امکانات عیب شناسی
برای تشخیص واضح a ترومبوز در چشم ، چشم پزشک معمولاً انعکاس شبکیه را انجام می دهد (که به آن چشم بینی نیز گفته می شود). برای این منظور ، چشم پزشک به چشم آسیب دیده نوری می تاباند و بنابراین می تواند تغییرات در شبکیه چشم را تشخیص دهد. مشخصه اصلی ترومبوز در چشم خونریزی رگه ای یا نقطه ای در مناطق مختلف شبکیه دیده می شود.
درمان / درمان
در شرایطی که ترومبوز در چشم ، اولین قدم درمان آن است خوندرمان نازک (همچنین به عنوان همودیلوشن شناخته می شود). این امر به ویژه اگر در عرض چند ساعت پس از رویداد شروع شود بسیار مثر است. این روش درمانی برای بهبود خون تأمین شبکیه در طولانی مدت ، در نتیجه کاهش یا حتی از بین رفتن بصری ناشی از آن به طور کامل از بین می رود.
درمان با خون- داروهای نازک باید حدود چهار تا پنج هفته طول بکشد. علاوه بر این ، درمان با VEGF آنتی بادی (مانند رانیبیزوماب) قابل تصور است. VEGF (فاکتور رشد اندوتلیال عروقی) یک ماده پیام رسان است که برای تشکیل و رشد ماده جدید ایجاد می شود عروق.
درمان با آنتی بادی بنابراین در برابر VEGF به منظور جلوگیری از اثر این ماده پیام رسان و در نتیجه خنثی کردن تکثیر عروق در شبکیه چشم این دارو باید از طریق تزریق به چشم تجویز شود. داروی دیگری برای درمان چشم رگ ترومبوز یک ایمپلنت است که باید در چشم آزاد شود ، در آنجا آزاد می شود کورتیزون به طور مداوم در طول چندین ماه
این هدف برای سرکوب التهاب شبکیه است و تأثیر مثبتی بر روند بهبودی دارد. اگر رشد عروقی از قبل وجود داشته باشد ، می توان آنها را با انعقاد لیزر از بین برد ، بنابراین از خونریزی جدید در شبکیه چشم با عوارض بعدی جلوگیری می کند. در نهایت ، یک روش جراحی برای درمان چشم نیز وجود دارد رگ ترومبوز این روش اپتیکونوروتومی شعاعی (RON) است که در آن برش های کوچکی در ناحیه محل ایجاد می شود عصب باصره سر برای بهبود خون رسانی به شبکیه چشم در طولانی مدت.
با این حال ، این عمل نسبتاً پیچیده است و فقط برای انسداد قسمت مرکزی مناسب است رگ. احتمالاً متداول ترین دارویی است که برای درمان آن استفاده می شود ترومبوز در چشم داروهایی برای رقیق شدن خون هستند (همچنین: همودیلوشن). هدف اصلی این مواد حل شدن ترومبوس تشکیل شده و در نتیجه جریان خون در شبکیه چشم است.
همچنین دو روش درمانی دارویی وجود دارد که به دلیل خاصیت حلالیت ، دارو باید در چشم تزریق شود. اولا ، ترومبوز در چشم می تواند علاوه بر این با درمان شود آنتی بادی. اینها علیه VEGF (فاکتور رشد اندوتلیال عروقی) هدایت می شوند.
این یک ماده پیام رسان است که برای تشکیل ماده جدید بسیار مهم است عروق. تجویز این دارو برای مقابله با تکثیر تصادفی عروق جدید در شبکیه در نظر گرفته شده است ، زیرا این امر می تواند با اختلال بینایی دائمی همراه باشد. دومین دارویی که با تزریق تجویز می شود ، ایمپلنت است که در چشم باقی مانده و به طور مداوم آزاد می شود کورتیزون در طول چندین ماه
این یک واکنش التهابی را خنثی می کند و بنابراین روند بهبودی شبکیه آسیب دیده را پشتیبانی می کند. داروهایی که باید به چشم تزریق شوند معمولاً خاصیت حلالیت دارند که این امر را ضروری می کند. این تزریق به بدن زجاجیه است (همچنین: تزریق داخل رحمی).
این روش معمولاً به صورت سرپایی انجام می شود و می تواند هم در بیمارستان و هم در اقدامات تخصصی چشم پزشکی انجام شود. چشم ابتدا با کمک قطره گشاد می شود تا حساسیت کمتری به نور و خیرگی داشته باشد. در این حالت ، شاگرد دیگر نمی تواند به خوبی منقبض شود و به پزشک اجازه می دهد تا بهتر به چشم نگاه کند.
این به دنبال آن است بیهوشی موضعی با استفاده از قطره چشم. برای جلوگیری از پلک زدن احتمالی هنگام تزریق ، پلک معمولاً توسط ابزاری به نام قفل پلک باز نگه داشته می شود. با توجه به بیهوشی موضعی، این معمولاً قابل توجه نیست.
سپس داروی واقعی سرانجام با سرنگ به سفید چشم تزریق می شود. فرد مبتلا فقط فشار کمی احساس می کند. پس از انجام این روش ، بیماران نباید اتومبیل رانندگی کنند یا دوچرخه سواری کنند و باید تیره بپوشند عینک در صورت لزوم چند ساعت ، زیرا حساسیت بیشتری به نور دارند. با این حال ، پس از چند ساعت ، تمام تغییرات ناپدید می شوند و دیگر به درمان بعدی نیاز نیست.
