرکت کنترل شده سر تبدیل می شود.

در حالت ایستاده ، کودک حتی می تواند آن را نگه دارد سر برای مدت کوتاهی به تنهایی و کمی آن را در موقعیت مستعد بلند کنید. در طول این مرحله از زندگی ، این حرکات هنوز هم با انجام تمرینات بدنی زیادی همراه هستند ، زیرا عضلات هنوز به اندازه کافی قوی نیستند. در پایان ماه دوم زندگی ، با از بین رفتن رفلکس چسبنده ذاتی ، کودک می تواند به طور فزاینده ای دستان خود را باز کند.

این همچنین کودک را قادر می سازد تا آگاهانه اشیا را بگیرد و آنها را نگه دارد. با سومین ماه زندگی ، کودک یاد می گیرد که به آرامی از ناحیه بازوها در وضعیت مستعد حمایت کند و به اطراف نگاه کند. در موقعیت خوابیده به پشت ، او سعی می کند به انواع چیزهایی که در حوزه بینایی او وارد می شوند دست یابد.

این حرکات درک شده هدفمند در ماه 4 زندگی بیشتر توسعه یافته و بهبود می یابند تا اینکه در نهایت در ماه 6 زندگی کامل می شوند. از ماه 4 زندگی به بعد ، کودک همچنین تلاش بیشتری برای ایستادن با کمک نشان می دهد. از آنجا که پا عضلات هنوز به اندازه کافی قوی نیستند ، کودک بارها و بارها فرو می ریزد.

در ماه 5 زندگی کودک بیشتر و بیشتر چابک می شود و دوست دارد پاهای خود را بگیرد و حتی می تواند آنها را در خود قرار دهد دهان. برخی از نوزادان در این وضعیت به عقب و جلو می چرخند. گاهی چرخش از شکم به پشت یا برعکس نیز در این مدت امکان پذیر است.

سر اکنون می تواند به طور مستقل و برای مدت طولانی نگه داشته شود. در 6 ماهگی ، کودک سعی می کند توسط والدین یا وسایل خود را بالا بکشد. چرخش از شکم به پشت و از پشت به شکم دیگر مشکلی ایجاد نمی کند.

به خصوص از ماه هفتم به بعد عضلات به اندازه کافی قوی هستند به طوری که کودک می تواند بدون پشتیبانی برای مدت کوتاهی بنشیند و حتی بایستد. به خصوص پریدن با در آغوش گرفتن آغوش والدین باعث لذت کودک می شود. آب بندی نیز در هفت ماهگی امکان پذیر است.

حداکثر تا ماه نهم زندگی ، بیشتر نوزادان می توانند بنشینند ، همچنین خزیدن ، خود را بالا بکشند تا به طور مستقل بایستند و با پشتیبانی بایستند. در این مدت ، مهارت های حرکتی خوب به گونه ای توسعه یافته است که می توان از موچین استفاده کرد برای گرفتن اشیا small کوچک با چنین دقت. پرتاب اشیا نیز انجام می شود. در دوره بعدی ، ایستادن آزاد و بدون کمک دنبال می شود.

در ماه دوازدهم ، چند قدم پیاده روی و بالا رفتن از پله ها دنبال می شود. در 12 ماهگی ، پیاده روی رایگان دیگر مشکلی ایجاد نمی کند. در سن دو سالگی ، پیاده روی به طور فزاینده ای ایمن است.

در سال سوم ، مهارت هایی مانند سه چرخه سواری و بلوک های ساختمانی اضافه می شود. در چهار سالگی ، پله ها بدون خطر تسلط پیدا می کنند و تا 5 سالگی کودک می تواند روی یکی حرکت کند پا. در اینجا ، مشکلات مربوط به راه رفتن ، مانند نوک پا در انگشتان کودک ، که در حدود 5٪ از کل کودکان در سن پیش دبستانی مشاهده می شود ، به وضوح قابل مشاهده است.