روش کولونوسکوپی

مترادف

کولونوسکوپی ، معاینه روده انگلیسی: کولونوسکوپی

تعریف

A کولونوسکوپی یک روش تشخیصی است که در آن داخل روده بزرگ با آندوسکوپ انعطاف پذیر قابل بررسی است. قبل از پایان کولونوسکوپی، روده بیمار باید تمیز شود تا در طی عمل دید بهینه به معاینه کننده برسد. به همین دلیل ، بیمار باید قبل از a برای داروهای ملین دارو مصرف کند کولونوسکوپی.

یک روز قبل از معاینه ، بیمار معمولاً مجبور است آب با Movicol یا داروهای مشابه محلول در آن بنوشد که دارای اثر ملین است. بعلاوه ، او نباید قبل از پایان معاینه غذا بخورد. کولونوسکوپی بندرت در بخش بیمارستان انجام می شود ، اما بیشتر در بخشهای آندوسکوپی وجود دارد که تقریباً در هر بیمارستان وجود دارد.

بیمار اندکی قبل از عمل در کنار خود قرار گرفته است. علاوه بر این ، یک دسترسی وریدی (لوله قهوه ای) قرار داده می شود که از طریق آن می توان از بیهوشی کوتاه یا در صورت بروز عوارض ، داروی نجات دهنده به طور مستقیم در رگ. پروپوفول معمولاً به عنوان قرص خواب آور در دوزهای پایین در طی کولونوسکوپی استفاده می شود.

سپس بیمار به خواب می رود. یک اکسیمتر پالس متصل به انگشت می تواند برای نظارت بر میزان بیمار استفاده شود قلب میزان و میزان اشباع اکسیژن در طی روش. معاینه کننده ، معمولاً با یک پیش بند پلاستیکی ، کولونوسکوپ قابل انعطاف را به داخل بیمار وارد می کند مقعد پس از معاینه دقیق

با استفاده از دکمه های متصل به دسته ، می توان کولونوسکوپ را از هر جهت در نوک آن چرخاند ، شبیه به مار سر. اندکی پس از قرار دادن کولوسکوپ ، طی کولونوسکوپی هوا به روده وارد می شود. دلیل این امر این است که روده خاصیت تجمع در هنگام خالی شدن دارد ، که باعث می شود دید بسیار ضعیف شود.

با کمک هوا روده باز می شود. برخی از بیمارانی که نمی خواهند بیهوشی کوتاه داشته باشند قبل از عمل ، مصرف هوا را ناخوشایند و دردناک توصیف می کنند. معاینه کننده کولونوسکوپ را ذره ذره جلو می برد.

در ابتدا ، تمرکز بر معاینه روده نیست ، بلکه بر روی مانور دقیق آندوسکوپ از طریق روده است. مهم است که در طول کولونوسکوپی دیواره روده آسیب نبیند. مناطق منبسط شده با افزایش ورودی هوا باز می شوند.

با کمک دوربین و لامپ بسیار قدرتمند ، تصویر فعلی بر روی یک مانیتور در کنار آزمایشگر قرار می گیرد. تحرک در نوک کولونوسکوپ فقط به تغییر تنظیمات دوربین کمک می کند ، با این حال ، مهارت معاینه کننده برای حرکت کولونوسکوپ مورد نیاز است. از خارج ، او می تواند دستگاه معاینه را با حرکات چپ و راست مانور دهد ، به گونه ای که به انتقال از روده کوچک به روده بزرگ

با انجام این کار ، باید مسافت تقریبی را پوشش دهد. 1. 50 متر در شیر به اصطلاح باومن (انتقال از روده کوچک به روده بزرگ) مانور پیشرفت معمولاً کامل می شود.

از این پس کولونوسکوپ به آرامی جمع شده و کولونوسکوپی واقعی آغاز می شود. روده بزرگ دیوارها بررسی می شوند ، قرمزی ، تورم و شواهد ارزیابی می شوند. در مناطق مشهود ، می توان یک سیم را از بیرون به سمت نوک کولونوسکوپ به جلو هدایت کرد.

یک انبر کوچک به نوک سیم متصل است. با استفاده از این انبردست ، معاینه کننده می تواند مناطق مشکوک دیواره روده را درک کرده ، آنها را از بیرون بکشد و به خارج منتقل کند. به نمونه های بافتی نیز گفته می شود بیوپسی، سپس برای ارزیابی پاتولوژیک به بخش آسیب شناسی ارسال می شوند.

علاوه بر تصویر زنده ، امکان عکسبرداری با دوربین نیز وجود دارد. باید از هر منطقه مشکوکی در طی کولونوسکوپی عکسبرداری شود تا بعداً بتواند روش معاینه را بازسازی کند. علاوه بر پنس قابل درج ، می توان حلقه ها را از طریق آندوسکوپ به روده نیز وارد کرد ، به عنوان مثال ، پولیپ ها، که اغلب در دیواره های روده یافت می شود ، می تواند دور آن حلقه شده و برداشته شود. وقتی بازرس دوباره به دهانه روده می رسد ، دستگاه بیرون کشیده و ضد عفونی می شود. بیمار معمولاً مدت کوتاهی در حالت خواب یا گرگ و میش باقی می ماند و دوباره به بخش بازگردانده می شود.