چشم های متورم: علل، نکات و درمان های خانگی

بررسی اجمالی

علل: به عنوان مثال شب کوتاه با مصرف زیاد الکل، کار زیاد با کامپیوتر، هوای خشک، سرماخوردگی، آلرژی، بیماری های چشمی (گل مژه، شالازیون، ورم ملتحمه، تومورهای ناحیه چشم و غیره)، نارسایی قلبی، نارسایی کلیه
با چشم های متورم چه کنیم؟ برای دلایل بی ضرر، ناحیه چشم را خنک کنید، مایعات فراوان بنوشید، در صورت لزوم از محصولات مراقبت ویژه استفاده کنید، احتمالاً ماساژ ملایم چشم
چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟ اگر هیچ دلیلی قابل شناسایی نباشد و/یا چشم‌ها نیز دردناک باشند، آب‌ریزش، قرمزی یا بینایی بدتر می‌شود.
تشخیص: مشاوره پزشک و بیمار برای گرفتن سابقه پزشکی، معاینه چشم پزشکی، آزمایش اسمیر، احتمالا نمونه بافت، معاینات بیشتر بسته به علت مشکوک
درمان: بسته به بیماری زمینه ای، به عنوان مثال. با آنتی بیوتیک برای عفونت های باکتریایی چشم

چشم های متورم: علل و بیماری های احتمالی

آلرژی، سرماخوردگی یا گریه طولانی مدت اغلب باعث تورم موقت ناحیه چشم می شود. با این حال، رسوبات مایعی که باعث ضخیم شدن بافت اطراف چشم (و احتمالاً سایر قسمت‌های بدن) می‌شود، می‌تواند ناشی از بیماری‌های دیگری نیز باشد. دلایل اصلی تورم چشم ها هستند

بیماری های چشم

سنگ تگرگ (شالازیون): برخلاف گل مژه، شالازیون تنها زمانی در پلک فوقانی ایجاد می شود که مجاری غدد میبومین که در اینجا قرار دارند مسدود شوند. در این حالت تورم پلک بدون درد است.
تومور در ناحیه چشم: چیزی که گاهی شبیه شالازیون است در واقع یک تومور بدخیم غدد پلک است. این همچنین می تواند باعث تورم چشم شود.
ورم ملتحمه: این می تواند ویروسی، باکتریایی، آلرژیک یا مکانیکی (ناشی از اجسام خارجی) باشد. علائم شامل تورم پلک، ملتحمه متورم، چشم قرمز، آبکی و (صبح) چسبناک، فتوفوبیا و حساسیت به خیرگی و همچنین احساس فشار یا جسم خارجی در چشم است. بسته به علت، التهاب ممکن است فقط یک چشم یا هر دو چشم را درگیر کند. شکل باکتریایی به ویژه مسری است و می تواند به سرعت از طریق حوله های آلوده در خانواده پخش شود.

Orbitaphlegmons: این یک التهاب باکتریایی در کل حفره چشم است که اغلب در نتیجه گل مژه یا سینوزیت عفونی است. باید در اسرع وقت درمان شود، در غیر این صورت خطر نابینایی وجود دارد. تورم شدید پلک، درد، تب، قرمزی ملتحمه و بیرون زدگی چشم می تواند اولین نشانه بلغم مداری باشد.

بیماری های دیگر

ادم Quincke (آنژیوادم): این تورم حاد و بدون درد پوست و/یا غشاهای مخاطی است. این می تواند در هر جایی از بدن، از جمله صورت رخ دهد: چشم ها، چانه، گونه ها و لب ها به ویژه غشاهای مخاطی تحت تاثیر قرار می گیرند. تورم می تواند با احساس ناخوشایند سفتی همراه باشد. ادم Quincke اغلب به دلیل آلرژی ایجاد می شود.
نارسایی کلیه: اگر کلیه ها دیگر به درستی کار نکنند، احتباس آب (ادم) در سراسر بدن رخ می دهد. علاوه بر پاها، صورت نیز می تواند متورم شود. افراد مبتلا ادرار کمتری دفع می کنند و همچنین علائم غیر اختصاصی مانند مشکل در تمرکز و خستگی سریع را تجربه می کنند.
نارسایی قلبی: نارسایی مزمن قلب (نارسایی قلبی) به دلیل کاهش ظرفیت پمپاژ قلب منجر به ادم (احتباس آب) در پاها، شکم و صورت می شود.
آبریزش بینی: گاهی اوقات ضخیم شدن چشم ها نتیجه یک سرماخوردگی ساده است.
التهاب سینوس های پارانازال (سینوزیت): سینوزیت همچنین می تواند باعث تورم قابل لمس گونه ها و/یا تورم چشم ها شود.
سردرد خوشه ای: افراد مبتلا به سردرد خوشه ای اغلب شب ها با درد شدید اطراف یک چشم از خواب بیدار می شوند. حملات درد تا سه ساعت طول می کشد. چشم اشک می ریزد و متورم می شود. ملتحمه (التهاب ملتحمه) یا افتادگی پلک نیز ممکن است.

