سندرم کالمن: علائم، درمان

بررسی اجمالی

• سندرم کالمن چیست؟ اختلال رشد مادرزادی که منجر به کمبود هورمون های جنسی و در نتیجه عدم بلوغ می شود. علاوه بر این، اکثر بیماران فاقد حس بویایی هستند.
• علل: تغییرات ژنتیکی مادرزادی (جهش).
• عوامل خطر: این بیماری در خانواده ها در حدود 30 درصد از بیماران دیده می شود.
• علائم: عدم رشد بلوغ (توسعه نیافتگی آلت تناسلی، بیضه ها و پروستات، کم موی ناحیه شرمگاهی، زیر بغل و بدن، عدم رشد ریش، عدم اولین قاعدگی)، ناباروری، کمبود میل، حس بویایی وجود ندارد یا به شدت کاهش یافته است. پیامد طولانی مدت: پوکی استخوان.
• تشخیص: علائم فیزیکی مانند عدم ایجاد خصوصیات جنسی ثانویه، آنالیز هورمونی، آزمایش ژنتیک، سونوگرافی، توموگرافی رزونانس مغناطیسی، توموگرافی کامپیوتری، اشعه ایکس.
• درمان: درمان جایگزین با داروهای هورمونی
• پیشگیری: امکان پیشگیری وجود ندارد

سندرم کالمن چیست؟

سندرم کالمن (KS، سندرم بویایی تناسلی، سندرم De-Morsier-Kallmann) یک اختلال رشدی مادرزادی مغز است. باعث می شود که افراد مبتلا هیچ هورمون جنسی تولید نکنند و در نتیجه به بلوغ جنسی نرسند. علاوه بر این، اکثر بیماران KS از آنوسمی رنج می برند، به این معنی که آنها بو را درک نمی کنند.

نام این اختلال از نام روانپزشک آلمانی فرانتس یوزف کالمان گرفته شده است که در سال 1944 آن را به عنوان "هیپوگنادیسم (کمبود هورمون های جنسی) و آنوسمی (فقدان حس بویایی)" توصیف کرد. نام مترادف "سندرم د مورسیه-کالمن" علاوه بر این به ژرژ دو مورسیه متخصص مغز و اعصاب سوئیسی اشاره دارد که همچنین مطالعاتی در مورد سندرم کالمن انجام داده است.

هیپوگنادیسم ثانویه

سندرم کالمن زیرگروه هیپوگنادیسم ثانویه است. این به کمبود هورمون های جنسی ناشی از نقص در مرکز کنترل هورمونی در مغز (غده هیپوفیز) اشاره دارد. غدد جنسی (تخمدان ها، بیضه ها) به طور طبیعی عمل می کنند اما سیگنال های کمی برای تولید هورمون های جنسی دریافت می کنند یا اصلاً سیگنال دریافت نمی کنند. اگر علاوه بر کمبود هورمون، آنوسمی (فقدان حس بویایی) نیز وجود داشته باشد، پزشکان آن را به عنوان سندرم کالمن می نامند.

فرکانس

سندرم کالمن یک بیماری نادر است. مردان بیشتر از زنان مبتلا می شوند: به طور متوسط ​​از هر 10,000 مرد یک نفر و از هر 50,000 زن یک نفر به این بیماری مبتلا می شوند.

نشانه ها

علائم اصلی سندرم کالمن کاهش شدید یا فقدان حس بویایی و عدم رشد بلوغ است. میزان بیان علائم در بیماران مختلف متفاوت است. در صورت عدم درمان، هر دو جنس نابارور باقی می مانند.

علائم در پسران:

• کم یا عدم وجود موهای ناحیه تناسلی، زیر بغل و بدن.
• عدم رشد ریش
• شکستن صدا
• میکروپنیس و بیضه های کوچک: عدم رشد آلت تناسلی و بیضه ها در مردان جوان.
• بیضه های نزول نکرده (اغلب در دوران نوزادی مشهود است)
• رشد بالا: در افراد سالم، صفحات رشد در استخوان های بلند به محض رسیدن به یک سطح هورمون جنسی مشخص بسته می شوند. اگر هورمون ها از دست رفته باشند، افراد مبتلا به طور نامتناسبی رشد می کنند. آنها در مقایسه با والدینشان قد بلندتر و دستها و پاهای بلندتری دارند.

