عصب کشی برش است اعصاب یا دستگاه های عصبی به طوری که آنها اطلاعات را به مغز و برعکس ، مغز دیگر نمی تواند از طریق عصب عصب کشی شده اطلاعات را ارسال کند. در اکثر موارد ، این روش برای از بین بردن ناخواسته ، عمدتا مزمن انجام می شود درد. عصب کشی همچنین می تواند یک گزینه درمانی برای فلج اسپاستیک و بیماری های مختلف عصبی باشد.
اشکال و مزایا
"نقاط حمله" مختلفی وجود دارد اعصاب یا می توان دستگاه عصبی را قطع کرد. ریزوتومی: در ریزوتومی ، یکی از ریشه های خلفی ستون فقرات بریده می شود ، یا انتقال آن با کمک دارو قطع می شود. عصب نخاعی بیشتر به عنوان عصبی شناخته شده است که از آن ساخته شده است نخاع الیاف و از ستون فقرات خارج شده و بدن را تأمین می کند اعصاب در نقاط مختلف بسته به ارتفاعی که از ستون فقرات خارج می شود.
این عصب اما از قسمت قدامی و خلفی قبل از اتصال آن تشکیل شده است. قسمت جلویی شامل رشته های عصبی است که از طریق اعصاب نخاعی و شاخه های آنها به عضلات منتقل می شود و مسئول انقباض عضله است. اطلاعات حساس ، که شامل حس لامسه و بیش از هر چیز احساس درد، به منتقل می شود مغز از طریق قسمت عقب عصب نخاعی به منظور پردازش در آنجا.
اگر این قسمت خلفی عصب نخاعی قطع شود ، درد یا حتی فلج اسپاستیک می تواند بهبود یابد. عصب کشی کلیه: عصب کشی کلیه تخریب اعصاب بیش از حد کلیه است. این کار معمولاً توسط اسکلروتراپی انجام می شود.
دلیل این مرحله به طور مداوم است فشار خون بالا، که نمی تواند با مقادیر طبیعی با تنظیم شود رژیم غذایی و ورزش ، و نه با دارو. کلیه ها به طور عمده مسئول آب و نمک ما هستند تعادل و بنابراین برای ما نیز خون فشار. عمل جراحی کوردوتومی: عمل کردوتومی یکی از آخرین اقداماتی است که در درمان درد مزمن مزمن انجام می شود و برای بیمار بسیار استرس زا است.
به خصوص افراد مبتلا به بدخیمی بیماری های تومور و همراه با درد شدید تومور در ناحیه قفسه سینه، شکم یا در ناحیه بازوها و پاها می توانند از این مداخله جراحی جزئی بسیار سود ببرند. رشته قدامی نخاع قطع شده است ، که شناخته شده است برای انتقال اطلاعات درد از بدن به یک مرکز کنترل در مغز. بقیه ی نخاع در طی این عملیات در امان است. رامیکوتومی: رامیکوتومی به ویژه برای بیمارانی که بیش از حد عرق می کنند مفید است. اعصاب مربوطه قطع شده و تعریق کاهش می یابد.
پیاده سازی
در حالی که در گذشته عملیات با کمک چاقوی جراحی انجام می شد ، امروزه از روش های ملایم تری استفاده می شود. اعصاب معمولاً در یک عمل اندوسکوپیک کوچک ، یعنی در معرض دید دوربین ، اسکلروز می شوند. اسکلروتراپی این مزیت را دارد که می توان کار را با دقت میلی متر در کوچکترین فضاها انجام داد و از بافت اطراف و سایر اعصاب اطراف نیز در امان ماند. در برخی موارد ، انسداد انتقال عصب با معرفی دارو نیز ممکن است. بوتاکس اغلب برای این کار استفاده می شود.
