شب کوری

مترادف به معنای گسترده تر

پزشکی: همرالوپی

تعریف

شب کوری سازگاری آشفته چشم با تاریکی است. برای افراد مبتلا ، فقط رئوس مطالب دیده می شود. انطباق چشم با نور بسیار سریع است ، در حالی که سازگاری با تاریکی زمان بسیار طولانی ، 30 تا 50 دقیقه طول می کشد.

خلاصه

شب کور افرادی هستند که چشم های آنها نمی تواند به خوبی با تاریکی سازگار شود. غالباً چنین شب واقعی کوری، که به ندرت اتفاق می افتد ، مادرزادی است. به دلیل اینکه کمبود ویتامین A، می توان آن را نیز به دست آورد.

در افراد مبتلا ، عملکرد میله ها (سلول های حسی شبکیه که مسئول دید سیاه و سفید هستند) مختل می شوند. بیماران در شب و همچنین در گرگ و میش بسیار کم می بینند. آنها فقط خطوط را تشخیص می دهند. در چشم پزشک (متخصص چشم پزشکی) ، شب کوری توسط وسایل اندازه گیری و شناخته می شود. هیچ درمانی وجود ندارد.

علل

شب کوری می تواند اکتسابی یا در بیشتر موارد مادرزادی باشد. شب کوری اکتسابی به دلیل عملکرد نامناسب سلولهای حسی خاص در است شبکیه چشم. شبکیه چشم انسان از انواع مختلفی از سلول ها تشکیل شده است.

دو تا از آنها میله ها و مخروط ها هستند. وظیفه هر دو تبدیل نور حادثه به سیگنال های الكتریكی و هدایت آنها به مغز. مخروط ها مسئول دید رنگی هستند ، در حالی که میله ها مسئول دید سیاه و سفید هستند ، یعنی نور و تاریکی - به ویژه در شب.

در مورد نابینایان شب ، این میله ها فقط عملکرد ضعیفی دارند و از اینجاست که نابینایی ایجاد می شود. در تاریکی فقط رنگ میله ها در تاریکی کار نمی کنند ("در شب همه گربه ها خاکستری هستند.") اگر این رنگ ها از بین بروند ، بیماران تقریباً نابینا هستند.

شب کوری را نیز می توان به دست آورد که امروزه به ندرت اتفاق می افتد ، زیرا باید یک بیماری کوری وجود داشته باشد کمبود ویتامین A. کمبود ویتامین A می تواند ناشی از مصرف کم یا غیرقابل استفاده بودن باشد. شب کوری همچنین می تواند با بیماری های مختلف زمینه ای رخ دهد.

به عنوان مثال ، تغییرات شبکیه چشم ناشی از پوسیدگی گیرنده ها. در اصطلاح "retinopathia pigmentosa" عمدتا میله ها از بین می روند. بیماران در مراحل اولیه متوجه شب کوری می شوند.

به عنوان یک قاعده ، توانایی دیدن رنگ به ویژه در این بیماران محدود نیست. بیماران همچنین می توانند در نور روز به خوبی ببینند. به محض ضعیف شدن نور و به طور عمده گیرنده های تاریک روشن یا سیاه و سفید باید کار کنند ، بیماری قابل توجه می شود.

شب کوری از این جهت قابل توجه است که چشمان بسیار دشوار است که هنگام غروب و در تاریکی با محیط سازگار شوند. بینایی بیمار بسیار محدود است. با این حال ، قدرت بینایی در نور شدید تحت تأثیر قرار نمی گیرد. در رنگدانه رتینوپاتی ، میله های مسئول دید در شب از بین می روند. در این حالت ، اگر نور خیلی کم باشد ، کوری کامل وجود دارد.