فتق نافی (hernia umbilicalis) نوعی فتق است که روزنه فتق در اطراف ناف قرار دارد. بین فتق های مادرزادی ناف که در نوزادان اتفاق می افتد و فتق های ناف اکتسابی که در بزرگسالان وجود دارد تمایز قائل می شوند. سن ترجیح داده شده در دهه ششم زندگی و نوزادی است. فتق ناف در نوزادان بسیار شایع است. این معمولاً تمایلی به حبس ندارد ، اما معمولاً در طی دو سال اول زندگی خود به خود عقب می رود. در بزرگسالان ، فتق ناف نسبتاً شایع است. اینها معمولاً ناراحتی ذهنی ایجاد نمی کنند. بیمار مبتلا معمولاً با برآمدگی ظاهر ناف کنار آمده است. در فتق ناف با سوراخ فتق کوچک ، گرفتگی اندام های شکمی ممکن است اتفاق بیفتد (حبس) و رهبری به ناراحتی قابل توجه
روش جراحی
هرنیوتومی (مترادف: جراحی فتق) عملی برای برداشتن یا اصلاح فتق است. در حین جراحی برای فتق ناف، یک برش در ناف ایجاد می شود تا ساختارهای آسیب دیده را نشان دهد. سپس ، یک مش پلاستیکی معمولاً وارد می شود و لایه های جداگانه بخیه می شوند تا دهانه فتق را ببندند.
در یک مطالعه ، نشان داده شد که حتی در فتق های ناف کوچکتر ، قطر یک تا چهار سانتی متر ، استفاده از مش باعث کاهش میزان عود (عود بیماری) در مقایسه با ترمیم بخیه به تنهایی می شود. پس از حداکثر پیگیری 30 ماهه ، عودهای کمتری در گروه مش نسبت به گروه بخیه وجود داشت (4٪ در مقابل 17٪).
نوع جراحی انتخاب شده به عمل بیمار بستگی دارد شرط، یافته های دقیق و بیماری های ثانویه.
این عملیات عمدتا تحت شرایط عمومی یا منطقه ای انجام می شود بیهوشی. همچنین می تواند به صورت سرپایی انجام شود.
عوارض احتمالی
- اختلالات ترمیم زخم و عفونت زخم
- خون ریزی
- آسیب عصبی یا عروقی
- آسیب به روده یا سایر اندام های داخلی
- عود ، یعنی عود فتق ناف.
- زخم بیش از حد
- فتق اسکار (فتق اسکار)
جراحی فتق ناف در بزرگسالی یک روش ایمن برای جلوگیری از عوارض فتق ناف است.
