بررسی اجمالی
- مدت زمان: مدت زمان از دست دادن صدا به علت آن بستگی دارد. صدا معمولا برمی گردد.
- درمان: آفونیا معمولاً با حفظ صدا قابل درمان است، دارو درمانی، گفتار درمانی، روان درمانی، جراحی به ندرت ضروری است.
- علل: آفونیا می تواند علل مختلف جسمی و روانی داشته باشد.
- چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد: اگر آفونیا به طور ناگهانی رخ دهد یا بیش از سه هفته طول بکشد.
- تشخیص: تصویر بالینی، معاینه حنجره، معاینات بیشتر: سونوگرافی، CT، MRI.
- پیشگیری: از صدای خود زیاده روی نکنید، سبک زندگی سالمی داشته باشید (از الکل و نیکوتین خودداری کنید).
از دست دادن صدا چقدر طول می کشد؟
مدت زمان از دست دادن صدا به علت آن بستگی دارد. در بیشتر موارد، سرماخوردگی بی ضرر پشت از دست دادن صدا است. در این مواقع بهترین کار این است که صدایتان را راحت کنید. معمولا چند روز طول می کشد تا برگردد.
تومورها یا آسیب تارهای صوتی مرتبط با عصب ممکن است مدت بیشتری طول بکشد تا بهبود یابد، در برخی موارد حتی سالها. فلج کامل تارهای صوتی (مانند پس از سکته مغزی یا بعد از جراحی) می تواند تحت شرایط خاصی دائمی بماند.
پیش آگهی به طور کلی خوب است: از دست دادن صدا معمولا قابل درمان است. در هر صورت توصیه می شود بلافاصله پس از شروع افت صدا با پزشک مشورت کنید. این امر به ویژه در صورتی صادق است که آفونیا دلایل روانی داشته باشد. هر چه فقدان صدا درمان نشده باقی بماند، درمان طولانی‌تر خواهد بود.
اگر از دست دادن صدا بیش از سه هفته طول بکشد، توصیه می شود با متخصص گوش و حلق و بینی یا متخصص فونیاتر مشورت کنید!
اگر صدای شما از بین رفت چه کاری می توانید انجام دهید؟
اگر صدا لحن خود را از دست داد، این یک علامت هشدار است. توصیه می شود به محض ظاهر شدن اولین علائم اقدام کنید تا از وخامت آن جلوگیری شود. اگر علت از دست دادن صدا نامشخص است یا اگر صدا بیش از سه هفته وجود نداشت، مراجعه به پزشک توصیه می شود. اگر آفونیا با عفونت تنفسی همراه باشد، نکات زیر ممکن است کمک کننده باشد:
- از صدای خود محافظت کنید
- از استرس دوری کنید.
- تمرینات آرامش را امتحان کنید.
- از مصرف الکل و سیگار بپرهیزید.
- مایعات کافی بنوشید.
- از هوای گرمای خشک خودداری کنید، زیرا غشاهای مخاطی را خشک می کند.
درمان های خانگی برای کاهش صدا
درمان‌های خانگی زیر نیز می‌تواند به کاهش صدا کمک کند:
غرغره با آب نمک: گفته می شود که غرغره با آب نمک اثر ضد التهابی و ضد احتقان دارد. برای این کار یک قاشق چایخوری نمک را با 250 میلی لیتر آب ولرم مخلوط کنید. نمک در آن سریعتر از آب سرد حل می شود. هر دو تا سه ساعت یکبار حدود پنج دقیقه غرغره کنید.
غرغره کردن با مریم گلی: می توانید به جای نمک از مریم گلی نیز استفاده کنید. گفته می شود که مریم گلی اثر ضد باکتری و ضد التهابی دارد. یا یک چای مریم گلی موجود در بازار تهیه کنید یا یک مشت برگ مریم گلی تازه را به آب جوش اضافه کنید. حدود پنج دقیقه قبل از غرغره اجازه دهید تا دم کرده دم بکشد.
دمنوش‌ها: فرآورده‌های حاوی زنجبیل، آویشن، برگ‌های گل خطمی، غشاهای مخاطی را تسکین می‌دهند و علائم را تسکین می‌دهند.
کمپرس گلو: کمپرس گلو یک درمان خانگی آزمایش شده و آزمایش شده برای سرماخوردگی است. آنها را می توان گرم یا سرد یا خشک یا مرطوب استفاده کرد. اصل همیشه یکسان است: یک پارچه نخی روی گردن گذاشته و با پارچه دیگری پوشانده شده و محکم می شود.
