مدت زمان | التهاب بینی

مدت زمان

مدت زمان بیماری مربوطه از فردی به فرد دیگر بسیار متفاوت است. سرماخوردگی که همراه با سرماخوردگی باشد معمولاً طی یک هفته برطرف می شود. البته در بعضی موارد به وضعیت بدن بستگی دارد سیستم ایمنی بدن و پاتوژن مربوطه ، سرماخوردگی می تواند تا دو هفته طول بکشد.

اگر سینوسهای پارانازال همچنین درگیر هستند ، مدت زمان بیماری معمولاً بیشتر است ، از سیستم ایمنی بدن فقط می تواند با عوامل بیماری زا به سختی مبارزه کند. در مقابل ، علائم در صورت وجود یک نوع مزمن می توانند بسیار طولانی تر باشند التهاب بینی. التهاب مزمن مخاط بینی اگر علائم التهاب بیش از 3 ماه ادامه داشته باشد ، می توان فرض کرد. اگر آلرژی وجود داشته باشد ، علائم تا زمانی که فرد مربوطه در معرض آلرژن مربوطه باشد ادامه دارد.

به همین دلیل ، در این موارد می توان از رینیت فصلی نیز صحبت کرد. بسته به ماده حساسیت زا ، علائم می تواند از چند ماه مانند حساسیت به گرده چمن ، تا تمام سال مانند آلرژی به کنه های خانه ادامه داشته باشد. یک آزمایش آلرژی و همچنین به طور کامل تاریخچه پزشکی می تواند در مورد آلرژن مربوطه شفافیت ایجاد کند.

La خز بینی بسته به پیشرفت التهاب ، می تواند برای مدت زمان های مختلف طول بکشد. یک درمان فردی باید بلافاصله شروع شود. اگر آنتی بیوتیک تجویز شده علیه عوامل بیماری زا مثر باشد ، التهاب باید طی چند روز فروکش کند. در صورت عدم بهبود التهاب ، باید با پزشک معالج مشورت شود.

پیشگیری

بسته به بیماری ، پروفیلاکسی کم و بیش م effectiveثر می تواند از بروز علائم جلوگیری کند. سرماخوردگی معمولاً در فصل سرما اتفاق می افتد و توسط عفونت های قطره ای منتقل می شود. بنابراین ، به ویژه در "فصل" ، باید بهداشت کامل دست ها را تضمین کرد و از ازدحام مردم در اتاق های کوچک خودداری کرد.

به منظور جلوگیری از سرماخوردگی، که در طی یک "واقعی آنفولانزا"، می توان در ابتدای فصل سرما واکسن زد. البته باید توجه داشت که امکان واکسیناسیون علیه عفونت با ویروس های بینی وجود ندارد ، که معمولاً عامل ایجاد سرماخوردگی است. پروفیلاکسی در صورت بروز آلرژی موجود ، جلوگیری از آلرژن است.

تا زمانی که هیچ آلودگی با ماده حساسیت زای مربوطه وجود نداشته باشد ، علائم التهاب بینی رخ نمی دهد همچنین به هنگام دوش گرفتن در هنگام زمان اصلی حساسیت به دوش گرفتن کمک می کند ، به طوری که مواد حساسیت زای تجمع یافته در مو در طول روز در رختخواب توزیع نمی شود. به منظور جلوگیری از توسعه خز بینی، لازم است قبل از هر چیز به حذف مو از غشای مخاطی بینی اشاره شود.

بیرون کشیدن از مو در این ناحیه باعث ایجاد زخم های کوچک می شود که می تواند به عنوان درگاه ورود عفونت با آن عمل کند باکتری. بهداشت دقیق شخصی همچنین می تواند به جلوگیری از عفونت هایی که منجر به الف خز بینی.