تئوری نقطه تنظیم تنظیم وزن بدن را توصیف می کند. طبق این نظریه ، هر فرد دارای وزن بدن خاصی است که در آن نسبتاً خوب است و توسط متابولیسم در شرایط عادی ثابت است. سطح این وزن فردی را نقطه تنظیم می نامند. مقدار دقیق آن احتمالاً ذاتی است و به طور دائمی یا طولانی مدت بدون ایجاد تأثیر قابل ملاحظه ای نیست سلامت سختی ها این بدان معنی است که بدن تلاش می کند وزن اولیه را که برای آن طبیعی است حفظ کند - نقطه تعیین شده.
سطح وزن خاموش است
در کوتاه مدت می توان وزن خود را زیر وزن نقطه تنظیم فرد کاهش داد ، اما در بلند مدت وزن به سمت نقطه شروع باز می گردد. ضد تنظیم رخ می دهد ، که با کاهش وزن بیش از حد مقابله می کند. همین اصل در جهت مخالف نیز اعمال می شود: پیروی از "پرواربندی" با کالری بالا رژیم غذایی"، تغییرات ویژه ای در متابولیسم اتفاق می افتد ، به طوری که برای مدت زمان طولانی تری دوباره به وزن شروع اولیه (نقطه تنظیم شده) می رسد. یافته های مربوط به نقطه تعیین شده جدید نیست. از اوایل دهه 1950 و 1960 ، مطالعات علمی در مورد اثرات کاهش وزن یا رژیم های پرکالری بر وزن بدن و رفاه انجام شد. برخی از این تحقیقات امروزه نیز کلاسیک تلقی می شود.
مطالعات تئوری نقطه تنظیم
احتمالاً مهمترین مطالعه در سال 1950 در آمریکا توسط گروه تحقیقاتی Keys انجام شده است. هدف از این مطالعه بررسی پیامدهای گرسنگی بر بهزیستی ذهنی و جسمی بود. مردان جوان و دارای سلامت روانی با وزن متوسط در این مطالعه شرکت کردند. کل مدت مطالعه یک سال بود. در طی سه ماه اول ، مردان طبق عادات غذایی قبلی خود غذا می خوردند. در شش ماه بعد ، واقعی است رژیم غذایی فاز ، مقدار انفرادی کالری نصف شد تحت این کاهش در کالری، شرکت کنندگان به طور متوسط 25 درصد از وزن بدن خود را از دست دادند. در سه ماه آخر مطالعه ، دوباره به شرکت کنندگان بیشتر غذا داده شد و بر این اساس به آرامی وزن خود را بدست آوردند.
حتی افراد سالم نیز تغییر رفتار می دهند
علاوه بر تغییر وزن ، نتایج انحرافات شگفت انگیزی در رفتار مردان نشان داد: در طول رژیم غذایی در مرحله ، افکار آنها به طور فزاینده ای مشغول غذا می شد و آنها می توانستند کمتر و کمتر روی چیزهای دیگر تمرکز کنند. این نه تنها در مورد موضوعات مکالمه ، بلکه در خواندن مطالب نیز کاربرد داشت. برخی شروع به خواندن کتابهای آشپزی و جمع آوری دستور العمل ها کردند. آنها وقت زیادی را صرف فکر کردن در مورد وعده های غذایی آینده کردند. در بعضی موارد ، شرکت کنندگان ساعت ها به صرف یک وعده غذایی می پرداختند که در گذشته فقط چند دقیقه طول می کشید. آنها همچنین بزرگ را تجربه کردند نوسانات خلقی. بیشتر آنها تحریک پذیر و عصبی می شوند و بسیاری افسرده می شوند. آنها علاقه خود به ارتباطات اجتماعی را از دست داده و به طور فزاینده ای گوشه گیر شدند. توانایی تمرکز و درک به طور قابل توجهی کاهش یافته است.