علائم در دختران:

در دختران، علائم معمولاً شدت کمتری دارند. اغلب تنها علامت عدم وجود اولین قاعدگی (آمنوره اولیه) است، به همین دلیل است که بیماری اغلب دیر تشخیص داده می شود. برخلاف پسران، رشد جسمانی علیرغم بیماری تا حد زیادی طبیعی است. به عنوان مثال، سینه ها معمولاً به طور طبیعی رشد می کنند.

علائم در مردان بالغ:

مردان مبتلا به سندرم کالمن معمولاً تراکم استخوان (پوکی استخوان) و توده عضلانی را کاهش می دهند. آنها اغلب به دلیل توزیع چربی زنانه ظاهر خارجی زنانه دارند. آنها اختلال نعوظ دارند و نابارور هستند.

ناهنجاری ها: به ندرت، سایر ناهنجاری های فیزیکی در بیماران KS رخ می دهد. اینها برای مثال اختلالات شنوایی، شکاف لب، فک و کام یا از دست دادن دندان ها هستند. برخی از افراد مبتلا تنها با یک کلیه متولد می شوند. رشد ذهنی معمولاً در KS طبیعی است.

پوکی استخوان: هورمون های جنسی مانند تستوسترون و استروژن نقش مهمی در معدنی شدن استخوان دارند. اگر هورمون ها از دست رفته باشند، استخوان ها به اندازه افراد سالم پایدار نیستند - خطر شکستگی استخوان افزایش می یابد.

علت و عوامل خطر

علت سندرم کالمن تغییر ژن (جهش) مادرزادی است. معمولاً خود به خود ایجاد می شود، اما در حدود 30 درصد موارد توسط یک یا هر دو والدین به فرزندان منتقل می شود.

تغییر ژن قبلاً در طول رشد جنینی در رحم تأثیر دارد: سلول‌های حس بویایی و آنهایی که مسئول کنترل غدد جنسی (تخمدان‌ها، بیضه‌ها) هستند از سلول‌های پیش‌ساز مشترک به وجود می‌آیند.

در سندرم کالمن، رشد این سلول های پیش ساز به دلیل تغییر ژن مختل می شود. در نتیجه، سلول های مسئول کنترل سطح بالاتر تولید هورمون جنسی و سلول های بویایی به اندازه کافی رشد نمی کنند. افراد مبتلا رشد بلوغ را تجربه نمی کنند و بوها را درک نمی کنند.

هورمونهای جنسی

LH و FSH روی غدد جنسی (تخمدان ها، بیضه ها)، که در نهایت هورمون های جنسی را تولید می کنند، عمل می کنند. در مردان، هورمون تستوسترون باعث تشکیل اسپرم می شود.

در دوران بلوغ، تولید هورمون های جنسی آغاز می شود و با آن بلوغ جنسی آغاز می شود. اگر مانند سندرم کالمن، GnRH کم باشد یا اصلا وجود نداشته باشد، هورمون های جنسی بسیار کم یا اصلا تولید نمی شود و بلوغ رشد نمی کند. در صورت عدم درمان، افراد مبتلا بلوغ جنسی را تجربه نمی کنند و نابارور می مانند.

عوامل خطر

در بیشتر موارد، تغییر ژن به صورت خود به خود رخ می دهد. مشخص نیست که چگونه این اتفاق می افتد. در حدود 30 درصد از همه موارد، این بیماری در خانواده ها رخ می دهد: افراد مبتلا جهش را از یک یا هر دو والدین به ارث برده اند.

تاکنون چندین جهش توصیف شده است که باعث ایجاد سندرم کالمن می شود. این جهش ها شامل جهش های KAL1، FGFR1، FGF8، CHD7، SOX10، PROKR2 و PROK2 است.

معاینه و تشخیص

در برخی موارد، این وضعیت از قبل در نوزادان آشکار است: پسران مبتلا ممکن است بیضه های نزول نکرده (کریپتورکیدیسم) و/یا آلت تناسلی بسیار کوچک (میکروپنیس) داشته باشند.

اولین فردی که در صورت وجود علائم سندرم KS با او تماس می گیرد، متخصص اطفال و در صورت بی فرزندی غیر ارادی، متخصص زنان یا متخصص اورولوژیست.

پزشک معاینات زیر را انجام می دهد:

سابقه خانوادگی: در صورت مشکوک بودن به سندرم کالمن، پزشک بررسی می کند که آیا موارد KS در خانواده شناخته شده است یا خیر.

