التهاب کوتیکول | کوتیکول های شکاف خورده

التهاب کوتیکول

پارونیشیا التهاب کوتیکول اطراف (چین ناخن) است. پارونیشیا می تواند در اثر ضربه ها و ترکهای کوچک در کوتیکول ایجاد شود ، که از طریق آنها می توانند عوامل بیماری زا وارد شوند. عوامل بیماری زای متعددی وجود دارد که می توانند باعث پارونیشیا شوند ، از این جمله است استافیلوکوک بیشتر درگیر می شوند.

همچنین قارچ کاندیدا یا عفونت اولیه با سیفلیس می تواند خود را به صورت پارونیشی نشان دهد. خوردن ناخن، انگشت مکیدن و مانیکور بیش از حد و پدیکور می تواند به کوتیکول آسیب برساند و منجر به ورود عوامل بیماری زا شود. پارونیشیا با ترک خوردن کوتیکول ، تورم و قرمزی مشخص می شود. تحت فشار نیز دردناک است. اگر عفونت به ساختارهای اطراف مانند ناخن و بستر ناخن گسترش یابد ، تغییرات نیز در اینجا قابل مشاهده است.

کوتیکول های ترک خورده در کودکان

کوتیکول های ترک خورده به همان دلایلی که در بزرگسالان رخ می دهد ممکن است در کودکان رخ دهد. علاوه بر این ، ممکن است در طی مراحل خاصی از رشد ، نیاز به ویتامین B 2 افزایش یابد کودکی و بلوغ علاوه بر این ، کوتیکول های ترک خورده می توانند در کودکان ایجاد شوند و یا بدتر شوند ، در شرایط استرس زا کوتیکول ها نیش زده می شوند یا نیش می خورند.

بسته به سن آنها ، ممکن است درک مشکل اینکه چرا نباید این کار را انجام دهند ، برای کودکان دشوار باشد. این کار را برای راحت تر می کند باکتری نفوذ کردن. در نتیجه ، التهاب باکتریایی می تواند رخ دهد.

درمان ترک کوتیکول در کودکان به علت آن بستگی دارد. این را باید با کمک متخصص اطفال کشف کرد. اگر وجود دارد کمبود ویتامین، آنها باید به صورت جداگانه جایگزین شوند. اگر علت مراقبت از این مشکل باشد ، می توان از محصولات مراقبت از ملایم یا داروهای خانگی مناسب کودکان استفاده کرد.

برای اینکه کودکان بطور منظم در این اقدامات مراقبتی شرکت کنند ، کمی خلاقیت از والدین لازم است. انجام این اقدامات در زمانهای مشخص و در متن یک بازی یا داستان مفید است. هرچه کودکان با تشریفات مراقبت بیشتر سرگرم شوند ، راحت تر می توانند آنها را به طور منظم دنبال کنند.

اگر کوتیکول ترک خورده به دلیل مشکلات روانی یا کاهش تاب آوری ذهنی ایجاد شده باشد ، لازم است علت آن کشف شود. باید به کودک فضا و زمان کافی داده شود و افراد محرمانه باید به او کمک کنند تا بتواند برخی از وقایع یا موقعیت ها را پردازش کند. درمان پریونیکوفاژی یا اونیکوفاژی باید بر خلاف علل و کمتر در برابر علائم باشد.

برای درمان فشار روانی ، استرس ، اضطراب یا بیماری روانی قبلی باید تلاش شود. آموزش اتوژنیک و تمدد اعصاب تکنیک ها می توانند به فرد مبتلا کمک کنند تا رفتار خود را کنترل کند و در نتیجه جویدن را متوقف کند. از آنجا که پریونیکوفاژی غالباً در اوایل ایجاد می شود کودکی (از حدود 4 سال) ، در اینجا از بازی درمانی استفاده می شود.

درمان های رفتاری را می توان روی کودکان بزرگتر و بزرگسالان انجام داد. اگر التهاب قبلاً ایجاد شده باشد ، می توان از اسپری ها و پمادهای ضدعفونی کننده استفاده کرد. علاوه بر این، پوست ترک خورده با گچ و باند و همچنین کرم های تسکین دهنده قابل درمان است.

همچنین می توان سعی کرد از آسیب جویدن افراد مبتلا به لاک ناخن تلخ از داروخانه جلوگیری کند. با این حال ، این روش همیشه موفقیت را نشان نمی دهد. درمان پارونیشیا در موارد بدون عارضه کاملاً ساده است. معمولاً پانسمان پماد و بی حرکتی فرد آسیب دیده است انگشت یا پنجه پا کافی است. اگر عفونت به اعماق گسترش یافته باشد ، یک برش (برش) با تخلیه محل چرک ممکن است لازم باشد