سایر علل تورم چشم

خشکی چشم: لنزهای تماسی و کار با کامپیوتر باعث خشکی چشم و ایجاد تورم چشم به خصوص در هنگام عصر می شود. در زمستان، هوای گرم و خشک نیز می تواند باعث ناراحتی در چشم شود.
گریه کردن: گریه باعث افزایش فشار در ناحیه چشم می شود که روی بافت اطراف اثر می گذارد. این مایع را از رگ‌های خونی ریز، به‌ویژه در ناحیه ظریف پلک پایین، خارج می‌کند و در نتیجه چشم‌ها متورم می‌شوند.
وراثت و سن: کیسه های بزرگ زیر چشم اغلب به دلیل استعداد خانوادگی است. علاوه بر این، بافت با افزایش سن به طور فزاینده‌ای سست می‌شود، که به نفع پف کردن چشم‌ها و کیسه‌های زیر چشم است.
اختلال در تخلیه لنفاوی در هنگام خواب: حالت صاف هنگام دراز کشیدن، تخلیه لنف را دشوارتر می کند، که می تواند باعث تورم چشم ها در صبح شود.
رژیم غذایی و الکل: اگر عصرها یک وعده غذایی سرشار از پروتئین یا نمک می خورید یا الکل زیاد می نوشید، اغلب روز بعد با چشم های متورم (به دلیل تجمع مایع لنفاوی) از خواب بیدار می شوید.
ضربه به چشم: "سیاه چشم" معروف در نتیجه ضربه یا ضربه به ناحیه چشم زمانی رخ می دهد که رگ های آسیب دیده به بافت اطراف کره چشم خونریزی کنند. تورم در اینجا معمول است. بعداً مانند کبودی تغییر رنگ می دهد.

هر فردی که ضربه یا ماده ای به چشم وارد شده است باید همیشه به چشم پزشک مراجعه کند. استخوان های ناحیه چشم ممکن است شکسته و/یا کره چشم آسیب ببیند!

چشم های پف کرده: کاری که خودتان می توانید انجام دهید

برای از بین بردن یا جلوگیری از پف‌کردگی چشم‌های کوچک، که تقریباً مطمئناً به دلیل یک بیماری زمینه‌ای (جدی) نیست، لازم نیست فوراً به پزشک مراجعه کنید. می توانید ابتدا درمان های خانگی و ترفندهای زیر را امتحان کنید:

به اندازه کافی بنوشید: یک حقیقت باوری - اما چیزی که درست است. مصرف مایعات کافی (ترجیحاً به صورت آب) به تحریک انتقال لنف و جلوگیری از تورم دور چشم کمک می کند.
خنک کردن: یک قاشق یا عینک خنک کننده را یک شب در یخچال قرار دهید و به آرامی روی چشم متورم به مدت ده دقیقه قرار دهید. این خوب است و به کاهش تورم کمک می کند.

خیار روی چشم: برش های خیار تازه برش خورده روی چشم امتحان شده و آزمایش شده است. آنها نه تنها اثر خنک کنندگی دارند، بلکه پوست را مرطوب می کنند.
ماساژ: در ترکیب با محصولات مراقبت از ناحیه حساس چشم، می‌توانید پلک‌های خود را به آرامی ماساژ دهید – یا با حرکات دایره‌ای دور چشم و یا با ضربه ملایم از ریشه بینی در امتداد پلک پایین.
تخلیه لنفاوی: این می تواند پف کردگی را کاهش دهد. برای انجام این کار، چشمان خود را ببندید و پنج بار با نوک انگشتان خود از ریشه بینی روی پلک های بالا و پایین به سمت شقیقه ها ضربه بزنید. این باید جریان لنفاوی را تحریک کرده و به حذف مواد زائد کمک کند. حتی بهتر: تخلیه لنفاوی را به یک متخصص (به عنوان مثال فیزیوتراپیست) بسپارید.
با سر کمی بالا بخوابید: تخلیه لنفاوی هنگام دراز کشیدن دشوارتر است که می تواند منجر به تورم چشم در صبح شود. خوابیدن با سر کمی بالا می‌تواند کمک کند - یا به سادگی صبور باشید: بر خلاف کیسه‌های واقعی زیر چشم، که به دلیل رسوبات چربی در پلک پایین و بافت زیرین ایجاد می‌شوند و به دلیل سن یا ژنتیک ایجاد می‌شوند، این ادم‌ها در آنها تخلیه می‌شوند. خود را در عرض چند ساعت با کمک گرانش. بنابراین آنها فقط یک مشکل زیبایی شناختی موقت هستند.

