درمان | پریکاردیت

درمان

پریکاردیت در درجه اول به صورت علامتي درمان مي شود ، يعني سعي مي شود بيماري تسكين يابد درد. به این منظور، داروهای ضد درد از گروه موسوم به NSAID (داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی) معمولاً استفاده می شود. این گروه شناخته شده است داروهای ضد درد مانند ایبوپروفن or دیکلوفناک.

علاوه بر داشتن یک درداثر تسکین دهنده ، آنها همچنین دارای یک اثر ضد التهابی هستند. به خصوص در موارد التهاب اصطلاحاً ایدیوپاتیک ، التهابی که علت آن ناشناخته است ، این معمولاً درمان انتخابی است. علاوه بر این ، کلشی سین (یکی از اجزای Autumn Timeless) اغلب تجویز می شود ، زیرا دارای اثر ضد التهابی بر التهاب غشای سروزی مانند پیراشامه. از آنجا که مطالعات نشان داده است که عود مجدد با درمان کلشی سین کمتر است ، به ویژه در موارد التهاب مکرر پریکارد مفید است.

در موارد نادر ، به ویژه در موارد بیماری خود ایمنی اثبات شده ، کورتیزون همچنین برای درمان التهاب استفاده می شود. اگر علت ویروسی به عنوان ماشه تعیین شود ، کورتیزون نباید برای درمان استفاده شود ، زیرا خطر عود مجدد افزایش می یابد. اگر یک درمان ضد التهابی کافی نباشد ، گاهی اوقات ممکن است درمان در بیمارستان لازم باشد.

اگر پاتوژن باکتریایی به عنوان محرک شناخته شود پریکاردیت، می توان با آن درمان کرد آنتی بیوتیک ها. به منظور جلوگیری از توسعه تامپوناد پریکارد، یک پنچر شدن باید در صورت تجمع زیاد مایعات ساخته شود. از یک سوزن بلند مخصوص استفاده می شود پنچر شدن la پیراشامه.

تجمع مایعات کوچک 10 تا 50 میلی لیتر ، که معمولاً برای التهاب پریکارد مرطوب است ، نیازی به a پنچر شدن. اگر بیماری دیگری مانند بیماری روماتیسمی یا بیماری تومور مسئول ایجاد باشد پریکاردیت، درمان بیماری زمینه ای همچنین به طور همزمان پریکاردیت را درمان می کند. در صورت بروز پریکاردیت کلسیفیه و زخم ، یک عمل در زمینه پریکاردیت ضروری می شود.

این معمولا به عنوان بخشی از التهاب مزمن رخ می دهد ، که در آن پیراشامه سخت می شود سخت شدن باعث قلب برای از بین بردن خاصیت انعطاف پذیری لازم برای عملکرد پمپاژ آن ، که به همین ترتیب مختل می شود. در نتیجه ، خون در گردش خون و علائم پشتیبان گیری می شود قلب شکست رخ می دهد

در این حالت ، یک جراح می تواند از طریق جراحی گوشته یا جای زخم را از بین ببرد. این عمل را معمولاً می توان بدون استفاده از a انجام داد قلب-ریه دستگاه. چنین عملی به ندرت ضروری است ، اما برای جلوگیری از عواقب فشار دائمی قلب نباید خیلی دیر انجام شود.