انسفالوپاتی ورنیکه: تشخیص و علائم

بررسی اجمالی

  • تشخیص: سابقه پزشکی، به ویژه در مورد سوء مصرف الکل یا اختلالات خوردن، بر اساس علائم، تصویربرداری رزونانس مغناطیسی سر، امواج مغزی، آزمایش خون (سطح ویتامین B1).
  • علائم: نقایص عصبی، اختلال در هماهنگی حرکت، بی ثباتی در راه رفتن، اختلالات بینایی، نقص ذهنی، بی نظمی، گیجی، بی قراری، لرزش، نیاز شدید به خواب.
  • درمان: تجویز آماده سازی ویتامین B1 در دوزهای بالاتر یک بار و دوزهای پایین تر در مدت زمان طولانی تر، احتمالاً تجویز پیشگیرانه.
  • پیش آگهی: در صورت عدم درمان، انسفالوپاتی ورنیکه اغلب منجر به مرگ می شود. با درمان، بسیاری از علائم ناپدید می شوند، اما آسیب دائمی عصبی- حرکتی یا روانی امکان پذیر است.
  • پیشگیری: اگر خطر شناخته شده است، تجویز پیشگیرانه ویتامین B1. درمان زودهنگام عوامل خطر مانند اعتیاد به الکل یا اختلالات خوردن.

در نتیجه آنسفالوپاتی ورنیکه، علائم مختلفی از بیماری رخ می دهد که بر سیستم عصبی تأثیر می گذارد (علائم عصبی). همراه با آنسفالوپاتی Wernicke، به اصطلاح سندرم کورساکوف اغلب رخ می دهد - وقوع مشترک چندین علامت معمولی (به عنوان مثال، اختلالات حافظه کوتاه مدت یا بلند مدت، ساختگی). سپس پزشکان اغلب از سندرم Wernicke-Korsakow صحبت می کنند.

چگونه می توان آنسفالوپاتی ورنیکه را تشخیص داد؟

اگر بیمار با علائم کلاسیک آنسفالوپاتی ورنیکه به پزشک مراجعه کند، پزشک ممکن است بر اساس توضیحات بیمار و تحقیقات خاص به آنسفالوپاتی ورنیکه مشکوک شود. از آنجایی که زمان عامل مهمی در درمان آنسفالوپاتی ورنیکه است، توصیه می‌شود در صورت وجود شک و قبل از قطعیت صد در صد تشخیص، این درمان را شروع کنید.

با آزمایش خون اضافی پس از شروع درمان با ویتامین B1، پزشک به طور قطعی تشخیص انسفالوپاتی ورنیکه را تأیید می کند: اگر مقادیر مشخصی از نشانگرهای خونی که نشان دهنده کمبود ویتامین B1 هستند، به شدت از مقادیر اولین آزمایش خون منحرف شود. این "اثبات" است که انسفالوپاتی ورنیکه واقعاً وجود دارد.

علائم چیست؟

علاوه بر این، اغلب اختلالات بینایی ناشی از مشکلات هماهنگی چشم و حرکت عضلات چشم وجود دارد. علاوه بر این، افراد مبتلا به آنسفالوپاتی Wernicke اغلب ضربان قلب سریع‌تر، دمای بدن پایین‌تر و نیاز بیش از حد به خواب دارند.

بیماران اغلب دیگر قادر به تفکر واضح، جذب اطلاعات و/یا حفظ آن نیستند. به علاوه اغلب اوقات به اصطلاح لرزش رخ می دهد که با لرزش مثلاً دست ها خود را نشان می دهد.

افراد مبتلا به سندرم Wernicke-Korsakow اغلب سعی می کنند نقص های حافظه را با حقایق ابداع شده بپوشانند. علاوه بر این، عملکرد حافظه مجدداً در سندرم کورساکوف به طور قابل توجهی مختل می شود.

علل و عوامل خطر

کمبود دائمی ویتامین B1 که نقش مهمی در متابولیسم انرژی سلول ایفا می کند، از جمله به سلول های عصبی مغز آسیب می رساند و باعث می شود آنها به طور فزاینده ای دچار اختلال شده و در نهایت می میرند. این معمولاً منجر به این می‌شود که مغز دیگر وظایف خاصی را طبق معمول انجام نمی‌دهد، مثلاً حرکت یا هماهنگی چشم.

افراد مبتلا به اختلالات خوردن که برای مدت طولانی از یک رژیم غذایی بسیار سخت پیروی می کنند، تا از جمله پرهیز کامل از غذا، و/یا افرادی که غذای خورده خود را پس می گیرند، اغلب ویتامین B1 بسیار کم یا اصلاً مصرف نمی کنند.

موارد شناخته شده ای نیز وجود دارد که در آن اشتباه در تولید غذای کودک (به عنوان مثال در اسرائیل در سال 2003) که در آن ویتامین B1 وجود نداشت، منجر به آنسفالوپاتی Wernicke در نوزادان شد.

رفتار

اگر این خطر وجود داشته باشد که بیمار در آینده دوباره دچار کمبود شدید ویتامین B شود، پزشک معمولاً مصرف داروهای ویتامین B1 را به عنوان یک اقدام پیشگیرانه توصیه می کند. این خطر به ویژه در صورتی وجود دارد که علت زمینه ای آنسفالوپاتی Wernicke ادامه داشته باشد.

سیر بیماری و پیش آگهی

در انسفالوپاتی Wernicke، سرعت درمان بسیار مهم است. با درمان به موقع، بسیاری از علائم مانند اختلالات بینایی و تیرگی هشیاری معمولاً در مدت کوتاهی برطرف می شوند. اختلالات حرکتی معمولاً چندین هفته طول می کشد تا ناپدید شوند. در حدود چهار مورد از هر ده مورد، اختلالات حرکتی به طور دائمی باقی می ماند و سه چهارم بیماران اختلالات ذهنی را حفظ می کنند.

پیشگیری

با درمان عوامل خطر شناخته شده می توان از آنسفالوپاتی ورنیکه پیشگیری کرد. اینها به ویژه شامل اعتیاد به الکل و اختلالات خوردن است. افراد در معرض خطر باید با پزشک خود مشورت کنند که آیا مصرف مکمل های ویتامین B1 به عنوان یک اقدام پیشگیرانه توصیه می شود یا خیر.

یک سبک زندگی عادی منجر به کمبود ویتامین B1 در تغذیه منجر به آنسفالوپاتی ورنیکه نمی شود. ویتامین B1 در بسیاری از غذاهای گیاهی و حیوانی وجود دارد و نیاز روزانه آن بسته به سن و جنسیت حدود یک میلی گرم در روز است.