درمان
اگر یک ترومبوز شناسایی شده است ، وضوح آن از اولویت بالاتری برخوردار است. به اصطلاح ترومبولیز باید در اسرع وقت پس از انجام شود خون لخته تشکیل شده است. داروهای ضد انعقاد مانند هپارین و از مهار کننده های فاکتور Xa برای حل شدن استفاده می شود خون لخته خون.
خطر عوارض به ویژه در سه تا شش ماه اول پس از وقوع زیاد است ترومبوز. آنتاگونیست ویتامین K ماركومارو و پوشیدن آن جوراب های فشرده سازی برای پیشگیری استفاده می شود. معاینات پزشکی منظم باید انجام شود. درمان جراحی فقط در موارد نادر مناسب است.
پیش بینی
پیش آگهی a ترومبوز با درمان مناسب و پروفیلاکسی تشخیص داده شده و به موقع درمان می شود. خطر ابتلا به رگهای واریسی, سندرم پس از ترومبوتیک و ریوی تهدید کننده زندگی است آمبولی دیرتر ترومبوز تشخیص داده می شود. پس از یک واقعه ترومبوز ، خطر ابتلا به یک خون دوباره لخته افزایش می یابد. این به ویژه در مورد مردان بیشتر صدق می کند.
پیشگیری
از طرق مختلف می توان از ایجاد ترومبوز جلوگیری کرد. ورزش زیاد ، مقدار کافی 1.5-2 لیتر آب آشامیدنی در روز و پوشیدن جوراب های ترومبوز پس از جراحی و زایمان تأثیر مثبت دارد. باید از بی حرکتی طولانی مدت ، ترکیبی از جلوگیری کرد استعمال دخانیات و مصرف داروهای ضد بارداری ("قرص") و اضافه وزن.
هپارین و استیل سالیسیلیک اسید (اسپرین®) برای کوتاه مدت استفاده می شود پیشگیری از ترومبوز، به عنوان مثال پس از جراحی. در دراز مدت ، داروهای ضد انعقادی مانند داروی ضد انعقاد خوراکی Marcumar® تجویز می شود.
