تصور کنید شب ها به تنهایی از طریق یک گاراژ پارکینگ خلوت قدم می زنید. با احساس آرامش در شما معده، قدم های شما سریعتر می شود و خوشحال می شوید که در ماشین خود هستید. اما آیا این مسئله شما را به یک فرد مضطرب تبدیل می کند؟ اصلا. این واکنش کاملاً طبیعی است ، همانطور که روانشناس فرانک ماینرز توضیح می دهد: «مردم معمولاً در موقعیت هایی احساس می کنند که تهدیدکننده ، نامطمئن و غیرقابل کنترل هستند. ترس یک مکانیسم محافظتی برای بدن است که می تواند در موقعیت های خطرناک به سرعت واکنش سریع نشان دهد. "
ترس به عنوان یک واکنش بیولوژیکی
در این فرایند ، یک واکنش بیولوژیکی اتفاق می افتد: ضربان قلب و خون افزایش فشار ، عضلات متشنج و لوله های برونش گشاد می شوند. علاوه بر این، خون قند آزاد می شود تا سریع انرژی تأمین کند. هورمون آدرنالین, نورآدرنالین و کورتیزول اطمینان از حداکثر آمادگی برای انجام کار.
اکنون بدن می تواند به وضعیت تهدیدآمیز واکنش نشان دهد - یا به صورت پرواز یا آمادگی برای جنگ. از این نظر ترس همچنین بقا را تضمین می کند.
چه موقع ترس به بیماری تبدیل می شود؟
با این حال ، وقتی ترس بیش از حد طبیعی باشد ، مسئله ساز می شود. آنها وقتی بیماری می شوند که:
- به شدت نامناسب رخ دهد ،
- مرتباً رخ می دهد ،
- بیش از حد طولانی ،
- و با احساس عدم کنترل بر وقوع و تداوم همراه هستند.
اختلالات اضطرابی در یک نگاه
In اختلالات اضطرابی، پزشکان و روانشناسان معتبر بین این تفاوت قائل می شوند اختلال هراس، هراس و اختلال اضطراب عمومی. به اختلال هراس، حملات ناگهانی اتفاق می افتد ، مثل اینکه از حالت آبی خارج شده باشد - در مقابل اختلال اضطراب عمومی، که با نگرانی مداوم در مورد همه و همه مشخص می شود. هراسها بیشتر تقسیم می شوند: آگورافوبیا ترس از حضور در مکانهای عمومی یا در مکانهای شلوغ و محدود را توصیف می کند. همچنین شامل ترس از استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی یا رفتن به خرید است. که در هراس اجتماعی، مبتلایان از تعامل با افراد دیگر می ترسند - به ویژه توسط آنها بی ارزش می شوند. و کسانی که از دیدن ترس عنکبوت ، دریل دندانپزشکی ، در امتحانات یا هواپیما دچار وحشت خاص هراسی می شوند.
فشار بزرگ رنج
به همان اندازه متفاوت اختلالات اضطرابی هستند ، آنها یک چیز مشترک دارند: مبتلایان رنج زیادی را احساس می کنند. آنها سعی می کنند از وضعیت تحریک کننده اضطراب که غیرقابل تحمل تلقی می شود ، جلوگیری کنند. در نتیجه ، آنها چنان در انجام کارهای روزمره محدود هستند که سرانجام اضطراب بر زندگی آنها مسلط می شود.
