تورم بعد از عمل اپی کوکتومی

آپپیکتومی یکی از آخرین تلاش ها برای نجات دندان است ، اما حتی بعد از عمل ، تورم غیر طبیعی نیست. مطالعات نشان داده است که عمل اپی کوکتومی بعد از 80 سال 5٪ شانس موفقیت دارد. اما علل علائمی که می توانند بعد از عمل ظاهر شوند چیست و واکنش آن تا چه اندازه برجسته است؟ آیا این بدان معناست که این عمل با شکست روبرو شده است و دندان دیگر ارزش نگهداری ندارد ، یا اینکه آپیکوکتومی یک روش درمانی پایدار و خوب است که به دندان آسیب دیده پیش بینی خوبی می کند؟

دلایل تورم بعد از عمل اپی کوکتومی

پس از تورم عمل اپی کوکتومی می تواند دلایل مختلفی داشته باشد. بسته شدن زخم بعد از عمل معمولاً منجر به تورم ناحیه تحت درمان می شود. این تورم ناشی از این واقعیت است که برای رسیدن به راس ریشه ، باید لثه را با چاقوی جراحی باز کرده و از استخوان جدا کرد.

در نتیجه ، لایه های بافت آسیب دیده و پس از بخیه زدن می توانند متورم شوند ، زیرا بهبود می یابند. این تورم یک کشش کوچک است که به سرعت از بین می رود. بنابراین ، این بخشی از روند بهبودی است و نشانه یک روش ناموفق نیست.

اگر تورم شدیدی وجود داشته باشد که علائمی از گسترش را نشان دهد ، عفونت لبه های زخم اغلب علت آن است. این عفونت در حال حاضر می تواند ناشی از باکتری in بزاق. باکتری در لبه های زخم قرار بگیرید و اگر سیستم ایمنی بدن قادر به مبارزه با آنها نیست ، آنها التهاب موضعی را تحریک می کنند.

علاوه بر این ، ممکن است اینگونه باشد که در طی عمل آپیکوکتومی ، تمام عوامل بیماری زای زیر نوک ریشه برداشته نشده و ضد عفونی کامل از کار بیفتد. سپس آپیکال اصلی پریودنتیت، التهاب موضعی زیر نوک ریشه ، دوباره تشکیل شده و می تواند گسترش یابد. علاوه بر این ، یک کیست از این امر ایجاد می شود که باعث ناراحتی شدید می شود.

تشخیص تورم بعد از عمل اپی کوکتومی

تشخیص تورم پس از عمل اپی کوکتومی لزوماً به معنای برداشتن دندان نیست. اگر نه همه باکتری در زیر برداشتن نوک ریشه برداشته شده است ، می توان آپیکوکتومی را برای مبارزه با عفونت تکرار کرد. با این حال ، معمولاً به بدن زمان مشخصی برای بازسازی داده می شود و این احتمال وجود دارد که التهاب دوباره فروکش کند.

دولت از آنتی بیوتیک ها همچنین می تواند مفید باشد. در عمل دوم ، نوک ریشه غالباً از پایین بسته می شود (رتروگراد) (این عمل در عمل اول نیز انجام می شود) تا اطمینان حاصل شود از عقیم بودن. اگر این تلاش نیز به نتیجه نرسد و تورم عقب نماند اما گسترش یابد ، در نهایت می توان دندان آسیب دیده را برای جلوگیری از عفونت برداشت. اگر هیچ روش درمانی دیگری مثر نباشد ، برداشتن دندان آخرین چاره است.