گوارشی مرحله رشد جنینی اولیه است. در طول این مرحله ، سه لایه جوانه ای از جنین، آندودرم ، مزودرم و اکتودرم تشکیل می شوند. اختلالات گوارشی باعث ناهنجاری های شدیدی می شود که در بیشتر موارد منجر به مرگ می شود.
معده معده چیست؟
گوارشی مرحله رشد جنینی اولیه است. در طی جنین زایی ، انسان جنین شکل کامل آن را تشکیل می دهد. باروری تخمک مرحله تخم گذاری است. به دنبال آن تشکیل بلاستوسیست ایجاد می شود. بلاستوسیست یک حفره پر از مایع را نشان می دهد. این حفره در هنگام معده گیری موجودات چهار سلولی به داخل حمله می کند. در طی این فرآیند سه لپه از بلاستول خارج می شود. به دلیل ماهیت سه جانبه ، زیست شناسان رشد از یک پایه سه گانه از جنین زایی انسان صحبت می کنند. لپه ها محصول تمایز اولیه به لایه های سلولی مشخص هستند. آنها خوشه های چند توانمندی از بافت های مختلف هستند. از این خوشه ها ، تمام ساختارهای بدن بعدی در طی دوره بعدی تشکیل می شوند. به خوشه بافت داخلی آنتودرم گفته می شود. در وسط مزودرم نهفته است. لایه بیرونی اکتودرم نام دارد. گاسترولاسیون بخشی از جنین زایی اولیه است و به دنبال تشکیل رگه اولیه است. مراحل بعدی رشد ، تکامل آکوردا پشتی و جمع شدن لوله عصبی است.
کارکرد و وظیفه
گوارشی در هر ارگانیسم چهار سلولی اتفاق می افتد و به طور مشابه در میان گونه ها پیش می رود. گونه های دو طرفه متقارن یا سه پلوبلاستی سه لایه جوانه مجزا ایجاد می کنند: آنتودرم ، مزودرم و اکتودرم. Cnidarians و چتر دریایی آجدار دارای دو لایه جوانه ای هستند و به همین دلیل دیپوبلاستیک نیز نامیده می شوند. محل اولیه معده در پستانداران چند سلولی و تحتانی ، بلاستول است. در پستانداران بالاتر ، مانند انسان ، بلاستوسیست است. این یک کره توخالی است که از یک لایه سلول تشکیل شده است. این بلاستوسیست در آغاز معده به یک میکروب فنجان دو لایه تغییر شکل می دهد. این میکروب فنجان ، معده معده است. بنابراین ، داخلی لپه های اولیه آندودرم و نمای خارجی ساختارها اکتودرم است. اندودرم شکافی به بیرون دارد که اولیه نامیده می شود دهان. با تشبیه ، آندودرم را روزنه اولیه می نامند. مزودرم همزمان با تشکیل لپه اولیه به طور همزمان رشد می کند یا کمی به تأخیر می افتد. سیر بعدی توسعه اولیه دهان حیوانات دو جانبه متقارن را به دو گروه مجزا متمایز می کند. اروموت ها تشکیل می دهند دهان از دهان اولیه نیوموت ها ، مانند انسان ، توسعه می یابند مقعد از دهان اولیه دهان آنها پس از معده در طرف بلاستول شکسته می شود. روند معده سازی را می توان به چندین حرکت اساسی ساده کرد. اولین مورد این است تسخیر. در این مرحله ، آندودرم احتمالی به داخل حفره پر از مایع و داخلی بلاستول مهاجم می شود. سلول های یک قطب بلاستول تغییر شکل می دهند ، بنابراین یک بخش دیواره خارجی را تحت فشار قرار می دهد. قسمت داخلی اکنون آندودرم است و قسمت بیرونی از این مرحله به بعد اکتودرم نامیده می شود. حفره داخلی بلاستول حفره اولیه بدن است. مرحله تسخیر این حفره داخلی بدن را به وضوح منقبض می کند. این فرایندها با تکامل همراه است. این به حرکت حلقوی آنتودرم اشاره دارد. در ورودی بعدی ، سلولهای آندودرم به داخل ساختارها مهاجرت می کنند. این مرحله از معده سازی با لایه لایه سازی دنبال می شود. در این فرآیند ، سلولهای بلاستول سلولهای آندودرم را قطع می کنند و بنابراین آنها را به بلاستوکل منتقل می کنند. در طی معاصی بعدی ، تسخیر دوباره رخ می دهد. در غنی از زرده تخم مرغ، اکتودرم بیش از حد آندودرم رشد می کند. مراحل معده سازی اساس شکل و ساختار انسان است. آنها معمولاً با فرآیندهای بعدی جنین زایی ، مانند نورولاسیون ، همپوشانی دارند.
بیماری ها و اختلالات
اختلالات در اوایل جنین زایی منجر به ناهنجاری یا حتی از دست دادن قدرت زنده ماندن در آن می شود جنین. به عنوان مثال ، اختلالات عصب کشی باعث بدشکلی در سیستم عصبی. از آنجایی که هضم معده و عصب کشی اغلب با هم تداخل دارند ، اختلالات عصبی معمولاً با اختلالات معده همراه است. این مورد ، به عنوان مثال ، در اختلال رشد همی میلوسل است. تورم و نقص های عصبی مشخصه این اختلال مادرزادی است توسعه جنین در طی دو هفته اول میکروب نسبت به تأثیرات مضر نسبتاً حساس نیست. با این حال ، ناهنجاری های میکروب و ناهنجاری های کروموزومی رهبری به بارداری سقط جنین در بیشتر موارد. از ابتدای معده ، بعد از هفته سوم رشد ، حساسیت بالایی به مواد مضر وجود دارد. ابتدا ، رگه ابتدایی شکل می گیرد. از این مرحله به بعد ، هر اندام فوق العاده به تراتوژن ها در یک مرحله خاص حساس است. در طی معده ، به ویژه دو اختلال می تواند رخ دهد که قابل ذکر است. این دو تصویر بالینی به نام های سیرنوملیا و تراتوم کوکیس شناخته می شوند. در نتیجه ، اگر تشکیل رشته ابتدایی مختل شود ، مزودرم کافی در نیمه خلفی جنین وجود ندارد. این ارتباط به عنوان سیرنوملیا شناخته می شود و با ناهنجاری هایی مانند اندام های ذوب شده ، ناهنجاری های ستون فقرات ، از بین رفتن کلیه ها یا بدشکلی اندام های تناسلی همراه است. بقایای گره بدوی اغلب به تومورهایی تبدیل می شود که آتاتومهای ساکروسوسیژئال و تراتومهای استخوان لوزال شناخته می شوند که از شایعترین تومورهای نوزاد تازه متولد شده هستند.