در اینجا می توانید نحوه استفاده صحیح از کمپرس گردن را بیابید.
درمان های خانگی محدودیت هایی دارد. اگر علائم در مدت زمان طولانی‌تری ادامه یافت، بهتر نشد و یا حتی بدتر نشد، همیشه باید با پزشک مشورت کنید.
چه چیزی در برابر سرفه و بی صدا کمک می کند؟
اگر همزمان آفونیا و سرفه دارید، این معمولاً به دلیل التهاب حنجره حاد است. به طور معمول، بی ضرر است و در عرض چند روز به خودی خود بهبود می یابد - به شرطی که بیمار واقعاً از صدای خود مراقبت کند. در صورت بروز علائم دیگری مانند تب یا تنگی نفس، مراجعه به پزشک توصیه می شود. او علاوه بر محافظت از صدا، داروهای تب بر و تسکین دهنده سرفه را نیز تجویز می کند.
درمان توسط پزشک
درمان آفونیا ارگانیک
اگر سرماخوردگی یا التهاب حنجره دارید، معمولاً کافی است صدای خود را راحت کنید. اگر بیمار علائم دیگری مانند گلودرد یا سرفه نیز داشته باشد، پزشک معمولاً آنها را به صورت علامتی درمان می‌کند، به عنوان مثال با قرص‌های پاستیل یا سرکوب‌کننده‌های سرفه. اگر بیمار تب داشته باشد، پزشک داروهای تب بر تجویز می کند. آنتی بیوتیک ها فقط در صورتی استفاده می شوند که پزشک عفونت باکتریایی را تشخیص دهد. اگر سرما خوب شود، صدا نیز برمی گردد.
در صورت ایجاد تغییرات در تارهای صوتی مانند کیست یا پولیپ، ممکن است جراحی لازم باشد. همین امر در مورد پاپیلوم ها (تومورهای خوش خیم) و سایر تومورها نیز صدق می کند. پس از عمل، صدا به مدتی برای استراحت نیاز دارد. این معمولا با صدا درمانی با گفتار درمانگر دنبال می شود. این به بازیابی عملکرد صوتی طبیعی با تمرینات ویژه کمک می کند.
آفونیا درمانی عملکردی
آفونی روان‌زا: در مورد آفونی روان‌زا (یا تجزیه‌کننده)، ابتدا مهم است که بفهمیم چه علل روان‌شناختی منجر به از دست دادن صدا شده‌اند. برای این کار، پزشک بیمار را به روان درمانگر ارجاع می دهد. در حالت ایده آل، درمانگر در گفتار درمانی نیز آموزش خواهد دید. در مورد آفونیا تجزیه ای، ترکیبی از روان درمانی و گفتار درمانی مؤثرتر است.
شروع درمان در مراحل اولیه بسیار مهم است. درمان آفونیا روان‌زا ممکن است کمی طول بکشد.
آفونیا با علل روانی نیز قابل درمان است. دلتان را از دست ندهید، در بیشتر موارد صدای شما برمی گردد!
علل و بیماری های احتمالی
بی صدا بودن می تواند دلایل مختلفی داشته باشد. در بیشتر موارد، از دست دادن صدا به دلیل سرماخوردگی بی ضرر است. با این حال، اگر تارهای صوتی دیگر صدای قابل شنیدن تولید نمی کنند، در برخی موارد بیماری های جدی نیز پشت آن وجود دارد.
آفونیا: علل فیزیکی (ارگانیک).
تحریک حنجره: نیکوتین، الکل، کافئین یا سموم محیطی مانند آزبست غشاهای مخاطی را تحریک می کند و در نتیجه به تارهای صوتی آسیب می رساند.
لارنژیت حاد: لارنژیت (لارنژیت حاد) معمولاً با گرفتگی صدا و درد هنگام بلع شروع می شود که گاهی با تب نیز همراه است. لارنژیت معمولاً توسط ویروس ها ایجاد می شود. اگر صدا در امان نباشد، می تواند به آفونیا تبدیل شود. تارهای صوتی ملتهب و متورم دیگر هیچ صدایی تولید نمی کنند. تورم شدید در ناحیه حنجره می تواند منجر به تنگی نفس شود. در کودکان، این به عنوان شبه کروپ شناخته می شود.
لارنژیت مزمن: در مورد لارنژیت مزمن، علائم به درجات مختلف برای چند هفته رخ می دهد. علائم از گرفتگی صدا تا آفونی کامل متغیر است. آنها با مشکل در پاکسازی گلو، سرفه و درد در گلو همراه هستند.
