در صورت ناامید کننده ، محافظه کار درمان تلاش برای رادیکالیس epicondylopathia humeri حداقل 6 ماه با شکایت مداوم ، یک گزینه درمانی جراحی را می توان در مورد ارتباط ساختاری- مورفولوژیکی و بالینی [دستورالعمل S2k] مورد بحث قرار داد.
آرتروسکوپی (از طریق آرتروسکوپی) و روشهای باز به طور متوسط بالاتر است درد کاهش (VAS / NRS) و نمرات عملکردی بهتر (DASH) نسبت به روشهای جلدی در موارد مزمن [دستورالعمل S2k].
روشهای جراحی
اولین سفارش برای دوره مزمن یا پارگی تاندون:
- جراحی هوهمان (عمل هوهمان) - رهاسازی هلالی شکل (اکستنسرها) ، از جمله بافت تحلیل برنده از اپی کوندیل humeri radialis ؛ تاندون به صورت عرضی بریده می شود (بریده می شود).
- عمل با توجه به ویلهلم (عمل ویلهلم) - عصب کشی ساختارهای عصبی (قطع کامل یا جزئی مسیرهای عصبی) در اپی کوندیل humeri radialis و آزاد سازی عضله سوپیناتور از extensor carpi radialis brevis (ECRB) ؛ در این فرآیند ، منطقه دردناک عصب کشی می شود (عمل ویلهلم اغلب با عملیات هوهمان ترکیب می شود)
- عملیات مطابق با گلدی (عملیات گلدی) - عملیات مشابه عملیات هوهمان است. در این حالت ، تاندون به صورت طولی بریده می شود
عوارض احتمالی
- ناراحتی مداوم (مداوم)
- آسیب یاتروژنیک (ناشی از پزشک) به دیواره خارجی جانبی با بی ثباتی بعدی
- میزان عفونت زخم (در روشهای باز کمتر از روشهای آرتروسکوپی).
