بررسی اجمالی
- درمان: درمان بستگی به نوع و شدت کوفتگی دارد. اقدامات کمک های اولیه شامل خنک سازی و ارتفاع است. در صورت صدمات شدید، سوراخ کردن ممکن است توصیه شود.
- سیر بیماری و پیش آگهی: دوره بهبودی برای کبودی های خفیف چند روز تا چند هفته است. برای کوفتگی شدید (کبودی)، چهار هفته یا بیشتر طول می کشد.
- علائم: بسته به شدت کوفتگی، علائم احتمالی شامل درد، تورم و محدودیت حرکت است. سایر علائم بسته به محل ایجاد می شود.
- علل و عوامل خطر: کوفتگی به عنوان مثال در اثر ضربه، افتادن یا ضربه ایجاد می شود. چنین آسیب هایی اغلب در ورزش های خاصی مانند فوتبال یا هاکی روی یخ رخ می دهد.
- تشخیص: تشخیص با معاینه پزشکی انجام می شود. این ممکن است شامل معاینه اشعه ایکس، توموگرافی کامپیوتری (CT) یا تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) باشد.
کوفتگی چیست؟
کبودی یک آسیب مستقیم ناشی از فشرده سازی است. بسته است - بنابراین هیچ آسیب پوستی قابل مشاهده و استخوان شکسته ای وجود ندارد. بافت محل کبودی (به عنوان مثال، پوست، بافت چربی، فاسیا، ماهیچه، تاندون، کپسول بافت و غیره) کبود شده است.
بسته به نوع و محل کوفتگی، از کوفتگی استخوان، کوفتگی عضلانی، کوفتگی کره چشم، کوفتگی ریه، کوفتگی مغز، کوفتگی ران ("بوسه اسب")، کوفتگی دنده، کوفتگی زانو یا کوفتگی شانه صحبت می شود. کوفتگی در سایر قسمت‌های بدن مانند پا یا مچ نیز رخ می‌دهد.
کوفتگی دنده
در مقاله کوفتگی دنده با علت، علائم و درمان کبودی دنده بیشتر آشنا شوید.
کبودی زانو
در مقاله کبودی زانو با علت، علائم و درمان زانوی کبودی بیشتر آشنا شوید.
کوفتگی شانه
کوفتگی و کبودی
اصطلاح پزشکی برای کوفتگی، کوفتگی (contusio) است. با این حال، در عمل، اغلب بین این دو اصطلاح تمایز قائل می‌شود: کوفتگی به عنوان یک آسیب بافتی بی‌اهمیت همراه با درد و بدون اهمیت طولانی‌مدت تعریف می‌شود. با خونریزی یا تورم همراه نیست.
از طرف دیگر کوفتگی یک کبودی شدید است که با تورم و خونریزی (هماتوم) نیز همراه است. اگر بعد از کوفتگی، توده ای در زیر پوست احساس شد که معلوم شد ورم دارد، می توان آن را کوفتگی شدید فرض کرد. اگر بافت نیز از بین رفته باشد، پزشکان از آن به عنوان کوفتگی یاد می کنند.
کوفتگی چگونه درمان می شود؟
کمک های اولیه برای کوفتگی
هدف از اقدامات کمک های اولیه برای کوفتگی، کاهش خروج خون و لنف به بافت اطراف تا حد امکان است. برای انجام این کار، قانون PECH را دنبال کنید:
- یخ: ناحیه آسیب دیده را حدود 15 تا 20 دقیقه خنک کنید. برای این کار از کمپرس یخ یا کمپرس آب سرد استفاده کنید. سرما باعث انقباض رگ ها و خروج خون کمتر می شود. احتیاط: به دلیل خطر سرمازدگی موضعی، هرگز یخ را مستقیماً روی پوست قرار ندهید!
- فشرده سازی: فشار خارجی ممکن است از تورم بافت و حتی نشت خون بیشتر از عروق آسیب دیده به بافت اطراف جلوگیری کند. بنابراین در صورت امکان یک باند فشاری روی ناحیه آسیب دیده بمالید.
- بالا بردن: در صورت امکان، ناحیه آسیب دیده را بالا ببرید. این همچنین باعث کاهش جریان خون در ناحیه آسیب دیده می شود.
برای کبودی چشم، یک پارچه شستشوی سرد بزنید!
برای کبودی های شکم، اگر فرد مبتلا با زانوهای کشیده دراز بکشد، درد را تسکین می دهد.
داروهای گیاهی برای کبودی
برخی از بیماران همچنین به درمان‌های خانگی برای کبودی‌ها مانند کمپرس کشک یا بسته‌های سفالی متکی هستند. با این حال، اینکه آیا یک درمان خانگی خاص واقعاً در برابر کبودی کمک می کند یا خیر، اغلب از نظر علمی ثابت نشده است.
درمان های خانگی محدودیت هایی دارد. اگر علائم در مدت زمان طولانی‌تری ادامه یافت، بهتر نشد و یا حتی بدتر نشد، همیشه باید با پزشک مشورت کنید.
چه موقع به پزشک مراجعه کنیم؟
گاهی اوقات تشخیص آسیب جدی از یک آسیب جزئی آسان نیست.
یک کبودی ساده معمولاً نیازی به مراجعه به پزشک ندارد. اگر ناراحتی شدید یا مداوم باشد (مثلاً اگر کبودی یا تورم کاهش نیابد)، مراجعه به پزشک ضروری است. اگر در مورد کبودی که در ابتدا بی اهمیت به نظر می رسد، علائم به سرعت بدتر شوند، همین امر صدق می کند.