دیفتری: علائم اصلی دیفتری (کروپ واقعی) سرفه پارس، گرفتگی صدا و از دست دادن صدا است. صدای سوت هنگام دم شنیده می شود. دیفتری امروزه به ندرت رخ می دهد زیرا واکسیناسیون علیه آن وجود دارد. با این حال، اگر دیفتری رخ دهد، به راحتی قابل درمان است.
پولیپ های روی تارهای صوتی: پولیپ ها رشد روی غشای مخاطی هستند. آنها از طریق گرفتگی صدا، احساس جسم خارجی و اجبار برای پاک کردن گلو، خود را احساس می کنند. سیگاری ها به ویژه تحت تأثیر قرار می گیرند.
آسیب به حنجره به دلیل لوله گذاری: اگر بیمار نتواند به تنهایی نفس بکشد، لوله گذاری ضروری است. این می تواند در طول عملیات تحت بیهوشی عمومی یا در طول عملیات نجات رخ دهد. پزشک یک لوله تنفسی را وارد بینی یا دهان بیمار می کند. بیمار از طریق لوله به طور مصنوعی تهویه می شود. در برخی موارد، تارهای صوتی در حنجره ممکن است با وارد کردن لوله آسیب ببینند.
فلج شدن تارهای صوتی: فلج شدن تارهای صوتی نیز می تواند باعث آفونیا شود. برای مثال، می‌تواند با سکته مغزی یا جراحی در ناحیه‌ای که عصب حنجره عودکننده (عصبی که چین‌های صوتی را کنترل می‌کند) ایجاد شود. این می تواند، به عنوان مثال، در هنگام جراحی بر روی غده تیروئید یا داخل قفسه سینه باشد. در مورد فلج دو طرفه، گلوت باریک می ماند و تارهای صوتی نمی توانند از هم جدا شوند.
بیماری های عصبی: بیماری هایی مانند پارکینسون یا مولتیپل اسکلروزیس که با آسیب به اعصاب همراه است نیز می تواند بر روی تارهای صوتی تاثیر بگذارد و منجر به آفونیا شود.
علل غیر ارگانیک (عملکردی).
اگر بی صدا بودن هیچ دلیل فیزیکی نداشته باشد، به آن آفونی غیر ارگانیک یا عملکردی گفته می شود.
می تواند ناشی از فشار بیش از حد صدا باشد یا دلایل روانی داشته باشد. افراد مبتلا در غیر این صورت از نظر جسمی سالم هستند. قبل از اینکه پزشک آفونیا عملکردی را تشخیص دهد، ابتدا هر گونه علت فیزیکی را رد می کند.
استفاده بیش از حد از صدا
افرادی که به دلایل حرفه ای زیاد صحبت می کنند یا می خوانند، اغلب از صدای خود بیش از حد استفاده می کنند. این گروه خطر شامل معلمان، سخنرانان و خوانندگان است. در نتیجه فشار مداوم بر روی تارهای صوتی، به اصطلاح ندول خواننده تشکیل می شود. آنها از بافت همبند تشکیل شده اند و از ارتعاش تارهای صوتی جلوگیری می کنند. اختلال صدا در ابتدا باعث گرفتگی صدا می شود. اگر صدا به طور مداوم محافظت نشود، در نهایت به طور کامل از کار می افتد.
آفونی روانی
در آفونیا روان زا، صدا بی تن است، فقط زمزمه و تنفس امکان پذیر است. با این حال، عملکرد صوتی هنوز وجود دارد: اگرچه هنگام صحبت کردن صدا متوقف می شود، اما در هنگام پاک کردن گلو، عطسه، سرفه و خنده، آواز باقی می ماند. این ویژگی آفونیا روان زا را از آفونی ارگانیک متمایز می کند.
افراد مبتلا اغلب گزارش می دهند که قبلاً به جای ابراز احساسات شدیداً استرس زا مانند غم و عصبانیت، برای مدت طولانی سکوت کرده اند. از دست دادن صدا، بیان تلاش برای فرار از وضعیت غیرقابل تحمل با سکوت است.
علل احتمالی هستند
- رویدادهای بسیار استرس زا (تروما، شوک)
- اضطراب
- استرس طولانی مدت
- شرایط درگیری
- موقعیت های سخت زندگی
- عصبی شدید، ناامنی
- افسردگی
- نوروزها
- انزجار
چه موقع به پزشک مراجعه کنیم؟
معمولاً سرماخوردگی است که منجر به گرفتگی صدا یا آفونیا می شود. اگر علائمی مانند گلودرد یا سرماخوردگی همزمان وجود داشته باشد، احتمال عفونت شبیه آنفولانزا وجود دارد. علائم معمولا در عرض چند روز بهبود می یابند.
