شکایت از پرکاری تیروئید
اکثر بیماران (70-90٪) تیروئید دارند گواتر: غده تیروئید بزرگ شده است این بزرگ شدن ، وقتی به اندازه خاصی رسید ، با حالت عادی قابل مشاهده می شود سر حالت و به ویژه هنگامی که سر به حالت خمیده قرار می گیرد (= سر در گردن) هنگام بلعیدن ، گواتر متحرک است ، که یک معیار مهم برای تشخیص آن از یک رویداد بدخیم در است غده تیروئید. مراحل بزرگ شدن تیروئید بر اساس ترتیب زیر طبقه بندی می شوند: مرحله Ia: گواتر به طور محسوسی بزرگ شده و حتی با سر عقب افتاده
مرحله Ib: گواتر فقط با سر دوباره به گردن. مرحله دوم: گواتر با موقعیت سر طبیعی قابل مشاهده است. مرحله III: علاوه بر گواتر ، ازدحام گردن رگها رخ می دهد ، نشان دهنده جابجایی از ساختارهای مجاور غده تیروئید.
بیماران اغلب عصبی ، به راحتی تحریک پذیر و عصبانی ، از نظر عاطفی ناپایدار و بی قرار هستند. آنها متوجه لرزش انگشتان خود شده و اختلالات خواب را گزارش می کنند. قلب سرعت بالا رفته و ممکن است ضربان های اضافی قلب وجود داشته باشد (=اضافات سیستول) و یا آریتمی قلبی، که بیماران معمولاً به عنوان "قلب لغزش ».
خون هنگامی که غده تیروئید بیش از حد فعال است فشار اغلب افزایش می یابد (پرکاری تیروئید) (فشار خون شریانی). بیماران از اسهال رنج می برند و وزن کم می کنند ، اگرچه اشتها افزایش یافته و غذای بیشتری می خورند. نیمی از بیماران تحمل گلوکز مختل دارند ، یعنی افزایش یافته اند خون سطح قند در حالت خالی و بعد از غذا.
پوست بیماران گرم و مرطوب است ، آنها بیشتر عرق می کنند و گرما را فقط ضعیف تحمل می کنند. ریزش مو همچنین می تواند یک علامت از باشد پرکاری تیروئید. علامت دیگر ضعف آن است ران عضلات ، به طوری که بسیاری از بیماران احساس ضعف و کمبود رانندگی می کنند (= آدینامیک).
If پرکاری تیروئید توسط بیماری گریوس، علائم اضافی زیر ممکن است وجود داشته باشد: غده تیروئید به روشی التهابی بزرگ شده است ، و autoantibodies در برابر TSH گیرنده و غلظت هورمون تیروئید بالا قابل تشخیص در خون. اربیتوپاتی غدد درون ریز در اکثر بیماران وجود دارد: به عنوان برجستگی یک یا هر دو کره چشم از مدار تعریف می شود. این امر به دلیل یک روند التهابی ایجاد می شود که بر بافت های اطراف چشم (عضلات چشم ، بافت چربی): بزرگ شدن سلول در بافت اطراف کره چشم و عضلات چشم و همچنین ذخیره گلیکوپروتئین ها (=پروتئین ها باقیمانده قند در ساختار شیمیایی) و احتباس بعدی آب باعث ایجاد اوربیتوپاتی می شود.
بیماران گزارش دو بینی ، یک چشمک زدن نادر است پلک (= علامت Stellwag) و چشمهای خشک، آنها از نور می ترسند و احساس می کنند که a جسم خارجی در چشم. اگر بیماران به پایین نگاه کنند ، قسمت فوقانی پلک با آنها پایین نمی آید (= علامت Gräfe). بینایی بیماران (= دید) کاهش می یابد.
علاوه بر این، انقباض ممکن است پلک ها به دلیل تولید بیش از حد تیروئید ایجاد شوند هورمون. در تعداد کمی از بیماران مبتلا به بیماری گریوس، پوست به شکل میکسدما در لبه جلوی استخوان شبه ذهنی (= استخوان درشت نی) و پیش پا: گلیکوپروتئین ها نیز در اینجا ذخیره می شوند که آب را به خود جلب می کنند ، به طوری که ضخیم شدن بافت زیرپوستی جلوی درشت نی ایجاد می شود. وقتی به پوست ضخیم شده فشار وارد می شود هیچ فرورفتگی ایجاد نمی شود. انگشت و ناخن های پا نیز می توانند تحت تأثیر قرار گیرند: آنها از بستر ناخن جدا می شوند (= انکولیز).
