طحال چیست؟
طحال (طحال، لاین) بزرگترین اندام لنفاوی بدن انسان است. یک سوم کل بافت لنفاوی را در خود جای داده است. برخلاف غدد لنفاوی، اما در گردش لنفاوی نقش ندارد، بلکه در گردش خون نقش دارد.
اندام به شکل دانه قهوه تقریباً سیزده سانتی متر طول، هشت سانتی متر عرض و سه تا چهار سانتی متر ارتفاع دارد. وقتی خالی از خون باشد، وزن آن حدود 160 گرم است.
طحال توسط یک کپسول بافت همبند نازک، تنگ و مشبک احاطه شده است. نوارهای بافتی متعددی (ترابکول) از این کپسول به داخل اندام گسترش می یابد. این یک نوار سه بعدی ایجاد می کند که بافت واقعی طحال (پالپ) را احاطه می کند.
پالپ قرمز و سفید
سطح بریده شده طحال تازه یک بافت قرمز تیره گسترده، پالپ قرمز را نشان می دهد. در هم آمیخته با خمیر قرمز، خمیر سفید است. اینها را می توان به صورت لکه های سفید به اندازه سر سوزن که در سراسر پالپ قرمز پراکنده شده اند مشاهده کرد.
پالپ سفید از بافت لنفاوی تشکیل شده است. این در امتداد عروق شریانی گسترش می یابد و به اصطلاح غلاف های لنفاوی اطراف شریانی (PALS) و فولیکول های لنفاوی کروی را تشکیل می دهد. پالپ سفید حدود 15 درصد از کل حجم اندام را تشکیل می دهد.
شریان و ورید طحال
این اندام از طریق شریان طحال (شریان لاینال، شریان طحال) خون تامین می شود. این به رگ های خونی کوچک و کوچک منشعب می شود که خون را از طریق بافت ها حمل می کنند. خون مجدداً از طریق عروق وریدی ظریف به خارج از اندام جریان می یابد که در نهایت با هم متحد می شوند و ورید آستین (ورید طحال) را تشکیل می دهند.
هیلوس طحال آن نقطه ای از اندامی است که شریان لاینال وارد و ورید لاینال خارج می شود.
طحال های فرعی
اکثر مردم فقط یک طحال دارند. از هر پنج نفر یک نفر یک یا حتی بیشتر دارد. به آنها طحال جانبی یا طحال ثانویه می گویند و از اندام اصلی کوچکتر هستند.
اندام حیاتی نیست
چنین عملی ضروری است، به عنوان مثال، اگر عضوی که در حفره شکمی آسیب دیده است پاره شود یا به طور کامل پاره شود (پارگی). از آنجایی که خون به خوبی تامین می شود، این پارگی می تواند منجر به خونریزی و شوک تهدید کننده زندگی شود.
با این حال، برداشتن طحال می تواند یک اشکال داشته باشد: افراد مبتلا اغلب مستعد ابتلا به عفونت ها و مسمومیت خون (سپسیس) هستند و در صورت آلوده شدن به باکتری های خاص، خطر پیشرفت شدید بیماری را افزایش می دهند. بنابراین افراد مبتلا واکسن های پیشگیرانه را علیه استرپتوکوک پنومونیه (عامل ایجاد کننده شایع ذات الریه)، هموفیلوس آنفلوانزا (مسئول بیماری های مختلف) و مننگوکوک (عامل ایجاد کننده مننژیت) دریافت می کنند.
عملکرد طحال چیست؟
در مقاله عملکرد طحال درباره عملکردهای مختلف اندام مانند دفاع ایمنی و ذخیره خون بیشتر بخوانید.
طحال در کجا قرار دارد؟
معده و روده بزرگ در مجاورت آن قرار دارند. هر دو اندام توسط رباط ها به طحال و دیافراگم متصل هستند.
محل دقیق اندام به تنفس، وضعیت بدن، وضعیت پر شدن اندام های مجاور و شکل قفسه سینه بستگی دارد.
طحال چه مشکلاتی می تواند ایجاد کند؟
طحال بیمار اغلب بزرگ می شود (سپلنومگالی) و سپس در زیر قوس دنده ای چپ قابل لمس است (در حالت سالم نمی توان آن را لمس کرد). خود آن و بافت های اطراف ممکن است نسبت به فشار حساس باشند که نشان دهنده یک وضعیت بیماری است.
بیماری های عمده طحال عبارتند از:
- اسپلنومگالی: معمولاً در اثر عفونت یا لوسمی ایجاد می شود. می تواند منجر به هیپو و هیپر طحالی شود.
- احتقان طحال: رکود خون در اندام ناشی از سیروز کبدی یا نارسایی قلب راست.
- التهاب اندام
- Hyposplenia (Hyposplenisums): عملکرد ضعیف اندام؛ بر روی سیستم ایمنی بدن به ویژه در کودکان و نوجوانان تأثیر می گذارد
- آسپلنی: عدم عملکرد اندام - در صورت مادرزادی یا اکتسابی (طحال برداشتن) فقدان عضو یا از دست دادن کامل اندام (در بیماری های مختلف)
- هیپرسپلنیسم: عملکرد بیش از حد اندام: افزایش تجزیه سلول های خونی که معمولاً با طحال و کمبود سلول های خونی در بدن همراه است.
- کیست طحال: کپسول های پر از مایع روی اندام یا داخل اندام
- آبسه طحالی: حفره پر از چرک روی اندام یا داخل آن
- پارگی طحال: پارگی طحال در اثر ضربه‌های بلانت (مانند پس از تصادف). این می تواند منجر به خونریزی شدید در حفره شکمی شود.
