طبقه بندی بالینی
چهار مرحله مختلف انگشت شست وجود دارد:
- با پارگی الیاف کوچکتر از باند چرخید. یکی هم از تحریف صحبت می کند
- پارگی کامل رباط (پارگی)
- پارگی رباط استخوانی
- دررفتگی (تجمع) در مفصل متاکارپوفالانژیال انگشت شست
عوارض
در مورد a انگشت شست شکل ، بخشی از مانده رباط ممکن است به لبه صفحه تاندون برخورد کند (آپونوروز تاندون عضله adductor pollicis). این به ضایعه استرنر معروف است. در این نوع آسیب ، ترمیم آناتومیک دیگر امکان پذیر نیست زیرا باقی مانده رباط نمی تواند نزدیک شود.
نتیجه آن ایجاد بی ثباتی مزمن است. یک تمایز اساسی بین درمان آسیب های حاد و درمان بی ثباتی مزمن ایجاد شده است. صدمات حاد را می توان بصورت محافظه کارانه یا جراحی درمان کرد.
هیچ ویژگی تشخیصی قابل اعتمادی برای تصمیم گیری در مورد انتخاب گزینه درمانی وجود ندارد. به طور کلی ، باز شدن 35 درجه به عنوان نشانه جراحی برای کمی خمش در نظر گرفته می شود مفاصل. بر اساس تجربه بالینی ، تقریباً هیچ کدام انگشت شست نیاز به درمان جراحی دارد. اگر رویکرد محافظه کارانه انتخاب شود ، انگشت شست در انگشت شست بی حرکت است ساعد بازیگران به مدت 3 هفته.
بعد از 3 هفته ، بسیج دقیق شروع می شود. پس از دو هفته دیگر ، بار به طور پیوسته افزایش می یابد. بعد از 10-12 هفته ، انگشت شست باید بتواند دوباره وزن کامل را تحمل کند.
متناوباً ، آسیب را می توان با a بی حرکت کرد باند نواری یا آتل شست. آتل بند انگشت شست ، روش درمانی مورد علاقه بسیاری از پزشکان است. اگر جراحی نشان داده شود ، بسته به نوع پارگی روش های مختلفی برای انتخاب وجود دارد.
از یک طرف ، می توان انتهای نوار را بخیه زد ، اما درمان با بخیه سیم مخصوص نیز امکان پذیر است. اگر پارگی استخوانی وجود داشته باشد ، با سیم های مخصوص دوباره اصلاح می شود. بعد از عمل شست به مدت 6 هفته بی حرکت است.
بعد از این زمان ، تمرینات فیزیوتراپی برای بازگرداندن عملکرد طبیعی مفصل انجام می شود. در صورت ناپایداری مزمن ، معمولاً عمل لیگامانوپلاستی انجام می شود. تاندون palmaris longus اغلب برای این مورد استفاده می شود. اگر هنوز بی ثباتی در مفصل وجود دارد یا پس از سانحه آرتروز توسعه می یابد (آرتروز در نتیجه یک تصادف) ، مفصل متاکارپوفالانژ انگشت شست سفت می شود ، زیرا ثبات برای عملکرد خوب مفصل بسیار مهم است.
