DCIS: تشخیص، خطر، درمان

بررسی اجمالی

دوره و پیش آگهی: اساساً شرایطی بی ضرر، اما ممکن است پیش سرطانی باشد.
علائم: معمولاً هیچ علامتی ندارد
علل و عوامل خطر: تا به امروز شناخته نشده است
تشخیص: ماموگرافی، بیوپسی
درمان: جراحی، پرتودرمانی، در صورت لزوم درمان ضد هورمونی
پیشگیری: با قطعیت امکان پذیر نیست

DCIS چیست؟

در DCIS (کارسینوم مجرای درجا)، سلول های اپیتلیال پوشاننده مجاری شیر پستان به طور غیر طبیعی تغییر می کنند. با این حال، این سلول ها فقط در مجاری شیر (مجرایی) پخش می شوند، بنابراین "در محل" (در محل) باقی می مانند. یعنی (هنوز) به بافت سینه اطراف حمله نمی کنند.

آیا DCIS خطرناک است؟

DCIS به خودی خود خطرناک نیست - اما ممکن است در آینده چنین شود. این به این دلیل است که در 30 تا 50 درصد موارد، DCIS به یک سرطان سینه مهاجم (که قبلاً: مجرای مهاجم نامیده می شد) تبدیل می شود، یعنی نوعی سرطان سینه. بنابراین DCIS نشان دهنده مرحله پیش سرطانی سرطان سینه است.

DCIS چگونه خود را نشان می دهد؟

DCIS فقط در موارد بسیار نادر علائمی مانند درد یا ترشح از پستان ایجاد می کند. در اکثر زنان، این یک یافته اتفاقی است.

علل DCIS چیست؟

اینکه چرا این وضعیت پیش سرطانی احتمالی رخ می دهد هنوز از نظر علمی روشن نشده است.

در مقاله سرطان سینه می توانید در مورد علل و عوامل خطر سرطان سینه بیشتر بخوانید.

DCIS چگونه شناسایی می شود؟

DCIS معمولاً در یک مکان در مجاری شیر رشد می کند، اما نه همیشه به طور منظم: گاهی اوقات از بخش های کوتاه می گذرد و در جاهای دیگر در مجاری شیر به رشد خود ادامه می دهد.

کارسینوم مجرای درجا به ندرت یک توده تشکیل می دهد و بنابراین معمولاً با لمس پستان قابل تشخیص نیست.

از سوی دیگر، بسیاری از بیماران DCIS به اصطلاح میکروکلسیفیکاسیون در پستان ایجاد می کنند، یعنی رسوبات کوچک کلسیم. این موارد را می توان به راحتی در ماموگرافی تشخیص داد.

برای روشن شدن اینکه آیا تغییر بافت DCIS است یا سرطان پستان، پزشک نمونه بافتی (بیوپسی) می گیرد و آن را از نظر بافت شناسی در آزمایشگاه بررسی می کند.

DCIS چگونه درمان می شود؟

خطر ابتلا به سرطان سینه از DCIS بسیار زیاد است. بنابراین، متخصصان توصیه می‌کنند همیشه درمان کارسینوم مجاری در محل انجام شود تا در سمت امن باشد.

عمل جراحي

در یک عمل جراحی، پزشک ناحیه بافت آسیب دیده سینه را برمی دارد. در این فرآیند، او همچنین یک درز حاشیه ای از بافت سالم را برش می دهد. اگر متعاقباً تشعشع شود، عرض آن حداقل دو میلی متر است. این برای اطمینان از حذف تمام سلول های تغییر یافته است.

اگر تابش را نمی‌خواهید، پزشکان در صورت امکان، کارسینوم مجرای را در محل با حاشیه ایمنی بیشتری قطع می‌کنند.

در صورت امکان، پزشک جراحی را به روشی برای حفظ پستان انجام می دهد، یعنی بافت سالم سینه حفظ می شود. با این حال، در برخی موارد، قطع پستان (ماستکتومی) ضروری است، برای مثال اگر سلول‌های تغییر یافته پاتولوژیک بیش از حد گسترش یافته باشند.

برخلاف سرطان سینه، سلول های تغییر یافته یک DCIS (هنوز) از طریق مسیر لنفاوی به غدد لنفاوی مجاور (یا بیشتر) گسترش نمی یابند. بنابراین، غدد لنفاوی معمولاً در طی جراحی DCIS نیازی به برداشتن ندارند.

مدت زمان بیمار شدن بیماران پس از جراحی DCIS و چگونگی زندگی پس از DCIS بلافاصله پس از آن، در افراد مختلف متفاوت است. اگر مطمئن نیستید از پزشک خود بپرسید.

تابش

پزشکان معمولاً پس از جراحی رادیوتراپی کل پستان را توصیه می کنند. این امر خطر عود سرطان را در آینده کاهش می دهد.

این پرتودرمانی پس از عمل (کمکی) برای مثال در بیماران نسبتاً جوان مفید است، یا اگر پزشک سلول‌های پاتولوژیک تغییر یافته را در لبه‌های بافت برداشته شده پیدا کند. در چنین مواردی، پزشک مطمئن می شود که فواید پرتو بیشتر از خطرات و عوارض جانبی مرتبط است.

ضد هورمون درمانی

اگر سلول‌های DCIS گیرنده‌های زیادی برای استروژن داشته باشند، پزشک ممکن است پس از جراحی حفظ پستان، تاموکسیفن را نیز تجویز کند. ماده فعال اثر استروژن در بافت پستان و در نتیجه رشد سلول های تغییر یافته را مسدود می کند.

با توجه به دانش فعلی، اثر این درمان کمکی (بعد از جراحی) ضد هورمونی احتمالا کمتر از پرتودرمانی کمکی پستان است.