گل همیشه بهار گیاه دارویی از خانواده گیاهان مرکب است. نام لاتین آن ، Calendula ، به "تقویم" ما اشاره دارد ، به این معنی که تمام تابستان تا اولین یخبندان شکوفا می شود. گل همیشه بهار معمولاً یک ساله است ، بندرت دو ساله است.
گیاه دارویی حدود 30 تا 50 سانتی متر ارتفاع رشد می کند و دارای ساقه هایی شاخه ای ، مودار و سبز روشن است. برگهای مودار آن مستطیلی است و گلهای زرد تا نارنجی در ژوئن ظاهر می شوند. در بسیاری از باغات گل همیشه بهار به عنوان یک گیاه زینتی یا دارویی رشد می کند.
گل نارنجی زرد تقریباً در هر باغ مزرعه یافت می شود. گل ها و برگ های خشک گل همیشه بهار برای اهداف دارویی استفاده می شود. دوره جمع آوری از ژوئن تا اکتبر است.
کشت گل همیشه بهار ساده است. با کاشت در مزرعه باز ، گیاهان قوی پس از چند هفته رشد می کنند. هنگام برداشت گل ها ، جوانه های جدید می توانند دوباره تشکیل شوند. علاوه بر این ، گیاهان جدید همیشه کاشته می شوند.
مترادف به معنای گسترده تر
گل همیشه بهار نام لاتین Calendula officinalis دارد. مانند خانواده Astericeae است بابونه, قاصدک, خار خار گل مایل به گل یا بنفش (Echenaceae purpurea). به گل همیشه بهار نیز گل طلایی ، گل همیشه بهار ، گل همیشه بهار باغی ، رینگولا یا زگیل.
شرح گیاه
گیاه یک ساله ، ارتفاع تا 50 سانتی متر ، ساقه و برگهای مودار. سرهای گل های بزرگ و زرد روشن. زمان گلدهی: ژوئن تا اکتبر. رخداد: به عنوان گیاه زینتی در باغها ، به عنوان گیاه دارویی که در فرهنگ ها کشت می شود.
تاریخچه
گل همیشه بهار در قرون وسطی و در همه فرهنگ های باستان به عنوان رنگ ، گیاه دارویی ، ادویه و همچنین یک گیاه جادویی شناخته می شد. نام آلمانی از شکل منحنی دانه های آن گرفته شده است. هیلدگارد فون بینگن قبلاً با این گیاه دارویی کار کرده و نام آن را Ringula و Ringella گذاشته است.
گل ختمی تا به امروز یکی از معروف ترین و مهمترین گیاهان دارویی است. این یک سنت طولانی در باغ های صومعه قرون وسطی است. در قرون وسطی ، زنان از شکوفه گل همیشه بهار برای رنگ آمیزی خود استفاده می کردند مو. این گیاه که بومی جنوب اروپا است ، در سراسر اروپا کشت و رشد می کند.
تمام مقالات این مجموعه:
