پیشگیری
متأسفانه ، هیچ پیشگیری واقعی در برابر اختلالات حساسیت وجود ندارد. به طور کلی ، می توان گفت که متعادل است رژیم غذایی و یک منبع کافی از ویتامین ها و مواد معدنی به حفظ اعصاب سالم. ورزش زیاد ، پرهیز از استرس و لباس / کفش مناسب نیز می تواند خطر اختلالات عصبی را کاهش دهد. درمان های فیزیوتراپی همچنین می توانند در طولانی مدت از بروز اختلالات حساسیت جلوگیری کنند.
پوستی
A درماتوم ناحیه ای از پوست است که توسط رشته های عصبی ریشه خاص مغز بویایی (ستون فقرات) تأمین و کنترل می شود ریشه عصب) تنها. عبارت "درماتوم”از یونانی می آید و از دو کلمه skin و section تشکیل شده است. در پزشکی ، شناخت درماتوم ها خصوصاً در موارد از دست دادن حساسیت بسیار مهم است.
طبقه بندی درماتوم ها: An جنین دارای سه لپه به اصطلاح (اکتودرم ، مزودرم ، آنتودرم) است که با بلوغ ، انواع مختلف بافت از آنها رشد می کند. در ناحیه تنه ، "مهره های اولیه" (سومیت) ابتدا در کنار لوله عصبی از مزودرم تشکیل می شود. از قسمت جانبی عقب این سامیت ها ، در نهایت زیر جلد و پوست ایجاد می شود.
این منجر به انتساب 1: 1 عصب نخاعی به یک ناحیه خاص پوست می شود. به همین دلیل ، درماتوم های مربوطه نیز به نام اعصاب که آنها را تأمین می کند. در ناحیه مهره های گردنی ، هشت نخاع وجود دارد اعصاب C1 تا C8 نامیده می شود و بنابراین درماتوم های مربوطه نیز نامگذاری می شوند.
با این حال ، با یک استثنا: هیچ وجود ندارد درماتوم C1 ، از نخاع فیبر عصبی از اول مهره گردن رحم دارای عملکردهای حرکتی و بدون عملکرد حساس است. مهره های تنه دارای دوازده عصب نخاعی و همچنین دوازده درماتوم است که Th1 تا Th12 نامیده می شوند. مهره های کمری و خاجی هر کدام دارای پنج عصب نخاعی هستند ، به طوری که درماتوم ها L1 تا L5 و S1 تا S5 نیز نامیده می شوند.
این تکالیف در حال حاضر در کودک متولد نشده است و در بزرگسالان نیز باقی مانده است. اگر کسی تصور کند که انسان به جلو خم شده است (یعنی در اصلی ترین حالت بدن مانند حیوان) ، راحت تر می توان رابطه بین عصب نخاع و درماتوم را طبقه بندی کرد ، به طوری که دست ها و پاها به زمین و در زاویه 90 درجه از پشت قرار دارند. . به این ترتیب می توان بدن را به نوارهایی تقسیم کرد که از طریق آن درماتوم ها خوانده می شوند. شروع با درماتوم C2 در سر و با درماتوم S5 در پشت باسن ختم می شود.
