علاج بمثل با قاعده تشبیه می ایستد و می افتد. هانمن این قاعده را در مقدمه ارگانون تنظیم کرد. در آنجا به معنای واقعی کلمه می گوید: "راه واقعی بهبودی ، که من در این کار به آن دستور می دهم: برای بهبودی ملایم ، سریع و دائمی ، در هر مورد بیماری ، درمانی را انتخاب کنید که می تواند رنج مشابهی را برای خود ایجاد کند قرار است درمان شود (similia similibus curentur)!
"چیزهای مشابه با چیزهای مشابه قابل درمان هستند". این تشبیه قبلاً توسط بقراط ، جالینوس و پاراسلسوس ذکر شده بود ، اما تا آن زمان بر پزشکی تأثیر نگذاشته بود. هانمان اولین کسی بود که اهمیت آن را شناخت و آن را پایه آموزش خود قرار داد هومیوپاتی.
هانمن به عنوان یک اصطلاح ضد ، آلوپاتی نامید ، که منظور او همه چیز غیر هومیوپاتی بود. اصل شباهت را باید به عنوان یک اصل بیولوژیکی ، یک درمان نظارتی خاص برای اندام که با محرک های آستانه ای و حتی سابلیمینال کار می کند ، درک کرد. علاج بمثل داروی تجربی محرک و ضد محرک است.
طبق قوانین کاملاً فیزیکی و شیمیایی ، قانون تشبیه و اثربخشی درمان هومیوپاتی را نمی توان طبقه بندی و توضیح داد. بین درمان مصنوعی و طبیعی تمایز قایل می شود. اقدامات درمان مصنوعی مستقیماً برای از بین بردن تغییرات پاتولوژیک و علل آنها است.
یک نقش منفعل به ارگانیسم نسبت داده می شود. از طرف دیگر ، اقدامات طبیعی درمانی با هدف مشارکت فعال بدن ، توانایی طبیعی آن در واکنش و تنظیم ، سازگاری و دفاع در برابر تأثیرات بیماری زا انجام می شود. هومیوپاتی یک درمان طبیعی با محدودیت است و تنها درصورتی امکان پذیر است که ارگانیسم هنوز توانایی واکنش داشته باشد. برای درمان هومیوپاتی ، فرد باید دارویی را انتخاب کند که بتواند فرآیندهای نظارتی را در ارگانیسم ایجاد کند که تا حد امکان مشابه آنهایی است که تحت تأثیر آسیب در حال انجام هستند (دالکه).
بیماری دارویی
دارویی که طبق قانون تشبیه یافت می شود ، یک بیماری دارویی شبیه به بیماری طبیعی ایجاد می کند. فرآیندهای بهبودی در ارگانیسم باید توسط تشبیه تقویت و به حرکت درآیند. این باید به عنوان یک انگیزه جهت دار درک شود و درجه بالاتری از نظم را به کم و بیش بی نظم بدهد در حال اجرا فرآیندهای بیماری
یک درمان هومیوپاتی قوی یا ضعیف نیست ، خوب یا بد نیست ، اما فقط به "طول موج" مناسب و اطلاعات منتقل شده به بدن بستگی دارد. درمان با عوارض جانبی کم هومیوپاتی درمانی است که عوارض جانبی کمی دارد ، زیرا در عملکردهای طبیعی دخالت نمی کند ، بلکه قدرت خود ترمیم را تحریک می کند. این اثر بر اساس مشارکت فعال بدن است.
