مننژیوم: طبقه بندی

با توجه به طبقه بندی تومورهای سیستم عصبی مرکزی (CNS) WHO ، مننژیوم را می توان به شرح زیر طبقه بندی کرد:

درجه WHO شرح درجه تشخیص
I
  • تومورهای خوش خیم (خوش خیم)
  • رشد کند
  • دوره طولانی بدون علامت
  • تمایل به عود (عود): 7-20٪.
  • با جراحی رفع جراحی!
مننژیوم (80-85٪)

گزینه ها:

  • آنژیوماتوز
  • فیبروماتوز
  • مننژوتلیوماتوز
  • میکروسیتیک
  • پساموماتوز
  • ترشحی
  • گذار
II
  • خوش خیم
  • تومورها اغلب به طور نفوذی رشد می کنند
  • رشد سریع
  • تمایل به عود: 30-40
  • زمان زنده ماندن به طور قابل توجهی محدود نیست
آتیپیک مننژیوما (8-10٪)

گزینه ها:

  • سلول پاک
  • آکوردوئید
III
  • تومورهای بدخیم (بدخیم)
  • رشد سریع
  • نفوذ مغز
  • تمایل به عود: 50-80
  • کاهش زمان بقا
آناپلاستیک مننژیوما (2-5٪)

گزینه ها:

  • پاپیلاری
  • رابدوئید

الگوی متیلاسیون سلولهای توموری نشانه ای از میزان تهاجمی بودن را فراهم می کند مننژیوما است. این اجازه می دهد تا بین تومورهای خوش خیم (خوش خیم) با خیال راحت ، که معمولاً جراحی برای آنها کافی است ، و آنهایی که بیمار نیز به آنها نیاز دارد ، یک تمایز قابل اعتماد ایجاد شود پرتو درمانی (تابش - تشعشع درمان).

طبقه بندی جدید WHO در تومورهای سیستم عصبی مرکزی (CNS) در نظر گرفته است:

  • انتساب بافتی تومور به یک نوع تومور ،
  • تعیین بافت شناسی معیارهای بدخیمی ؛ درجه WHO بر اساس ویژگی های بافت شناسی تعریف می شود ،
  • تعیین پارامترهای ژنتیکی مولکولی با ارزش تشخیصی ، پیش آگهی یا پیش بینی ،
  • تشخیص یکپارچه با در نظر گرفتن 3 سطح تشخیص فوق الذکر.

توجه: کل طبقه بندی WHO از مرکز سیستم عصبی (CNS) تومورها تحت این بیماری نشان داده شده است "تومورهای مغزی".