پماد هموروئید: یک لایه نازک از پماد هموروئید روی پلک ها می تواند تورم چشم های متورم را کاهش دهد. پماد باعث انقباض رگ های خونی می شود. اما از محصولات حاوی کورتیزون و بی حس کننده های موضعی استفاده نکنید! محصولات حاوی عصاره شاه بلوط اسب مناسب تر است: این گیاه دارویی دارای اثر ضد احتقان طبیعی است. هنگام استعمال دقت کنید که هیچ پمادی وارد چشم نشود!

بسیاری از متخصصان در مورد استفاده از پماد هموروئید برای چشم های متورم دیدگاه انتقادی دارند و توصیه می کنند از آن جلوگیری شود.

درمان های خانگی محدودیت هایی دارد. اگر علائم در مدت زمان طولانی‌تری ادامه یافت، بهبود نیافت و یا حتی بدتر نشد، همیشه باید با پزشک مشورت کنید.

چشم های متورم: چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟

چشم های متورم در نتیجه کم خوابی، یک شب مهمانی یا گریه زیاد بی ضرر هستند. مراجعه به پزشک ضروری نیست. درعوض، می‌توانید از درمان‌های خانگی برای کمک به کاهش سریع‌تر تورم استفاده کنید (به بالا نگاه کنید: «چه می‌توانید خودتان انجام دهید»).

اگر چشمان شما نه تنها متورم، بلکه دردناک، آبریزش، بسیار قرمز و/یا حساس است، فوراً به پزشک (چشم پزشک) مراجعه کنید. ممکن است یک عفونت باکتریایی پشت آن وجود داشته باشد که باید فوراً درمان شود - نه تنها به دلیل خطر عفونت برای دیگران، بلکه به دلیل خطر آسیب (دائمی) به چشم.

همچنین در صورت مشاهده کاهش دید علاوه بر تورم در ناحیه چشم، باید در اسرع وقت به چشم پزشک مراجعه کنید!

چشم های متورم: معاینه

اول از همه، پزشک از شما در مورد سابقه پزشکی (تاریخچه) می پرسد: از جمله موارد دیگر، او از شما می خواهد که علائم را با جزئیات توضیح دهید، بپرسد که چه مدت وجود داشته است و آیا شما بیماری زمینه ای شناخته شده ای (مانند آلرژی) دارید یا خیر. تیروئید، بیماری قلبی یا کلیوی).

سپس چشم پزشک می تواند معاینه چشم پزشکی را انجام دهد. این مشخص می کند که آیا یک بیماری چشمی مسئول تورم چشم است یا خیر. فشار خون بالا یا دیابت نیز می تواند باعث تغییرات پاتولوژیک در ناحیه چشم شود.

سواب ترشح چشم را می توان از نظر عوامل بیماری زا بررسی کرد.

بسته به علت مشکوک تورم چشم، معاینات بیشتر ممکن است مفید باشد، برای مثال سونوگرافی قلب و ECG در صورت مشکوک بودن به بیماری قلبی.

ورم چشم: درمان

اگر تورم چشم دلیلی داشته باشد که نیاز به درمان دارد، پزشک اقدامات درمانی مناسب را آغاز می کند. چند نمونه:

اگر چشم‌های متورم نتیجه التهاب باکتریایی باشد (مانند گل‌زدگی)، پزشک اغلب داروهای آنتی‌بیوتیک موضعی را تجویز می‌کند. بیماران همچنین باید به بهداشت و نظافت مطلق توجه داشته باشند - عوامل بیماری زا می توانند به سرعت از طریق دست های کثیف یا حوله های مشترک به افراد دیگر سرایت کنند.

گل مژه خطر کمتری دارد. به ندرت باید توسط چشم پزشک باز شود تا چرک از بین برود. با این حال، هرگز سعی نکنید که خود را بیان کنید! در غیر این صورت ممکن است ناخواسته میکروب ها را به چشم سالم وارد کنید که سپس ملتهب می شوند.

اگر بیماری های عمومی مانند قلب یا کلیه های ضعیف دارید، باید به طور خاص درمان شوند. چشم های متورم و سایر علائم بیماری معمولاً ناپدید می شوند.