علائم | زردی نوزادان

نشانه ها

اغلب - به شدت آن بستگی دارد زردی - فقط زردی قابل مشاهده ای در پوست و صلبیه نوزاد بدون هیچ علائم دیگری وجود دارد. زردی شدن خود برای فرزندان قابل توجه نیست. این معمولاً در مورد نوزادان فیزیولوژیکی و بی ضرر اتفاق می افتد زردی.

اگر ، به دلایل مختلف ، مقدار زیادی از بیلی روبین تولید می شوند که نمی توانند تجزیه و دفع شوند ، این می تواند به برخی از سلولهای عصبی موجود در سلول نفوذ کند مغز و منجر به مرگ سلول (icterus هسته ای) شود. پس از آن طیف گسترده ای از علائم ، به ویژه علائم عصبی ، می تواند رخ دهد. این موارد شامل یک ضعف آشکار در نوشیدن و خستگی یا بی علاقگی نوزاد تازه متولد شده ، نوزاد ضعیف شده واکنش، جیغ جیغ ، گرفتگی عضلات گردن و عضلات پشت (opisthotonus) و همچنین نگاه به سمت پایین چشم هنگام باز شدن پلک ها (پدیده غروب خورشید).

مقادیر آزمایشگاهی

در بیش از 50٪ از کل نوزادان ، نوزادان زردی در هفته های اول زندگی رخ می دهد. اغلب زردی پوست به دلیل فرآیندهای کاملا طبیعی در این سن است. سطح بیلی روبین یک نشانگر برای درجه است زردی نوزاد.

بیلیروبین یک محصول تجزیه زرد از قرمز است خون هموگلوبین رنگی. افزایش بیلی روبین بالاتر از مقادیر سنی معمول باید بیشتر مشخص و درمان شود. سطح بیلی روبین بسیار بالا می تواند به نوزاد آسیب جدی وارد کند.

تعیین بیلی روبین می تواند به صورت غیر تهاجمی از طریق پوست انجام شود. از سیگنال نوری برای تعیین میزان زردی پوست و مقایسه آن با مقادیر استاندارد مربوط به سن کودک استفاده می شود. برای ارزیابی دقیق تر در مورد مقادیر بالا ، بیلی روبین کل در خون معمولاً مشخص می شود.

در هفته اول زندگی ، میزان بیلی روبین تام به معنای طبیعی (فیزیولوژیکی) نباید بیش از 15 میلی گرم در دسی لیتر باشد. زردی نوزادهمه چیز بالاتر از آن آسیب شناختی است ، یعنی دارای ارزش بیماری است. در روز اول زندگی ، مقدار بیلی روبین تام نباید بیش از 7 میلی گرم در دسی لیتر باشد. اگر این مورد باشد ، فرد از زودرس صحبت می کند زردی نوزاد (Icterus praecox).

در مقابل ، زردی نوزاد به عنوان Icterus prolongatus می تواند بیش از یک هفته ادامه داشته باشد. به منظور یافتن علت ، تجزیه بیشتر در خون به بیلی روبین مستقیم و غیر مستقیم باید علاوه بر بیلی روبین کل ساخته شود. بسته به سطح مقادیر ، درمان مناسب آغاز می شود.

برای نوزادانی که در قرار ملاقات متولد شده اند ، فتوتراپی اگر مقدار بیش از 20 میلی گرم در دسی لیتر باشد ، شروع می شود. در نوزادان نارس ، نشانه برای فتوتراپی معمولاً زودتر داده می شود ، زیرا حتی مقادیر کمتر منجر به آسیب می شود. در مورد کودکانی که در بلوغ با ارزش بیش از تقریباً متولد می شوند.

25 میلی گرم در دسی لیتر ، انتقال خون باید انجام شود. زردی فیزیولوژیکی و بی ضرر نوزادی معمولاً مستقیماً در روزهای اول زندگی (تقریباً روز 3-6) شروع می شود ، اغلب در حدود روز 5 زندگی به اوج خود می رسد و سپس به تدریج و بدون عواقب تا حدودی عقب می رود.

روز 10. با این حال ، اگر کودکان قبلاً با زردی نوزاد متولد شده اند ، یا اگر این اتفاق در 24-36 ساعت اول رخ داده باشد ، می توان از زردی زودرس (Icterus praecox) صحبت کرد ، که معمولاً به دلیل ناسازگاری گروه خونی بین مادر و کودک (Morbus haemolyticus neonatorum). اگر مادر ویژگی گروه خونی (فاکتور رزوس) متفاوتی از کودک داشته باشد ، ممکن است مادر تولید کند آنتی بادی در برابر سلولهای خونی "خارجی" کودک و این آنتی بادی ها ممکن است وارد سیستم خون کودک شوند.

این می تواند منجر به تخریب گلبول های قرمز کودک و افزایش حمله رنگدانه قرمز خون شود. اگر زردی نوزاد تازه متولد شده بیشتر از دو هفته طول بکشد ، به آن زردی طولانی مدت (Icterus prolongus) می گویند. تحت شرایط خاص ، این می تواند نشانه ای از اختلال در متابولیسم بیلی روبین باشد ، که ممکن است مادرزادی یا اکتسابی باشد و نیاز به توضیح بیشتر دارد.