محصولات
پیرفنیدون به صورت سخت از نظر تجاری در دسترس است کپسول و با روکش فیلم قرص (اسبریت). در ژاپن در سال 2008 (پیرسپا) ، در اتحادیه اروپا در سال 2011 ، در ایالات متحده در سال 2014 و در بسیاری از کشورها در سال 2015 به تصویب رسید.
ساختار و خواص
پیرفنیدون یا 5-متیل-1-فنیل-2-1 (H) -پیریدون (C12H11نه ، مr = 185.2 گرم در مول) یک فنیل پیریدون است. این ماده به صورت سفید تا زرد کم رنگ و غیر رطوبت ساز وجود دارد پودر.
اثرات
پیرفنیدون (ATC L04AX05) دارای خاصیت ضد فیبروتیک و ضد التهابی است. نیمه عمر کوتاه آن تقریباً 2.4 ساعت است. پیرفنیدون:
- تجمع سلولهای التهابی.
- تکثیر فیبروبلاست.
- تشکیل مربوط به فیبروز پروتئین ها و سیتوکین ها.
- سنتز بیوسنتز و تجمع ماتریس خارج سلول.
موارد مصرف
برای درمان فیبروز ریوی ایدیوپاتیک.
مقدار مصرف
با توجه به SmPC.
موارد منع مصرف
- حساس بودن
- تجویز همزمان فلووکسامین
- اختلال شدید کبدی
- نارسایی کبدی ترمینال
- اختلال عملکرد شدید کلیه
اقدامات احتیاطی کامل را می توان در برچسب دارو مشاهده کرد.
تداخلات
پیرفنیدون اساساً توسط CYP1A2 متابولیزه می شود. مهار کننده های CYP1A2 مانند فلووکسامین و آب گریپ فروت ممکن است باعث افزایش قابل توجه غلظت پلاسما شود. متقابلا، استعمال دخانیات ممکن است باعث CYP1A2 و کاهش سطح شود.
عوارض جانبی
شایع ترین پتانسیل عوارض جانبی شامل تهوع، راش، خستگی, اسهال, دیسپپسی، و حساسیت به نور
