در حالی که به سمت راست خوابیده اید ، قلب لغزش می کند
اگر اختلالات ریتم عمدتاً هنگام خوابیدن در سمت راست درک شود ، این تقریباً همان علت را دارد که در سمت چپ دراز می کشد. باز هم ، این مهم است که اکستراسیستول ها در حالت استراحت ، زمانی که نبض آهسته است ، بیشتر قابل توجه باشد و ما بیشتر از زمانی که حواس پرتی و مشغله داریم به آنها توجه کنیم. هنگام دراز کشیدن ، قلب پر از خون بیشتر به این دلیل که جریان بازگشت وریدی به قلب آسان تر از زمانی است که خون باید در برابر جاذبه مکیده شود.
ضربان قلب و در نتیجه ، اکستراسیستول ها قوی تر و در نتیجه راحت تر درک می شوند. از آنجا که قلب برای همه به طور یکسان در قفسه سینه دراز نمی کشد ، ممکن است هنگام خوابیدن در سمت راست ، قلب به شدت به دیواره قفسه سینه فشرده شود تا زمانی که در سمت چپ دراز بکشد. از آنجایی که قفسه سینه بسیار خوب عصب دهی می شود ، برون سستول ها به طور خاص یا منحصراً در این موقعیت و نه در هیچ جای دیگر درک می شوند.
هنگام خوابیدن به پهلوی چپ و نشستن ، قلب دچار لغزش می شود
در اینجا نیز ، اکستراسیستول ها بیشتر در حالت استراحت فیزیکی و با نبض آهسته قابل توجه هستند و توجه بیشتری به آنها می شود ، به ویژه اگر اختلالات ریتم بیشتر رخ دهد و افراد آسیب دیده به آنها حساس شوند. اگر فقط منتظر لغزش قلب هستید ، هر قطره یا دوبار ضربان قلب متوجه می شود. در حالت نشسته ، به ویژه هنگام خم شدن به جلو ، قلب به سمت قلب فشار می آید قفسه سینه دیواره (دیواره قفسه سینه). زیرا قفسه سینه به خوبی از طریق آن عبور می کند اعصاب، ما ضربان قلب را احساس می کنیم و قلب به طور واضح دچار لرزش می شود یا فقط در هنگام وقوع آنها را درک می کنیم.
هنگام خوابیدن لکنت قلب بهتر می شود
لکنت قلب به عنوان علامت آریتمی قلبی می تواند هنگام دراز کشیدن و در نتیجه در حالت استراحت فیزیکی بهبود یابد یا صاف شود ، که می تواند دلایل مختلفی داشته باشد. اگر بدن در حالت خوابیده قرار بگیرد ، چه در طول روز روی مبل راحت باشد یا عصر یا شب هنگام بخوابد ، گردش خون آرام می شود و تمدد اعصاب افزایش. نه تنها برای بدن ، بلکه برای روح و روان.
استرس به عنوان عامل اصلی خطر برای آریتمی قلبی و لغزش قلب (به طور موقت) کاهش می یابد ، که مطمئناً می تواند منجر به لغزش بهتر قلب شود. جنبه دیگر این است که در حالت دروغ بیشتر است خون در گردش مستقیم بدن نسبت به هنگام نشستن ، ایستادن یا راه رفتن در دسترس است. در حالت ایستاده ، درصد معینی از خون در وریدهای محیطی فرو می رود ، یعنی همانطور که اغلب در زبان محلی گفته می شود: "خون در پاها فرو می رود".
سپس این خون در گردش مستقیم "ناپدید می شود" ، که قلب سعی می کند با تپش سریعتر آن را جبران کند. این کار اضافی قلب می تواند به نوبه خود باعث لغزش قلب شود. حالت خوابیده گردش خون را تثبیت می کند ، خون بیشتری در گردش است ، ضربان قلب کندتر شده و لغزش می تواند بهبود یابد.