معاینه فیزیکی: ویژگی های جنسی ثانویه توسعه نیافته، مانند آلت تناسلی که برای سن بیمار بسیار کوچک است یا عدم وجود اولین دوره قاعدگی، اولین نشانه های سندرم KS را به پزشک نشان می دهد. او همچنین به اندازه بدن، زیر بغل، سینه و موهای ناحیه تناسلی توجه می کند و رشد ریش را ارزیابی می کند.

تست بویایی: این تست از حدود سن پنج سالگی در دسترس است. پزشک از مواد خوشبو کننده خالص مانند وانیلین استفاده می کند تا بررسی کند که آیا بیمار می تواند بو را تشخیص دهد یا خیر.

آزمایش خون: پزشک با آزمایش خون، سطح هورمون تغییر یافته را تشخیص می دهد. به طور معمول، سطوح GnRH، LH و FSH کاهش یافته یا در سطوح پایین نرمال است. سطح هورمون های جنسی در پسران و دختران نوجوان در سطح قبل از بلوغ است.

توموگرافی کامپیوتری (CT) یا تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI): با این روش های معاینه، پزشک بررسی می کند که آیا مرکز بویایی در مغز (bulbus olfactorius) ایجاد شده است یا خیر.

معاینه دست با اشعه ایکس: با کمک معاینه اشعه ایکس دست، پزشک تعیین می کند که آیا صفحات رشد قبلا بسته شده اند و بنابراین رشد بدن کامل شده است.

اسپرمیوگرام: در اینجا پزشک بررسی می کند که آیا اسپرم در انزال وجود دارد یا خیر.

آزمایش ژنتیک: آزمایش ژنتیک برای تعیین جهش دقیقی که باعث بیماری می شود استفاده می شود.

سندرم کالمن چگونه درمان می شود؟

سندرم کالمن به راحتی قابل درمان است. افراد مبتلا تحت درمان جایگزینی با هورمون های جنسی قرار می گیرند. اگر این بیماری قبل از بلوغ تشخیص داده شود و درمان شود، افراد مبتلا معمولاً زندگی نامحدودی دارند. این شامل رشد منظم بلوغ و یک زندگی جنسی طبیعی است.

تجویز هورمون های جنسی: مردان تستوسترون و زنان استروژن و پروژسترون دریافت می کنند. آماده‌سازی‌های هورمونی به‌صورت تزریقی، ژل‌ها یا چسب‌ها در دسترس هستند. هورمون درمانی معمولا در مردان تا پایان عمر و در زنان تا زمان یائسگی ادامه می یابد.

تجویز هورمون های جنسی در میل به بچه دار شدن: برای اینکه اسپرم تشکیل شود، بدن به GnRH نیاز دارد. به همین دلیل، به مردانی که می خواهند فرزندی داشته باشند، به جای تستوسترون، هورمون GnRH داده می شود. 18 تا 24 ماه طول می کشد تا تولید اسپرم شروع شود. در حدود 80 درصد موارد، مردان متعاقباً بارور می شوند. مردانی که بیضه های نزول نکرده دارند پیش آگهی تا حدودی کمتر مطلوب است.

درمان پوکی استخوان: بیماران با کاهش تراکم استخوان کلسیم و ویتامین D دریافت می کنند، علاوه بر این ورزش و ورزش برای تقویت استخوان ها توصیه می شود.

آنوسمی: در حال حاضر هیچ درمانی برای بازگرداندن حس بویایی وجود ندارد.

روان درمانی: برای برخی از بیماران KS این بیماری به معنای بار روانی سنگین است. در اینجا روان درمانگر فرد مناسب تماس است.

سیر بیماری و پیش آگهی

سیر سندرم کالمن از بیمار به بیمار دیگر متفاوت است. علائم از بیمار به بیمار دیگر متفاوت است. بنابراین، ممکن است این بیماری در دوران نوزادی قابل توجه باشد، در نوجوانی تشخیص داده شود، یا کمبود هورمون تنها در بزرگسالی ظاهر شود.

اگر KS تا بعد از 16 سالگی تشخیص داده نشود و درمان نشود، ممکن است قد بلند قبلاً ایجاد شده باشد. این تغییر حتی با دارو هم قابل برگشت نیست.

پیشگیری

از آنجایی که این یک بیماری ژنتیکی است، امکان پیشگیری وجود ندارد.