اگر علت از دست دادن صدا مشخص باشد، مثلاً پس از شرکت در کنسرت یا به دلیل استفاده بیش از حد ناشی از کار، معمولاً نیازی به مراجعه به پزشک نیست. در این صورت کافی است چند روز به صدا استراحت دهید.
اگر از دست دادن صدا بدون عفونت همراه یا به طور ناگهانی رخ دهد، پزشک باید علت را بررسی کند. اگر صدای خود را برای بیش از سه هفته از دست بدهید، همین امر صدق می کند.
در این صورت حتما به پزشک مراجعه کنید
- علت آفونیا نامشخص است
- از دست دادن صدا به طور مکرر رخ می دهد
- شما همچنین علائمی مانند احساس جسم خارجی، تب یا مشکلات تنفسی دارید
- صدا پس از سه هفته با وجود استراحت برنگشته است
- ممکن است دلایل روانی پشت از دست دادن صدا وجود داشته باشد
آفونیا چیست؟
آفونیا یک اختلال گفتاری نیست: افراد مبتلا دارای تکلم طبیعی هستند، اما نمی توانند صحبت کنند زیرا صدایشان از کار می افتد.
علاوه بر از دست دادن صدا، علائم فیزیکی دیگری نیز ممکن است. به عنوان مثال، بیماران هنگام تلاش برای صحبت کردن درد و پاکسازی مکرر گلو را گزارش می کنند. تنش در ناحیه گلو و گردن بسیار شایع است. این گاهی اوقات منجر به سردرد می شود. در موارد شدید، احساس جسم خارجی (توده در گلو) نیز وجود دارد.
صدا چگونه شکل می گیرد؟
صدای انسان در حنجره تولید می شود. هنگامی که هوای بازدم از کنار تارهای صوتی (که به عنوان تارهای صوتی نیز شناخته می شود) جریان می یابد، آنها شروع به ارتعاش می کنند. هنگام صحبت کردن، تارهای صوتی تنش دارند. این باعث می شود گلوت، شکاف بین تارهای صوتی، باریک شود. بسته به میزان بسته شدن گلوت، صدا تغییر می کند. صدا در نازوفارنکس، دهان و گلو تشکیل و تقویت می شود و در نهایت با زبان و لب به صدا تبدیل می شود.
در آفونیا، گلوت باز می ماند زیرا تارهای صوتی گرفتگی می کنند یا نمی توانند به درستی بسته شوند. هیچ صدای شنیدنی تولید نمی شود، فقط زمزمه امکان پذیر است.
دکتر چیکار میکنه؟
دکتر سعی می کند بفهمد چه چیزی منجر به از دست دادن صدا شده است. برای انجام این کار، ابتدا در مورد علائم و مدت زمان وجود آنها می پرسد.
او ممکن است سوالات زیر را بپرسد:
- چند وقته صدا نداری؟
- آیا قبل از وقوع آفونیا فشار زیادی روی صدای شما وجود داشت؟
- آیا شما معلم / مربی / گوینده / خواننده / بازیگر هستید؟
- آیا بیماری های تنفسی یا حنجره ای شناخته شده دارید؟
- آیا مدت کوتاهی قبل از از دست دادن صدا، به عنوان مثال در ناحیه قفسه سینه یا گلو، عمل جراحی انجام داده اید؟
- اگر بله آیا عمل با بیهوشی عمومی با تنفس مصنوعی انجام شده است؟
- آیا سیگار می کشی؟ اگر بله چقدر و برای چه مدت؟
- آیا مشروب میخوری؟ اگر بله چقدر است؟
- آیا احساس جسم خارجی در گلو دارید؟
- در حال حاضر چه دارویی مصرف می کنید؟
سپس گلو، حنجره و تارهای صوتی را برای تغییرات بررسی می کند. برای انجام این کار، او از یک لارنگوسکوپ استفاده می کند، دستگاه خاصی که به او اجازه می دهد به حنجره نگاه کند.
اگر مشکوک به عفونت ویروسی یا باکتریایی باشد، پزشک یک سواب از گلو می گیرد. سپس در آزمایشگاه از نظر عوامل بیماری زا مورد بررسی قرار می گیرد.
اگر تومور در ناحیه حنجره مشکوک باشد، از روش‌های تصویربرداری استفاده می‌شود، برای مثال معاینه اولتراسوند (US)، توموگرافی کامپیوتری (CT) یا تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI).
