اگزما بین انگشتان پا

تعریف

اگزما در واقع یک واکنش پوستی التهابی اما در ابتدا غیر عفونی است که توسط برخی مواد مضر (سموم) ایجاد می شود. اگزما مراحل مختلفی را طی می کند ، که می تواند به عنوان حاد ، زیر حاد و مزمن طبقه بندی شود. سطح پوست حمله شده و دست نخورده یا پایین آمده سیستم ایمنی بدن فرد را به خصوص مستعد کند اگزما بین انگشتان پا و در بدترین حالت می تواند به عنوان یک درگاه ورود برای عوامل بیماری زای باکتریایی باشد. اینکه چگونه اگزما در موارد منفرد خود را نشان می دهد و در مورد آن چه می توان انجام داد ، در زیر توضیح داده شده است.

علائم اگزما بین انگشتان پا

اگزما بین انگشتان پا فقط می تواند به فضای بین انگشتان محدود شود ، اما همچنین می تواند به سایر مناطق پوست پا گسترش یابد. در مرحله حاد ، تاول های کوچک ، گره ، قرمزی و تورم بر روی پوست ظاهر می شود ، که در بعضی موارد به دلیل واکنش التهابی ناشی از خارش یا خفیف قابل مشاهده است. درد. در مرحله زیر حاد ، پوسته یا ضایعات پوستی کوچکی در پایین تاول های ترکیدگی یا عقب افتاده ظاهر می شود که در اثر از بین رفتن لایه بالایی پوست ایجاد می شود.

این می تواند یک مرحله مزمن اگزما را دنبال کند. علائم اصلی پوسته پوسته شدن و ضخیم شدن پوست با تشکیل لایه قرنیه است که معمولاً با قرمزی پوست همراه است. علی رغم این واقعیت که اگزما به طور مکرر نسبتاً یکنواختی بین انگشتان پا ایجاد می شود ، همچنین بسته به علت می تواند علائم مختلفی از جمله خارش ، درد، گریه ، عفونت باکتریایی و غیره

بعلاوه ، این اگزما می تواند فقط یکبار متوالی از یک واکنش تماس ایجاد شود یا می تواند دوباره بهبود یابد و دوباره شعله ور شود. در صورت وجود یک باکتری فوق عفونی از اگزما ، می تواند خود را با پوسته های زرد ، گرم شدن بیش از حد و درد. در موارد بدتر ، موانع پوستی توسط اگزما آسیب دیده به طوری که آسیب می بیند میکروب ها می تواند به کل پایین تر گسترش یابد پا و فرم گل سرخ.

علل

اگرچه در اکثر موارد اگزما بین انگشتان پا همیشه به یک شکل انجام می شود ، اما علل می توانند ماهیت متفاوت داشته باشند. مواد مضر از خارج می توانند روی پوست اثر بگذارند که باعث تحریک و خشکی پوست در فواصل بین انگشتان پا می شود ، به عنوان مثال مواد قلیایی ، گرمای زیاد یا سرما یا عرق. بدون اقدامات مناسب ، مانند اقدامات مرطوب کننده یا کاهش دهنده عرق ، اگزما به راحتی ایجاد می شود.

علاوه بر این ، برخی مواد خاص ، مانند نیکل ، می توانند باعث واکنش پوستی آلرژیک شوند ، که خود را به عنوان اگزما نشان می دهد و در مقایسه با مواد ذکر شده در بالا ، فقط به محل اثر محدود نمی شود. افراد با درماتیت آتوپیک اغلب تمایل به ابتلا به اگزما دارند.

• آلاینده ها
• قارچ پا
• درماتیت آتوپیک