درمان
اگر بیماری زمینه ای وجود دارد (به صورت علامتی) ، ابتدا باید آن را درمان کرد. بسته به علت ، اقدامات خاص (اضافی) منحصر به فرد توصیه می شود. مطالعات در مورد اثربخشی درمان دارویی در مورد شکایات مختلف هنوز از نظر علمی تکمیل نشده است. در یک مطالعه ، موفقیت در درمان آتاکسی (به عنوان مثال عدم امنیت راه رفتن) با Riluzol® مشاهده شد.
با این حال ، از آنجا که تعداد شرکت کنندگان در این مطالعه اندک بود ، باید به بررسی انتقادی پرداخته و با مطالعات بیشتر گسترش یابد. برای درمان لرزش در حرکات هدفمند ، به عنوان مثال ، پروپانولول ، کاربامازپین، توپیرامات و کلونازپام استفاده شد. با این حال ، در برخی موارد ، بدتر شدن علائم می تواند مشاهده شود.
در اختلالات حرکت چشم ، درمان چشم لرزش از درمان دید دوگانه متمایز می شود. برای لرزش چشم ، درمان با باکلوفن ، گاباپنتین و 3,4،XNUMX-diaminopyridine طبق دستورالعمل توصیه می شود. منشوری عینک گاهی اوقات پشتیبانی از دید دوگانه را فراهم می کند.
برخی از بیماران از آموزش هدفمند عضلات چشم نیز بهره مند می شوند. بسته به علائم همراه دیگر ، دستورالعمل ها داروهای مختلفی را برای کاهش علائم توصیه می کنند. در اینجا ، عوارض جانبی باید در نظر گرفته شود و به دنبال یک درمان جداگانه با کمک یک متخصص باشد. به منظور حفظ استقلال و مشارکت در زندگی روزمره ، هدف قرار گرفته است ارگوتراپی، فیزیوتراپی و گفتاردرمانی توصیه می شوند محتویات روشهای درمانی باید براساس شکایات ، منابع و اهداف شخص مورد نظر باشد و همچنین با مشاوره با بستگان و ایدز.
امید به زندگی چقدر است؟
از آنجا که دلیل یک آتروفی مخچه همیشه یکسان نیست ، در مورد امید به زندگی چیزی نمی توان گفت. باید تک تک علل را جداگانه بررسی کرد. به طور کلی ، می توان گفت که امید به زندگی برای علت علامتی توسط بیماری زمینه ای واقعی تعیین می شود.
این موارد شامل ، برای مثال ، علامت پارانئوپلاستیک در مورد کارسینوم برونشیمی سلول کوچک با میزان بقای 5 ساله تقریباً. 15٪ یا در مورد سرطان تخمدان با نرخ بقا 5 ساله تقریبا. 40٪
اعتیاد به نوشیدن الکل نیز تحت این نقطه قرار می گیرد. مطالعات نشان داده است که افراد الکلی حدود 20 سال کوتاهتر عمر می کنند. در مورد دلایل وراثتی ، یعنی علل وراثتی ، هیچ توضیحی در مورد امید به زندگی نمی توان داد ، زیرا هیچ تمایل روشنی حتی در زیرگروه های آتروفی مخچه ارثی یافت نمی شود.
با این حال ، می توان اظهارات کلی در مورد کیفیت زندگی ارائه داد. آتروفی مخچه معمولاً یک بیماری آهسته و رو به وخامت دارد. فرم ارثی فقط به صورت علامتی قابل درمان است.
بسیاری از بخشهای تخصصی مختلف وجود دارد ، مانند گفتاردرمانی, ارگوتراپی و فیزیوتراپی ، که می تواند کمک کند. به این ترتیب امید می رود که پیشرفت بیماری به تأخیر بیفتد. به دلیل ناامنی در راه رفتن ، پس از سالها اغلب به صندلی چرخدار نیاز است ، اما این از بیمار به بیمار دیگر متفاوت است. به طور خاص شکل علامت دار این بیماری این است که اگر سم (مثلاً الکل) ممتنع باشد ، دیگر از بین رفتن مغز بافت.
