در بیشتر موارد ، شرط بدون علائم پیشرفت می کند (حدود 60٪ موارد). با این حال ، علائم و شکایات زیر ممکن است فتق هیاتال (فتق دیافراگم) را نشان دهند:
فتق هیاتال محوری (جابجایی کاردیا (ورودی معده) و فوندوس ("پایه آن" معده") قسمتهای قفسه سینه /قفسه سینهدر)).
- بیشتر بدون علامت است ، یعنی هیچ علامتی ندارد.
- علائم رفلاکس (سوزش معده ، برگشت مجدد محتوای معده (برگشت جریان پالپ غذا از مری به داخل دهان) ، نارسایی اسیدی یا غیر اسیدی ، درد رتروسترنال (درد پشت استخوان سینه ؛ این حالت عمدتا هنگام خوابیدن رخ می دهد) ، درد اپی گاستریک (درد فوقانی شکم) ) (بروز: 10٪)
- ازوفاژیت (ازوفاژیت) ، که می تواند رهبری به خونریزی مزمن ( نارسایی کمبود آهن / کم خونی ناشی از کمبود آهن) ، احتمالاً ظهور تنگی (باریک شدن) به دلیل التهاب شدید.
فتق پارازوفاژ (جابجایی قسمتهای بنیادی گذشته از مری (= پارازوفاژ) به داخل حفره قفسه سینه ؛ محل طبیعی کاردیا) [3 مرحله].
- بدون علامت
- بدون عارضه: خم شدن، دیسفاژی (مشکل در بلع) ، نفخ، فشار در ناحیه قلب ، احتمالاً اپی گاستریک درد.
- عارضه مند: خونریزی مزمن ، فرسایش (نقص اپیتلیال محدود به مخاط) ، زخم (زخم) ، حبس (به دام افتادن بافت) نارسایی کمبود آهن.
علائم احتمالی دیگر
- تاکی کاردی (ضربان قلب خیلی سریع:> 100 ضربان در دقیقه) یا آنژین حملات (قفسه سینه تنگی) عمدتا پس از غذا خوردن رخ می دهد.