استخراج اسپرم با TESE یا MESA

TESE و MESA چیست؟

از ابتدای دهه 90 می توان به مردانی که اسپرمیوگرافی ضعیفی دارند کمک کرد: به لطف تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم (ICSI)، از آن زمان به بعد تنها یک سلول اسپرم قابل بارور در اصل برای لقاح مصنوعی موفقیت آمیز مورد نیاز است - این به طور مستقیم به سلول تخمک تزریق می شود. لوله آزمایش با یک سوزن ظریف اما اگر اسپرم مرد فاقد سلول های اسپرم یا تعداد بسیار کمی باشد که می توان برای ICSI به دست آورد، چه کاری می توان انجام داد؟

در چنین مواردی، TESE یا MESA ممکن است کمک کند: اینها روش‌های جراحی جزئی هستند که از طریق آن سلول‌های اسپرم مستقیماً از بیضه یا اپیدیدیم جمع‌آوری می‌شوند.

• TESE مخفف عبارت Testicular Sperm Extraction (در اصل یک بیوپسی طولانی بیضه) است.
• MESA مخفف آسپیراسیون اسپرم اپیدیدیم ریز جراحی است که استخراج اسپرم از اپیدیدیم است.

یک نوع کم تهاجمی کم‌تهاجمی، Mirko-TESE (همچنین M-TESE، استخراج میکروجراحی بخش‌های لوله‌ای بیضه) است که ترجیحاً برای بیضه‌های کوچک استفاده می‌شود.

پس از TESE یا MESA، لقاح مصنوعی توسط ICSI می تواند انجام شود.

TESE و MESA چگونه کار می کنند؟

MESA: روی اپیدیدیم تمرکز کنید

TESE: بیضه ها در تمرکز هستند

در TESE، بافت بیضه از یک یا هر دو طرف در یک روش سرپایی برداشته می شود و برای سلول های اسپرم مناسب بررسی می شود. مرد برای این عمل بیهوشی موضعی یا عمومی دریافت می کند. عملیات کوچک با جزئیات به شرح زیر پیش می رود:

جراح بیضه را از طریق یک برش کوچک به طول یک تا دو سانتی متر در کیسه بیضه در معرض دید قرار می دهد. سپس حداقل سه نمونه بافت کوچک می گیرد و آنها را برای تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه می فرستد. با مواد بخیه خود حل شونده و بانداژ فشاری را روی کیسه بیضه اعمال می کند.

در آزمایشگاه، نمونه‌های بافت بیضه از نظر اسپرم فعال و قابل بارور بررسی می‌شوند. اگر آنها پیدا شوند، بافت منجمد می شود (انجماد). کمی قبل از ICSI، بافت بیضه منجمد ذوب شده و اسپرم جمع آوری می شود.

پس از TESE، بیمار باید چند روز استراحت کند و یک تا دو هفته از رابطه جنسی خودداری کند.

TESE تازه

در موارد نادر، TESE تازه نیز امکان پذیر است، یعنی بدون مرحله انجماد میانی. اما در این مورد، لقاح مصنوعی باید بلافاصله پس از عمل شروع شود. به این ترتیب هزینه های انجماد حذف شده و خطر از بین رفتن اسپرم از طریق انجماد کاهش می یابد.

TESE یا MESA برای چه کسانی مناسب است؟

دلایل زیادی برای اختلالات باروری مردان وجود دارد. به عنوان مثال، تغییرات پاتولوژیک در بیضه ها یا اپیدیدیم مانند واریکوسل یا بیضه های نزول نکرده، سرطان بیضه، سندرم کلاین فلتر و آسیب بیضه به دلیل اوریون می تواند باروری مردان را مختل کند.

در نتیجه این اختلالات، اغلب هیچ اسپرمی در مایع منی وجود ندارد. سپس پزشکان در مورد آزواسپرمی صحبت می کنند: یا مرد اسپرم تولید نمی کند یا مقدار کمی اسپرم که هیچ اسپرمی در انزال قابل تشخیص نیست (آزواسپرمی غیر انسدادی) یا مسیر اسپرم مسدود شده است (آزواسپرمی انسدادی).

در هر دو مورد، TESE و MESA می توانند کمک کنند، مشروط بر اینکه بتوان اسپرم سالم را در بافت بیضه یا مایع اپیدیدیم یافت. قبل از آن، همچنین باید اطمینان حاصل شود که شریک می تواند به طور مصنوعی با استفاده از ICSI لقاح شود.

MESA اساساً در موارد مسدود شده، غیرقابل بازسازی یا از دست رفته مجرای دفران و اسپرم های بی حرکت استفاده می شود. همچنین برای مردان مبتلا به اختلال انزال غیر قابل درمان به دلیل جراحی یا پاراپلژی مناسب است.

TESE و MESA: شانس موفقیت

شانس بارداری از زمان معرفی TESE و MESA و در نهایت ICSI به طور قابل توجهی افزایش یافته است.

موفقیت آمیز بودن TESE را می توان با اندازه بیضه و سطح پایه هورمون محرک فولیکول (FSH) تخمین زد. بیضه های کوچک و افزایش سطح FSH نامطلوب هستند. با این حال، در 60 درصد موارد می توان اسپرم را با موفقیت به دست آورد. میزان بارداری حدود 25 درصد است. با Mirko-TESE، نوع حفظ بافت، تولید تستوسترون را می توان با دارو افزایش داد، بنابراین روش را بهینه کرد.

موفقیت MESA مستقل از تعداد اسپرم به دست آمده و نوع انسداد مجرای دفران است. میزان بارداری حدود 20 درصد است.

مزایا و معایب TESE و MESA

TESE و MESA روش های جراحی جزئی هستند. بنابراین، خطرات معمول مرتبط با بیهوشی و جراحی وجود دارد: عفونت، کبودی، تورم یا خونریزی پس از عمل گاهی اوقات ممکن است رخ دهد.

مزیت TESE و MESA آشکار است - شانس بدست آوردن سلول های اسپرم قابل بارور با وجود کمبود اسپرم و باردار شدن با کمک ICSI. از نظر تئوری، تنها یک سلول اسپرم قوی برای این منظور کافی است. به طور کلی، TESE و MESA روش‌های میکروجراحی نسبتاً ایمن، مؤثر و تا حد زیادی بافت‌دار هستند.