همانند همه آندوسکوپی ها ، هدف از لارنگوسکوپی تجسم است اعضای داخلی، مانند حنجره، به منظور معاینه. به خصوص در مورد حنجره، از آینه کاری نمی توان صرف نظر کرد ، زیرا روشهای جایگزین مانند اشعه ایکس نمی توانند حنجره را به روشی که برای تشخیص بیماریهای مخاط حنجره
لارنگوسکوپی چیست؟
لارنگوسکوپی شامل مشاهده قسمت داخلی فرد است حنجره از طریق یک روش آندوسکوپی لارنگوسکوپی شامل نگاه به داخل حنجره فرد است. دلایل ضروری بودن این امر ممکن است متفاوت باشد. از آنجا که بدون درد است و معمولاً عوارض جانبی ندارد ، حتی اولین علائم بیماری حنجره می تواند دلیل بررسی دقیق تر آن در حین لارنگوسکوپی باشد. مداوم خشونت که بعد از چند روز به خودی خود فروکش نمی کند می تواند یکی از این دلایل باشد. در مورد درد در گلو و حلق ، که اغلب با نفوذ همراه است بوی بد دهان و علامت مطمئنی در نظر گرفته می شود که التهاب از حنجره می تواند وجود داشته باشد.
عملکرد ، اثر و اهداف
سرانجام ، از لارنگوسکوپی برای تشخیص تشکیل تومورها در مراحل اولیه استفاده می شود تا اقدامات مقابله ای مانند برداشتن جراحی در اسرع وقت آغاز شود. به ویژه به افراد سیگاری توصیه می شود که مرتباً از گوش خود بازدید کنند ، بینی، و پزشک گلو (گوش و حلق و بینی) برای معاینه پیشگیرانه ، به منظور انجام لارنگوسکوپی توسط وی. دلیل این توصیه افزایش خطر ابتلا به تومور حنجره در افراد سیگاری است. بنابراین ، معاینات پیشگیرانه در این مورد فوریت بیشتری دارند. همانطور که قبلاً ذکر شد ، لارنگوسکوپی توسط پزشک گوش و حلق و بینی انجام می شود ، زیرا وی بعنوان بخشی از آموزش عملی خود در آن تخصص دارد. یک تمایز پزشکی بین لارنگوسکوپی مستقیم و غیر مستقیم انجام می شود. حنجره غیرمستقیم ، که توسط پزشکان گوش و حلق و بینی بسیار بیشتر از حنجره مستقیم انجام می شود ، در درجه اول برای بررسی بخشهای جلویی حنجره استفاده می شود. برای انجام این کار ، پزشک موارد بیمار را نگه می دارد زبان با یک دست و از دست دیگر خود برای کار اصطلاحاً لارنگوسکوپ استفاده می کند. این ابزار پزشکی یک آینه گرد کوچک است که به انتهای بالایی یک سنجاق فلزی متصل شده است. این به پزشک اجازه می دهد حنجره را حتی در مکان هایی که به دلیل زاویه نمی تواند نگاه کند ، معاینه کند. لارنگوسکوپی غیرمستقیم نیازی به آماده سازی بیمار ندارد. در مقایسه با لارنگوسکوپی مستقیم مشکل تر است. اول از همه ، بیمار نباید هوشیار باشد. این به این معنی است که قبل از شروع معاینه ، بیهوشی تجویز می شود. سپس بیمار سر کمی عقب کج شده است. برای جلوگیری از آسیب دیدن دندان ها توسط دستگاه های فلزی در حین معاینه ، به بیمار a داده می شود دهان نگهبان. سپس یک لوله فلزی توخالی از طریق لوله بیمار وارد می شود دهان به بالا ورود حنجره و در آنجا ثابت شده است. از طریق این لوله ، پزشک سپس آندوسکوپ خود را وارد می کند. یک "ابزار لوله مانند" با دوربینی در انتهای فوقانی نصب شده است که به پزشک اجازه می دهد حنجره را روی مانیتور بررسی کند. اگر او مناطق مشکوکی را کشف کند که از حالت طبیعی خارج می شوند مخاط، پزشک می تواند با استفاده از آندوسکوپ خود نمونه های بافتی را در حالی که لارنگوسکوپی مستقیم در حال انجام است ، بگیرد و بعداً آنها را برای بررسی بافت شناسی ، یعنی تجزیه و تحلیل ریز بافت نمونه مخاط ، به آزمایشگاه بفرستد. لارنگوسکوپی مستقیم ، بسته به مورد ، بین 15 تا 30 دقیقه طول می کشد.
خطرات ، عوارض جانبی و خطرات
معمولاً خطری در ارتباط با لارنگوسکوپی مستقیم یا غیرمستقیم وجود ندارد. فقط شرایطی که پزشک در حین ارزیابی به طور تصادفی به حنجره آسیب می رساند می تواند به عنوان یک خطر احتمالی زیر سوال برود ، گرچه این تقریباً نادرترین استثنا است. نیروهای بیشتری لازم است تا به حنجره و تارهای صوتی آن آسیب برسانند ، که می تواند عمدی باشد تا تصادفی. در مورد لارنگوسکوپی مستقیم ، عوارض جانبی احتمالی نیز به صورت حساسیت به ماده بیهوشی تجویز شده وجود دارد.
