در اختلال ارگاسم (مترادف: Anorgasmia؛ Dysorgasmia؛ Psychogenic Anorgasmia؛ ICD-10-GM F52.3: اختلال ارگاسم) یا عدم توانایی در تجربه ارگاسم پس از یک دوره طبیعی تحریک یا ارگاسم تاخیری است.
می توان بین اشکال زیر تفاوت قائل شد.
- آنورگاسمای اولیه - این بدان معنی است که ارگاسم هرگز تجربه نشده است.
- آنورگاسمی ثانویه - در این شکل ارگاسم زودتر تجربه می شود
نسبت جنسیت: به طور کلی ، زنان بیشتر از مردان تحت تأثیر قرار می گیرند.
اوج فرکانس: حداکثر وقوع اختلال ارگاسم در سالهای میانی زندگی مشاهده می شود.
شیوع (فراوانی بیماری) تا 25٪ زنان (در آلمان) است.
دوره و پیش آگهی: پیش آگهی تا حد زیادی به علت اختلال ارگاسم بستگی دارد. درمان از اختلالات آلی معمولاً منجر به تجربه دوباره ارگاسم می شود. اگر دلایل روانی زمینه ساز این اختلال ارگاسم باشد ، درمان دشوارتر و مهمتر از همه وقت گیرتر می شود.
