علائم آگرانولوسیتوز
به عنوان یک قانون، آگرانولوسیتوز منجر به کاهش رفاه عمومی با احساس شدید بیماری (خستگی ، سردرد، بی حالی ، عضله درد). لرز, تب, تهوع و تپش قلب (تاکی کاردی) نیز می تواند رخ دهد. از آنجا که با کاهش شدید گرانولوسیت ها ، دفاع ایمنی ضعیف می شود ، عوامل بیماری زا مانند انگلی ، باکتری یا دیگر نمی توان به طور کافی با قارچ ها مبارزه کرد.
عواقب آن التهاب و عفونت در بسیاری از قسمت های بدن است. در دوره بعدی بیماری ، ورم لوزه (آنژین لوزه ها) و برفک دهانی (استوماتیت آفتوز) ممکن است رخ دهد. سه نشانه بالینی معمولی از آگرانولوسیتوز هستند تب, ورم لوزه و دهان پوسیدگی
آگرانولوسیتوز چگونه درمان می شود؟
از آنجا که در بیشتر موارد آگرانولوسیتوز در اثر عوارض جانبی دارو ایجاد می شود ، ابتدا باید یک داروی بالقوه علalی شناسایی و در اسرع وقت توسط پزشک قطع شود. با این حال ، این احتمال نیز وجود دارد که هیچ دارویی تحریک کننده یافت نشود. در این موارد ، بلکه در صورت بروز عارضه جانبی دارو ، باید یک درمان تحریک برای تولید گرانولوسیت انجام شود.
در اینجا ، امکان استفاده به اصطلاح فاکتور رشد گرانولوسیت وجود دارد (به عنوان مثال فاکتور محرک کلنی گرانولوسیت = G-CSF). این فاکتور رشد هورمونی است که به طور معمول در طی التهاب توسط بدن آزاد می شود و تشکیل سلول های دفاعی (گرانولوسیت ها) را تسریع می کند. علاوه بر این ، باید درمان های ضد عفونی نیز انجام شود سیستم ایمنی بدن به دلیل کمبود گرانولوسیت بسیار ضعیف شده و اغلب عفونت رخ می دهد.
پیشگیری
اول از همه ، آموزش پزشکی در هنگام تجویز داروهایی که به طور بالقوه باعث آگرانولوسیتوز می شوند ، از اهمیت بالایی برخوردار است. علاوه بر این ، باید به بیماران اطلاع داده شود که پس از سابقه قبلی آگرانولوسیتوز ، افت جدیدی در این بیماری وجود دارد خون گرانولوسیتها در هنگام مصرف برخی داروها امکان پذیر یا احتمالاً زیاد است. اقدامات بهداشتی خوب در گلو و حفره دهان و در ناحیه مقعد ، و همچنین اجتناب از بیماران و بسیاری از افراد ، می تواند باعث کاهش یا حتی جلوگیری از عفونت در حین آگرانولوسیتوز موجود شود.
پیش بینی
بسته به علت اصلی آگرانولوسیتوز ، پیش آگهی ممکن است متفاوت باشد. با این حال ، می توان گفت که مرحله حاد آگرانولوسیتوز پیچیده ترین و خطرناک ترین زمان است.