بازسازی پستان
از نظر بسیاری از زنان ، برداشتن یک یا هر دو پستان با یک بار روانی بزرگ و محدودیت زنانگی و تصویر بدن آنها همراه است. به همین دلیل ، بسیاری از خانمها تصمیم به بازسازی جراحی پستان ماده می گیرند. در این حالت از ایمپلنت های مصنوعی استفاده می شود که از ژل سیلیکون تشکیل شده یا با نمک سفره پر شده اند.
اینها مستقیماً در زیر پوست قرار می گیرند یا در زیر عضله بزرگ پستان کاشته می شوند. گزینه دیگر ، جراحی پلاستیک فلپ است که در آن از ساختارهای خود بدن برای بازسازی استفاده می شود. پوست ، چربی و بافت عضلانی سایر قسمت های بدن مانند پشت (به عنوان مثال عضله لاتیسیموس دورسی) یا دیواره شکم برای ساختن پستان جدید استفاده می شود.
در مورد اینکه کدام روش ترجیح داده می شود می توان به صورت جداگانه و با مشورت با متخصصین زنان و زایمان در مورد آن تصمیم گرفت. همچنین اغلب لازم است که یک مورد جدید را بازسازی کنیم نوک پستان. برای این منظور ، الف نوک پستان می تواند با استفاده از خال کوبی ضبط شود یا به عنوان مثال می تواند از قسمت های پستانک در طرف مقابل تغییر شکل دهد.
معمولاً می توان نتیجه نوری رضایت بخشی را برای بیمار بدست آورد. فوری بازسازی پستان، غده پستانی شامل تومور در یک عمل برداشته می شود و بلافاصله پس از آن بازسازی پستان ساخته شده از کاشت مصنوعی یا بافت بدن خود بیمار انجام می شود. مزیت آشکار این روش این است که بیمار با جراحی با دو پستان از خواب بیدار می شود که به ویژه از نظر روانشناسی یک مزیت بزرگ است.
با این حال ، فوری بازسازی پستان با طولانی تر شدن عمل و احتمالاً با افزایش میزان عوارض همراه است ، بنابراین در بیماران بسیار بیمار و ناپایدار بحث از این موضوع نیست. در اینگونه موارد، بازسازی پستان عمل جراحی نباید تا چند ماه بعد انجام شود ماستکتومی، ترجیحاً پس از اتمام کامل سرطان رفتار. اگر تابش اضافی بعد از a لازم باشد ماستکتومی، بازسازی پستان فقط باید پس از انجام ماستکتومی انجام شود ، زیرا در غیر این صورت عوارضی مانند تشکیل کپسول در اطراف ایمپلنت بیشتر اتفاق می افتد.