اگر شک دارید، همیشه با پزشک مشورت کنید. به خصوص اگر سر، شکم یا چشم درگیر باشد. برای مثال، در مورد کوفتگی کره چشم، ممکن است نیاز به تجویز دارو برای کاهش فشار داخل چشمی بالا باشد. اگر کوفتگی منجر به جداشدگی شبکیه شده باشد، پزشک عمل می کند.
در مورد کوفتگی های بسیار شدید همراه با کبودی های بزرگ، به خصوص در مفصل، سوراخ کردن ممکن است مفید باشد. در این روش، پزشک از یک سوزن برای آسپیره کردن مایع جمع شده در بافت استفاده می کند. گاهی اوقات پزشک یک کبودی موجود را نیز با جراحی از بین می برد.
به عنوان یک عارضه کوفتگی شدید عضلانی، ممکن است افزایش فشار در عضله، به اصطلاح سندرم کمپارتمان وجود داشته باشد. این بدان معنی است که عضله دیگر با خون (و در نتیجه اکسیژن) تامین نمی شود و ممکن است بمیرد. بنابراین، تسکین جراحی باید به سرعت ارائه شود.
در صورت کوفتگی مغز، پزشک معمولا بیمار را به بیمارستان ارجاع می دهد.
کوفتگی به طور کلی خود به خود و بدون عواقب بهبود می یابد. همین امر به طور معمول در مورد کوفتگی شدید صدق می کند. در مورد دوم فقط در موارد استثنایی تغییرات اسکار در ناحیه خونریزی ایجاد می شود.
کوفتگی: مدت
دوره بهبودی کوفتگی بی اهمیت معمولا دو تا سه هفته و در موارد خفیف فقط چند روز است. در مورد کوفتگی که با تغییرات اسکار همراه است، بهبودی ممکن است چهار هفته یا بیشتر طول بکشد.
کوفتگی: علائم
کوفتگی دردناک است، به خصوص زمانی که ناحیه آسیب دیده جابجا شده یا تحت فشار قرار گرفته باشد. با این حال، خونریزی یا تورم قابل توجهی وجود ندارد. چنین علائمی تا زمانی که کوفتگی شدید (کبودی) رخ ندهد، رخ نمی دهد.
اغلب کوفتگی با محدودیت حرکت همراه است، برای مثال در مورد کوفتگی عضلانی در ناحیه ران (کوفتگی ران).
در صورت کوفتگی مغزی (contusio cerebri)، بیهوشی و علائم عصبی (مانند تشنج صرع، از دست دادن بویایی = آنوسمی، گفتار، اختلالات بینایی و غیره) رخ می دهد.
علل و عوامل خطر
کوفتگی در اثر نیروی مستقیم مستقیم از خارج ایجاد می شود. مثلاً ضربه، سقوط، ضربه، افتادن اجسام یا به دام افتادن است.
کبودی ها اغلب در حین ورزش، به ویژه ورزش های تماسی مانند فوتبال یا هاکی روی یخ رخ می دهد. اما در ورزش هایی که ارتباط مستقیمی با هم تیمی ها ندارید نیز ممکن است دچار چنین آسیبی شوید. این اتفاق می افتد، برای مثال، زمانی که یک توپ تنیس به داخل چشم شما پرواز می کند (کوفتگی کره چشم).
معاینه و تشخیص
پزشک ابتدا علائم و منشا آنها را جویا می شود. سوالات احتمالی عبارتند از:
- آسیب چگونه رخ داد؟ مثلا زمین خوردی یا ضربه خوردی؟
- آیا شکایت دیگری دارید؟
سپس معاینه فیزیکی انجام می شود. پزشک ناحیه آسیب دیده را معاینه کرده و آن را با دقت لمس می کند. در انجام این کار، او به عنوان مثال به دنبال تورم، فشار دردناک و محدودیت حرکت است.
اگر کوفتگی مفصل را تحت تاثیر قرار دهد، ممکن است افیوژن تشکیل شود، یعنی مایع افزایش یافته به داخل حفره مفصل ترشح می شود. اگر رگ های خونی از بین رفته باشند، خون در حفره مفصلی (هماتوم) جمع می شود.
با معاینه اولتراسوند، پزشک میزان آسیب را تشخیص می دهد. گاهی اوقات او معاینات اشعه ایکس را انجام می دهد تا آسیب استخوانی اضافی را رد کند.
روش های تصویربرداری
کوفتگی استخوان به ویژه در قسمت هایی از بدن که استخوان فقط توسط لایه نازکی از پوست پوشانده شده است رخ می دهد. مثلاً روی سر، دنده ها و ساق پا چنین است.
برای تشخیص دقیق تر (مانند رد آسیب رباط یا در مورد کوفتگی مغز)، پزشک اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT) یا تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) را تجویز می کند.
پیشگیری
لباس محافظ ویژه می تواند خطر کوفتگی و سایر آسیب های جدی تر (ورزشی) را کاهش دهد. به عنوان مثال، استفاده از کلاه ایمنی هنگام دوچرخه‌سواری، اسکی و اسکیت درون خطی و محافظ ساق پا در هنگام بازی هاکی روی چمن یا فوتبال توصیه می‌شود. محافظ های پشت برای اسنوبورد سواران و دوچرخه سواران کوهستان توصیه می شود.