احساس گرسنگی از دست رفته است
همین اتفاق در مورد عملکرد بدنی نیز رخ داد. بسیاری از افراد دچار اختلالات خواب یا شکایت در دستگاه گوارش شده اند. میزان متابولیسم پایه و در نتیجه میزان مصرف انرژی شرکت کنندگان تقریباً 40 درصد کاهش یافت. در نتیجه ، مردان به دلیل کاهش در ، وزن کمتری از آنچه انتظار می رفت کاهش دادند کالری. در مرحله رژیم ، مردان برای اولین بار پرخوری را تجربه کردند ، که از آن شرم داشتند. احساس طبیعی گرسنگی ، سیری و اشتها در اکثر آنها کاملاً از بین رفته بود. این مشکلات مدتی پس از پایان رژیم ادامه یافت. در مرحله آخر مطالعه ، شرکت کنندگان وزن خود را به دست آوردند و به وزن اولیه خود بازگشتند.
چه عواملی باعث افزایش وزن می شوند؟
یک تحقیق مهم دیگر بررسی کرد که در نتیجه افزایش زیادی در کالری مصرفی هر روز ، وزن فرد افزایش می یابد و عواقب آن برای سلامتی ذهنی چیست. این تحقیقات در سال 1968 توسط گروه تحقیقاتی آمریکایی در اطراف سیمز انجام شد. طی 15 ماه 25 مرد وزن خود را 10000 درصد افزایش دادند. در ابتدا ، اکثر شرکت کنندگان بدون هیچ مشکلی چند کیلوگرم وزن اضافه کردند. با این حال ، این در دوره بعدی تغییر کرد: فقط چهار مرد به دلیل پرخوری (حداکثر XNUMX کیلوکالری در روز) به طور قابل توجهی افزایش یافتند. شرکت کنندگان باقیمانده مجبور شدند برای افزایش وزن بیشتر تلاش کنند و وعده های غذایی بزرگ را با تلاش زیاد بخورند تا همچنین به اندازه کافی وزن اضافه کنید. تحت شرط از رژیم غذایی با کالری بالا ، میزان متابولیسم پایه شرکت کنندگان بسیار افزایش یافته بود.
وزن پایه بعد از پرخوری
به عنوان مثال ، متابولیسم با تولید گرما و عرق بیشتر کالری بیشتری مصرف می کند. به همین دلیل ، افزایش وزن مشاهده شده محدود و کمتر از حد انتظار بود که بر اساس دریافت کالری باشد. سه شرکت کننده تا پایان مطالعه به هدف 25 درصد افزایش وزن نرسیده بودند. پس از توقف پرخوری ، اکثر شرکت کنندگان به سرعت لاغر شدند و به وزن اولیه خود بازگشتند. فقط دو مرد باقی مانده بودند اضافه وزن؛ این دو سابقه خانوادگی داشتند چاقی و از ابتدای مطالعه به سرعت و به راحتی وزن گرفت.
نتیجه گیری: نظریه تعیین نقطه
نتایج از تئوری تعیین نقطه پشتیبانی می کند ، طبق آن وزن بدن فرد تا حد زیادی از نظر بیولوژیکی تعیین می شود. رژیم های غذایی یک روش دائمی موثر در تنظیم وزن نیستند زیرا مکانیسم های خاص متابولیکی رژیم را خنثی می کنند ، بنابراین "از" تعیین شده دفاع می کنند. یعنی وزن در سطح وزن اولیه تثبیت می شود. غذا خوردن نامنظم ، خشک دهن, استفراغ، پرخوری و استفاده از ملین یا سرکوب کننده های اشتها به عنوان یک اثر مشترک اختلال قابل توجهی در احساس گرسنگی و سیری را که به طور معمول وجود دارد ، ایجاد می کنند. بنابراین ، تمام ویژگی های بی اشتهایی یا پرخوری می تواند حتی در افراد سالم قبلا (با الگوی غذایی معمول) در چارچوب یک رژیم غذایی کاملاً محدود شده از کالری رخ دهد.
